เจ็บลึกลึก ผนึกใน หัวใจรัก ลงสลัก ปักใจ ทำไมหนอ แล้วฉีดพิษ ให้เจ็บช้ำ น้ำตาคลอ ได้แต่ท้อ รอหวัง ทุกครั้งไป โอ้ลมเอ๋ย ทำไมเจ้า ช่างหนาวนัก ทิ่มแทงรัก ผลักดัน ให้หวั่นไหว ฉันโง่เง่า เขลาไม่พอ หรืออย่างไร ถึงทำให้ ไร้ตัวตน จนซมซาน อยากบอกรัก ให้ก้องฟ้า กลับว้าเหว่ บอกทะเล ทะเลกลับ ไม่ขับขาน บอกกับดิน ดินก็แห้ง แล้งกันดาร บอกวันวาน ไม่หวานชื่น จืดทุกที อยากสลัด ทิ้งไป ไกลทุกอย่าง บนเส้นทาง มืดมิด พิษรักนี้ แต่ทุกก้าว ที่ย่างไป ยังราวี ด้วยหนึ่งคำ คำนี้ ฉันรักเธอ....
ดาราจักร.. 8 ก.พ. 2548 10:11 น. - ID 70744 
1269
2
0
8 กุมภาพันธ์ 2548 12:41 น. - comment id 422055
ไพเราะดีค่ะ คุณเจมส์
8 กุมภาพันธ์ 2548 15:15 น. - comment id 422088
พิษรักนี้ รุนแรงนัก จักหักห้าม ให้ความงาม ทั้งโลก ปกลงได้ พิษรักนี้ เจ็บลึก ศึกหัวใจ แม้ความตาย ยังไม่ลบ กลบดินพัง มันเจ็บจริงๆนะคะ พิษรัก กลัวความรักค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2548 16:42 น. - comment id 422126
อยากบอกรัก ให้ก้องฟ้า กลับว้าเหว่ บอกทะเล ทะเลกลับ ทำหลับไหล บอกอากาศ อากาศเปลี่ยน เวียนหมุนไป จึงบอกใจ ใจกลับบอก ว่าหลอกชม *-*แต่งได้ดีค่ะ ชอบจัง*-*
8 กุมภาพันธ์ 2548 20:42 น. - comment id 422289
สู้ต่อไปนะครับ การรอ เข้าใจพอสมควรคำนี้
9 กุมภาพันธ์ 2548 08:37 น. - comment id 422427
โอ้ลมเอ๋ย ทำไมเจ้า ช่างหนาวนัก ทิ่มแทงรัก ผลักดัน ให้หวั่นไหว ฉันโง่เง่า เขลาไม่พอ หรืออย่างไร ถึงทำให้ ไร้ตัวตน จนซมซาน ชอบบทนี้ค่ะ แต่งได้เศร้าจังนะคะ
11 มิถุนายน 2548 14:07 น. - comment id 478478
10 กันยายน 2548 20:51 น. - comment id 514068
ชอบทุกบทเลยอ่ะ เพราะดี เราว่าถ้าอยากบอกรักใครก็บอกเลย อย่าบอกทะทะเลเลย คำว่ามีแต่คนอยากฟังจิงมะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
