ฉันมาจากฟากฝั่งแห่งฟากฟ้า เริงระบำข้ามกาลเวลาในรัตติกาลอันเหน็บหนาว ขับกล่อมบทเพลงความเวิ้งว้างกับแสงดาว ร้องไห้กับความเหงาเมื่อน้ำค้างพราวในม่านตา นานแล้วที่หัวใจ...ลอยคว้างในสายหมอก ความรู้สึก กระซิบบอก ผ่านรอยทาง ว่าเหว่ว้า เก็บฝัน ใส่กล่องความเงียบงัน แขวนไว้ในจันทรา สลักชื่อ...รักของฉัน..เหนือกาลเวลา ตลอดไป เปิดประตูความอ้างว้าง...เดินทางผ่านถนนสายเหงา เก็บดอกไม้สีขาว ประดับเรื่องราวอันอ่อนไหว ใส่ความคิดถึง..ในทุกเส้นสายของใบไม้ที่พลิ้วไป เผื่อสายลมจะนำเธอมา สู่ทิศทางของหัวใจ ที่ใกล้กัน แม้โลกในความจริงฉันอาจพบเธอไม่บ่อยนัก แต่โลกแห่งความรัก..เธออยู่ในใจ..ทุกครั้งที่หลับฝัน เพียงเสี้ยวความคิด เธออาจไม่มีฉันสักนิด ในความผูกพัน แต่ทุกเสี้ยวเวลา สำหรับฉัน มีเธอนับนิรันดร์ ในหัวใจ เธอผ่านมา..และเอ่ยลา ฉันกี่ครั้ง ก็ยังหวัง ว่าคืนวัน จะหมุนเส้นทางให้เราพบกันใหม่ แววตาคู่ฝัน เธออาจมองมาที่ฉันอย่างไม่ตั้งใจ แต่ฉันก็ไขว่คว้า ความว่างเปล่านั่นไว้ หล่อเลี้ยงใจที่อ่อนแอ บางคำรักที่เธอบอก อาจไม่รู้สึกอย่างที่คิด แต่รู้ไหม ว่านั่นคือ หยดน้ำแห่งชีวิตที่ฉันเชื่อว่าคือรักแท้ สุดขอบฟ้า ปลายสายรุ้ง เส้นทางที่เราก้าวเดินอาจต่างกระแส แต่หัวใจฉันไม่จะผันแปร...ยังอยู่ตรงนี้เพื่อรอคอยและรักเธอ
แอ็ปเปิ้ล 3 ก.พ. 2548 09:11 น. - ID 70492 
1750
26
0
3 กุมภาพันธ์ 2548 10:03 น. - comment id 419437
ไ ม่ ใ ช่ ทุ ก ฝั น ที่ ฉั น จ ะ ก้ า ว ไ ป ถึ ง ค ง ไ ม่ ซ า บ ซึ้ ง ... ใ น ทุ ก ค ว า ม รั ก ที่ ผ่ า น เ ข้ า ม าห า ถ น น ก า ร เ ดิ น ท า ง... ต้ อ ง ผ่ า น เ รื่ อ ง ร า ว ที่ ต้ อ ง เ สี ยน้ำ ต า ค ว า ม รั ก .... คื อ บ า ง สิ่ ง ที่ ต้ อ ง ตั ด สิ น เ มื่ อ วั น เ ว ล า. . . ผ่ า น ไ ป ไม่ใช่ความรัก ทุกครั้งจะสุขสมหวัง ไม่ใช่ทุกความฝันจะไปถึง.... แค่อย่าล้มลงแล้วไม่ลุก... อย่าทิ้งฝัน,.. :-)
3 กุมภาพันธ์ 2548 11:00 น. - comment id 419467
มาหาเพื่อบอกว่า....คิดถึงนะเธอ ได้ยินถึงไหมเธอ...เปิ้ลเจ้าขา แก้วนีดาคนนี้มารอ...บอกว่า คิดถึงเปิ้ลนะคนดีอยู่ที่ปลายฟ้าไกล เพราะจังจ๊ะเปิ้ล.........เขียนได้อ่อนหวานจังจ้าาาาาาาา
3 กุมภาพันธ์ 2548 14:48 น. - comment id 419639
โรแมนติกมากครับ
3 กุมภาพันธ์ 2548 14:51 น. - comment id 419642
หวังว่าที่สุดปลายฟ้า...คุณคงจะได้พบสิ่งดีๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^________________^
3 กุมภาพันธ์ 2548 16:06 น. - comment id 419672
เพราะมากเลยนะจ๊ะ เปิ้ล อ่านแล้วซึ้งจัง..^_^ กาลเวลานำพาสองเรามาพบกัน กาลเวลาสร้างความผูกพันของเราสอง กาลเวลาทำให้ฉันมีเธอค่อยคุ้มคอง กาลเวลาทำให้เราสอง ..ตกลงรักกัน ขอบคุณนะกาลเวลา ที่นำพาเธอมาแนบใจฉัน สร้างความสุขความผูกพัน และทำให้ฉันรักเธอหมดหัวใจ ว่าง ๆ ก็มาทักทายกันบ้างนะจ๊ะ
