......จารจำหลักจารึกร้อยรอยวิจิตร ...ชวลิตสองประพาฬ ณ ลานศศิน ...ใต้เงาเย็นเพ็ญพิสุทธิ์เหนือมุจลินท์ ...เอื้อนกวินผ่านบุปผาลดาปราย ......ร่วมขจิตนิมิตรสรรค์อันโอภาส ...ยามนิราศปฏิพัทธิ์คงชัดฉาย ...สิเหน่หาธำรงคู่อยู่มิคลาย ...ด้วยแม้นหมายดุจแผ่นผาชลาชล ......กอบมนัสสัตยานิสาสมัย ...แจ้งอุทัยไขคะเนทั่วเวหน ...ขอจงรักภักดิ์เพี้ยงเยี่ยงยุคล ...จิรดลตราบพ้น...ชนมวาย .........๑ ตุลาคม ๒๕๔๗............
5 กุมภาพันธ์ 2548 13:49 น. - comment id 420717
ได้ยิน ชื่อมุจรินท์ แล้วนึกถึงตอนบวชเลยครับ ประวัติ กาลเวลา
5 กุมภาพันธ์ 2548 15:30 น. - comment id 420738
......ขอบคุณ คุณ แม่จิตร นะคะที่เข้ามาอ่าน คำว่า มุจลินท์ ที่ใช้ในบทนี้ หมายถึง สระใหญ่ในป่าหิมพานต์ น่ะค่ะ...
5 กุมภาพันธ์ 2548 18:46 น. - comment id 420850
ไพเราะ งดงาม ค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2548 22:46 น. - comment id 421000
ใช้คำเก่งจัง... มาชื่นชม
6 กุมภาพันธ์ 2548 22:12 น. - comment id 421318
ตอนนี้ลี่กำลังหาหนังสือกวีนิพนธ์เก่าๆ อยู่ค่ะ ชอบคำสวยๆ แบบนี้ แต่ออกจะยากนะคะ ...................................................................... .