๏ ความรักอาจเร่าร้อน.............ราวไฟ ลามแผดลวกเผาใจ................จักเพี้ยน หมายครอบมุ่งครองไฉน..........นั้นสิ่ง...........ควรฤๅ รักผิดหวังดังเสี้ยน..................เสียดเนื้อสักหนัง ฯ ๏ คนขังคอยกักกั้น................กรอบกรง ฤๅเก็บความรักคง..................ข่มได้ ผลรักจากใจหลง...................ล้อหลอก.........เล่นแฮ เร้นห่างหากกระหายใกล้..........กลับแกล้งตะกายหนี ฯ ๏ รดีเรียมสมัครแม้น..............สมานมาน เสมือนหนึ่งเนาประสาน..........ประสิทธิสร้าง ขังใจใช่ใครหาญ..................คิดหัก คราวห่างกันกลับว้าง..............หวั่นให้ใจหาย ฯ ๏ ไม่วายรักโชติเชื้อ..............โชนไฟ อาบอุ่นละมุนละไม................ละม่อมล้อม แม่ครอบมุ่งครองไฉน............สนองตอบ เสนอแต่น้องเรียมพร้อม.........ผูกไว้ให้ขัง ๚ะ ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๘
15 กุมภาพันธ์ 2548 11:35 น. - comment id 425697
อะ อ๊ะ .. อาหมอ ยอมขนาดนั้นเชียวหรือคะ .. ถูกจองจำตลอดชีวิตเชียวนา ..
15 กุมภาพันธ์ 2548 12:50 น. - comment id 425721
แวะอ่านงานดีๆท่านวฤก ค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2548 12:55 น. - comment id 425724
คิดถึงค่ะ แวะมาสัมผัสความรักที่งดงามหวานหอม ยอม... แม้นถูกกักขังเป็นจำเลยรักอิอิ
15 กุมภาพันธ์ 2548 13:34 น. - comment id 425764
รักหนอรัก คำว่ารัก เข้าใจยาก พอเริ่มรัก รักก็จาก จากไปไหน พอเริ่มเบื่อ รักก็มา หาอยู่ได้ หรือว่ารัก ไม่รู้ไปหาใคร เลยมาหาเรา
15 กุมภาพันธ์ 2548 15:06 น. - comment id 425802
มาอ่านอย่างเดียวครับ เขียนไม่เป็นมีผังเหมือนกัน แต่จบไม่รู้เรื่องครับผม...
15 กุมภาพันธ์ 2548 16:21 น. - comment id 425826
ใด ๆ ในโลกล้วน..........อนิจจัง ที่ไม่รักจริงจัง...................กลับได้ ที่รักหมดใจยัง.................ไม่รัก..เรานา มองไม่เห็นจริงไซร้..........รักแท้รักเขลา .. ขอมีเอี่ยว ในกระทู้นี้ด้วยครับ :]
15 กุมภาพันธ์ 2548 17:56 น. - comment id 425880
มาชื่นชมความงามแห่งโคลงสี่สุภาพ...เพราะมากค่ะ...แน่ใจแล้วหรือคะ..คุณหมอหนุ่ย..อิอิอิ..