3 กุมภาพันธ์ 2548 16:06 น. - comment id 419673
อ่ะนะ เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิม หากแต่วันนี้นั้นไม่มีเธอมามองฟ้าดั่งแต่ก่อนอีกแล้ว ไม่มีคนที่เข้าใจและจะคิดตรงกันเหมือนเธอ ...^_^
3 กุมภาพันธ์ 2548 17:18 น. - comment id 419722
โอ้.....หวานซึ้งเหมือนเคยนะพี่เปิ้ล ไม่ว่าสุดปลายขอบฟ้าไหน ยังรอใจดวงนี้ไม่เคยสิ้นหวัง เพราะเชื่อมั่นในรักรักเธอจัง รักจนกระทั้งสิ้นใจในโลกา */*/คิดถึงๆๆๆๆๆๆ เปนยังไงบ้าง รักษาสุขภาพด้วยน้า
3 กุมภาพันธ์ 2548 17:34 น. - comment id 419733
ขอให้พบรักแท้อย่างใจต้องการ ขอให้อย่าเหมือนวันวานที่ต้องเจ็บช้ำ การรอคอยถึงแม้จะจบลงด้วยความเจ็บปวดเป็นประจำ แต่อย่าให้เกิดขึ้นซ้ำซ้ำกับคนอย่างเธอ.... เป็นไงให้กำลังใจดีป่ะ.... เป็นห่วงหายป่วยไว ๆ นะครับ
3 กุมภาพันธ์ 2548 21:02 น. - comment id 419801
แม้ในโลกแห่งความจริงฉันจะเป็นผู้หญิงที่เธอไม่ใฝ่หา แต่ทุกครั้งในอุราเธอจะรู้ไหมหนาฉันหวั่นไหว แอบรู้สึกนึกคิดตามลิขิตของหัวใจ ว่ายังไงไม่ว่าโลกไหนไหนฉันและเธอก็รักกัน *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ พี่ชอบนะจ๊ะ*-*
4 กุมภาพันธ์ 2548 06:53 น. - comment id 419951
มาเป็นกำลังใจให้นะครับ
4 กุมภาพันธ์ 2548 09:07 น. - comment id 419995
ถนนการเดินทาง...ที่ยาวไกล ถนนของหัวใจ...ที่ไม่รู้ซึ่งจุดหมาย ถนนแห่งความรัก.. ที่รอคอยอย่างเดียวดาย แม้จะเกิดอะไร แต่ถนนแห่งชีวิต..ฉันยังเดินต่อไปแม้อ่อนแรง ขอบคุณคะพันดาว...ไม่ใช่ทุกฝันที่จะก้าวไปถึง เมื่อถึงช่วงเวลาหนึ่ง เราคงต้องตัดสินใจ กลอนที่แต่งตอบไพเราะมาก ๆ คะ ^___^
4 กุมภาพันธ์ 2548 09:13 น. - comment id 419996
สวัสดีคะ..แก้วนีดา ขอบคุณความคิดถึง ที่ร้อยตรึงความห่วงใยถึงปลายฟ้า ได้ยินเสียงอ่อนหวานจากใครคนหนึ่งตลอดเวลา และปรารถนาส่งความคิดถึงมอบกลับไป ^___^ ขอบใจดา นะคะ ที่แวะมาเยี่ยมเปิ้ลจ๊ะ สวัสดีคะ...พี่โกสินทร์ โรแมนติกเฉพาะบทกวีเท่านั้นแหละคะ ตัวจริงนะโหด ใจร้าย อิอิ สวัสดีคะ..นางสาวใบไม้ ที่สุดขอบฟ้า...หวังว่านางสาวใบไม้จะได้พบซึ่งสิ่งดีดี เช่นกันคะ แม้การรอคอยจะแสนนาน แต่ก็คุ้มที่เฝ้าคอยนะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ๊ะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 09:18 น. - comment id 419997
