...เมื่อไม่อาจรั้งเธอเอาไว้ได้ ไม่เป็นไร เดินออกไป ก็แค่นั้น ฉันยอมแล้ว ให้เธอตัดความสัมพันธ์ จะไปอยู่กับคนนั้น ก็ตามใจ เมื่อขอร้อง อ้อนวอน ไม่เป็นผล ที่จะรั้งคนหนึ่งคนเอาไว้ได้ ก็จะยอมปล่อยเธอให้จากไป เสียน้ำตา แค่ไหน ฉันจะทน...
11 กุมภาพันธ์ 2548 17:27 น. - comment id 423973
รู้อยู่แล้วต้องจบอย่างนี้ แต่ขอถามคนดีสักอย่างได้ไหม แกล้งหรอกว่ารักเพื่ออะไร หรือต้องการแค่ให้ฉันเสียใจไปวันๆ
11 กุมภาพันธ์ 2548 18:06 น. - comment id 423988
ในห้วงความทรงจำคือความชอกช้ำ ...เพราะรักที่เคยจดจำ...พังสลาย ......แต่ตราบยังไม่อ่อนล้า...เกินกว่าจะหายใจ ..........ชีวิตจะอยู่เพื่อพบใคร...ซึ่งเขามีหัวใจที่รักจริง มาให้กำลังใจ..น้องกาญ นะคะ
11 กุมภาพันธ์ 2548 20:56 น. - comment id 424110
โปรดทำใจเอาไว้บ้าง ยามรักห่างจนหนีหาย ปล่อยให้ไหลไม่เป็นไร เริ่มต้นใหม่ใช้ประสบการณ์