ท่ามกลางสายลมหนาว แสงจากดวงดาว อบอุ่นเสมอ กี่ครั้งแล้วนะ ที่ความคิดเดินทางไปหาแต่เธอ แล้วหลับไหล ฝันเพ้อถึงเธอทุกที กี่สายลมหนาวที่โชยผ่าน กี่วันวารผ่านผันไปอย่างนี้ กี่ครั้งที่น้ำตาไหลทุกทุกที ที่มีเธอในความรู้สึก ลึกลึกในใจ ไม่กล้าบอกผ่านสายลมที่โชยอ่อน กลัวสายลมพัดความอาทรปลิวหล่นหาย ไม่อยากจะฝากความคิดถึงกับดวงดาวบนฟ้าไกล กลัวใครบางคนจะไม่สนใจมองดวงดาว ในความเงียบงัน.. หากฉันคิดถึงใคร ใต้แสงเงาจันทร์สกาว ความรู้สึกของฉันจะมีเธอทุกทุกคราว ท่ามกลางสายลมหนาว.. ก็อบอุ่นกว่าที่เคย
15 กุมภาพันธ์ 2548 14:57 น. - comment id 425799
สำหรับฉัน..คงเรียกสิ่งนั้น ว่าความเหงาที่อบอุ่น เป็นความคิดถึงที่อ่อนละมุน รอให้เธอมาสัมผัสอยู่เสมอ ไม่ฝากดวงดาว ฟากฟ้า หรือสายลมช่างละเมอ จะเก็บไว้ในใจ..รอให้เธอมาค้นเจอความคิดถึงที่มี...ในสักวัน กลอนบทนี้อบอุ่นมาก ๆ คะ ชอบกลอนแบบนี้จังคะ เห็นถึงความอ่อนหวานในอักษรเลย ^___^
15 กุมภาพันธ์ 2548 18:14 น. - comment id 425893
ความคิดถึงส่งไปในอักษร เป็นบทกลอนหวานซึ้งซึ่งสดใส บอกว่ารักรักเธอตลอดไป จากคนไกลสื่อรักแท้ให้แด่เธอ.....ฯ มาส่งความคิดถึงให้ค่ะ..อบอุ่นเช่นกันนะคะ..สบายดีมั้ยคะ.... ..
16 กุมภาพันธ์ 2548 13:00 น. - comment id 426438
คุณ แอ็ปเปิล : ขอบคุณที่มาช่วยกันแบ่งปันความอบอุ่นนะครับ คุณ ราชิกา : ได้รับความคิดถึงแล้วนะครับ ขอบคุณมากๆ ได้ความคิดถึงจากเพื่อนในบ้านเดียวกัน อย่างนี้ก็คงจะหายเจ็บป่วยแล้วล่ะครับ ..