สวัสดีจ๊ะ..เจ้าหญิงนิทรา นับเข็มนาฬิกาผ่านไปแต่ละวัน จากกาลครั้งนั้น...ล่วงเลยมาจนวันนี้ คำถามในหัวใจ ถูกตอบผ่านกาลเวลาป็นเสียงเดียวกันทุกที จากกันนานแค่ไหน ไม่มีสักนาทีที่หัวใจฉันจะลืมเธอ ขอบคุณกาลเวลาที่ทำให้รู้ค่าแห่งความรัก ขอบใจนะคะฟลุค ที่แวะมาทักทาย สวัสดีจ๊ะหนิง..เพื่อนรัก เวลาร้องเพลง หรือได้ยินเพลงนี้ที่ไหน คิดถึงตัวเองทุกทีเลย ขอบใจนะ เรายังมีเรา เป็นกำลังใจให้กันเสมอ รักเพื่อนคนนี้ที่สุด อิอิ สวัสดีจ๊ะ..น้องดิน ที่สุดขอบฟ้า พี่เปิ้ลก็ยังไม่ลืมเจ้าน้องดินจอมดื้อคนนี้นะ คิดถึง ๆๆ พี่เปิ้ลเหรอ สบายมั่งไม่สบายมั่ง รักษาสุขภาพแล้วนะ แต่รู้สึกจะติดเชื้อขี้เกียจ แอบหลับในห้องเรียนแบบดิน อิอิ
4 กุมภาพันธ์ 2548 09:21 น. - comment id 419999
สวัสดีจ๊ะไหน ชีวิตของนักเดินทาง มีบ้างที่ต้องพบกับสายลมอันเหน็บหนาว เหมือนฟ้าในบางคืนที่ไร้แสงดาว แต่หัวใจของฉันไม่ไร้ซึ่งพลังแห่งฝันที่ก้าวไป ขอบใจมากจ๊ะ กำลังใจนี้อบอุ่นเสมอ ไม่เป็นไรแล้ว ซ่าได้เหมือนเดิมแล้วล่ะ อิอิ
4 กุมภาพันธ์ 2548 09:25 น. - comment id 420000
สวัสดีคะ..พี่ตูน โลกแห่งความจริง..เธอมีใครแอบอิงอยู่เคียงข้าง โลกแห่งจินตนาการ...เธอมีฉันอยู่ในนั้นบ้างได้ไหม โลกแห่งความรัก...เธอไม่มีฉันเลยในหัวใจ โลกแห่งความฝัน...ขอได้ไหม ให้ฉันได้เข้าไปรักเธอ ขอบคุณคะพี่ตูนที่ชอบ และมาทักทาย คิดถึงนะคะ รักษาสุขภาพด้วยจ๊ะพี่สาว สวัสดีคะ...พี่ผลิใบ ขอบคุณมากมาทักทาย และกำลังใจที่อบอุ่นจ้า รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่ชาย ^_____^
4 กุมภาพันธ์ 2548 10:53 น. - comment id 420060
รอคอยอยู่สุดสายรุ้งน่ะเหรอคะ อิ อิ ดีจังเลยค่ะ อิ อิ...
4 กุมภาพันธ์ 2548 13:25 น. - comment id 420186
อ่านแล้วเหมือนอยู่สุดสายรุ้งนะคะ แวะมาให้กำลังใจค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 16:37 น. - comment id 420323
สวัสดีจ๊ะลอยไปในสายลม ไหน ๆ ก็ลอยมาล่ะ พัดพาไปที่สุดสายรุ้งเล้ย อิอิ สวัสดีจ๊ะ sun strom มัดหมี่ ช่างจินตนการเหมือนกันเลย เป็นไงสวยไหมจ๊ะ สุดสายรุ้ง ขอบคุณสำหรับกำลังใจ และการมาทักทายจ๊ะ ^______^
4 กุมภาพันธ์ 2548 18:51 น. - comment id 420379
แค่น้านเอง แค่เข้ามาทากทายอ่ะนะ อืม....นะแต่ก็เพราะดีเนอะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 20:04 น. - comment id 420406
อ่านหวานมากเพื่อนเปิ้ล อุ่นละมุนทุกครั้งที่ได้สัมผัสงานเขียน ของเพื่อนนะจ๊ะ .... เส้นการเดินทาง ..ของกาลเวลา มันยาวไกล..เหลือเกิน.. ที่สุดของความหวั่นไหว... มีเพียงเงาของสองเรา.... ได้ยินเพียงเสียงลมหายใจแผ่วเบา กับความเงียบงันที่เอยแทนคำร่ำลา.. เส้นขอบฟ้า กับสายรุ้ง..จึงเป็นสิ่งสุดท้าย ที่เหลือ..ไว้ให้นึกถึงกัน..ในวันที่เราห่างกาย. ท้องฟ้ายังเหมือนเดิม เส้นของฟ้ามี ฟ้ากับน้ำบรรจบเช่นเดิม ท้องทะเลยังฟ้าครามเช่นเคย ทุกสิ่งยังคงเดิมด้วยความรักที่มี.... นั้นไม่สามารถเปลี่ยนแปลงลงได้... *+*+*+ *+*+*+*+ *+*+*+ เข้ามาช้าไม่ว่ากันนะจ๊ะเพื่อนเปิ้ล จริงๆแล้วเราจะมา ต้องนานแล้ว แต่ พันดาวอ่ะดิ ดันมาสะกัดเราเอาไว้ แย่จัง..ไม่ไหวเลย คนนี้ อ่ะเนอะเปิ้ล จัดการให้ด้วย เด้อ อิอิ คิก คิก +*+* แอ็ปเปิ้ลสีฟ้า พันดาวสีคราม*+*+
5 กุมภาพันธ์ 2548 20:44 น. - comment id 420879
สวัสดีคะ...เจ้าหญิงตัวเล็ก เพียงแวะมาทักทายที่ตรงนี้ก็อบอุ่นแล้วจ๊ะ ยินดีต้อนรับเสมอนะคะ ^______^ สวัสดีจ๊ะ...จอยเพื่อนรัก กาลเดินทางของเวลา แม้ยาวไกล...แสนไกล จากตรงนี้ ถึงจุดหมาย ไม่รู้เมื่อใด บางคนอาจพบจุดหมายที่หวังไว้ แต่ไม่รู้ตัว บางคนรู้ตัว แต่ยังคงต้องเดินทางต่อ เพราะว่าชีวิตของเราไม่ได้จบลงแค่ตรงปลายทาง เส้นขอบฟ้า กับปลายสายรุ้ง เป็นเหมือนความหวัง เหมือนการรอคอยวันที่จะไปถึง แม้ในความจริง แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย แต่การฝันเล็ก ๆ ก็เป็นความสุขของชีวิตนะจ๊ะ ^___^ ขอบใจสำหรับคำชมและกำลังใจ การมาทักทายที่อบอุ่นทุกครั้ง รักและคิดถึงจอยมาก ๆๆ จ๊ะ
5 กุมภาพันธ์ 2548 23:28 น. - comment id 421048
หน้าส่วนตัว
..อบอุ่น .. แบบเรน ..เขียนไม่ออกด้วยดิคะ ..
มัยนา .. พี่สาวคนนี้ .. ของเรน ..
โรมานซ์ .. ที่สุดในโลกเลยนะคะ ..
.. รัก .. นิรันดร์ .. ที่ต้อง รอ ..
เศร้า..จัง .. นะคะ .. พี่แอ็ปเปิ้ล ..
...
เรน .. ชอบทุกบทกวี ที่พี่แอ็ปเปิ้ล .. และพี่ชายพันดาว เขียน ...
.. เป็น ความอ่อนโยน .. และอ่อนหวานที่เรน .. ประทับใจ .. มากเลยนะคะ ..
...
6 กุมภาพันธ์ 2548 16:07 น. - comment id 421225
แวะมาพักดื่มอะไรให้ใจเย็นๆที่บ้านนัสไม๊คะ อิๆ ช่วงนี้ช็อกโกแล็ตเยอะเพราะใกล้เทศกาล เลยต้องตุนไว้ให้หลายๆคน หนึ่งในนั้นก็มีของพี่แอ็ปเปิ้ลด้วยน๊า อุๆ *** ^_____________________^ *** งั่มๆ อารมณ์จะได้ดีขึ้นไงคะ นั่งกินเพลินๆรอใครซักคน อิๆ
7 กุมภาพันธ์ 2548 09:10 น. - comment id 421433
น้องเรน...ชมซะพี่เปิ้ลตัวลอยเลยจ๊ะ น้องสาวพี่ช่วงนี้ก็แต่งกลอนได้เก่งขึ้นเยอะหลายแนวเลย พี่เปิ้ลถนัดแต่กลอนประมาณ เศร้า ๆ ซึ้ง ๆๆ จ๊ะ อิอิ ดีใจนะที่แวะมา คิดถึงน้องสาวคนนี้เสมอเลย สวัสดีจ๊ะ...น้องนัส ดื่มน้ำอะไรดีนะ...ใกล้ช่วงเทศกาล วาเลนไทน์ คงไม่เตรียมน้ำใบบัวบกให้พี่เปิ้ลนะ อิอิ ขอบใจสำหรับน้ำใจที่เป็นห่วงคะ ^_____^
9 กุมภาพันธ์ 2548 13:06 น. - comment id 422539
เปิ้ลแต่งกลอนได้ดีมากเลยนะจ๊ะ แล้วตาลจะมาเป็นกำลังใจให้ ก็เรามีใจดวงเดียวกัน
9 กุมภาพันธ์ 2548 13:27 น. - comment id 422550
สวัสดีคะ nuclear_life ขอบคุณสำหรับการแวะมา คำชม และกำลังใจจ๊ะ เขียนใจให้เป็นกลอน เย้ ๆๆ ^_____^
9 กุมภาพันธ์ 2548 17:20 น. - comment id 422686
จินตนาการได้อบอุ่นเสมอนะ แต่บทนี้ช่วงท้ายๆมีแอบเศร้าด้วย -_-.
9 กุมภาพันธ์ 2548 17:38 น. - comment id 422700
สวัสดีคะ...extreme life ไม่มีกลอนบทไหนของเปิ้ลที่ไม่แอบเหงาคะ อิอิ จินตนาการ อบอุ่นเสมอ แม้ในความจริงจะเหน็บหนาว ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ ^_____^
10 กุมภาพันธ์ 2548 15:04 น. - comment id 423178
พี่เปิ้ล ภาคแรกตาลเขียนแล้วนะ ภาค2ตาลจะเขียนให้เสร็จก่อนไปเรียน ตาลอยู่โรงเรียนประจำอ่ะ กลับบ้านวันเสาร์อาทิตย์
10 กุมภาพันธ์ 2548 22:49 น. - comment id 423547
* - * . . . . . . . . .
สวัสดี ค่ะ
14 กุมภาพันธ์ 2548 10:04 น. - comment id 425097
โอ้! นิยามรักช่างซาบซึ้ง ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า หวังว่าใครสักคนจะมาเห็น เก็บรักไว้ตรงที่เดิมเช่นเคยเป็น รอคนเย็นชาคนหนึ่งหันมามอง
14 กุมภาพันธ์ 2548 17:41 น. - comment id 425403
สวัสดีจ๊ะ..น้องตาล พี่เปิ้ลติดตามอ่านตลอดจ๊ะ..พักผ่อนบ้างนะ ผู้กำกับตัวน้อย...อย่าลืมอ่านหนังสือด้วยละคะ ^__^ สวัสดีคะ..น้องรัถเกล้า ดีใจที่มาทักทายคะ สวัสดีคะ..เถ้าธุลี ปลายฟ้า ที่แห่งนี้ อบอุ่นเสมอคะ แอบซึ้งอยู่คนเดียว เหงาดี อิอิ ^__^ ขอบคุณที่มาทักทายจ้า
11 สิงหาคม 2548 19:33 น. - comment id 502831
ภาษายังสวยเหมือนเดิมนะค่ะ ยังสื่อความหมายได้อ่อนหวานเหมือนเดิมนะค่ะ จะยังคอยมองเธออยู่ตลอดไป ชอบท่อนนี้จังค่ะ แม้โลกในความจริงฉันอาจพบเธอไม่บ่อยนัก แต่โลกแห่งความรัก..เธออยู่ในใจ..ทุกครั้งที่หลับฝัน เพียงเสี้ยวความคิด เธออาจไม่มีฉันสักนิด ในความผูกพัน แต่ทุกเสี้ยวเวลา สำหรับฉัน มีเธอนับนิรันดร์ ในหัวใจ กินใจมาก
8 กันยายน 2548 15:39 น. - comment id 512997
color=#cc00cc>อ้าว...น้องตั๊กมาเงียบ ๆ ดีใจจัง ที่แวะมา วันนี้พี่เปิ้ลเหงา ๆ เข้ามาเปิดอ่านงานเก่า ๆ ไม่คิดว่าจะเจอตั๊กในตอนท้าย ขอบใจนะน้องรักที่ติดตาม เป็นไงไม่ค่อยได้คุยกัน พี่คิดถึงนะ เรียนนักละซิ ยังไงดูแลตัวเองดีดีนะคะ
26 มิถุนายน 2549 18:54 น. - comment id 586472
อ่านบทล่า แล้วมา อ่านบทต้น เห็นหนึ่งคน ผู้เดิน ในความเหงา เห็นความแกร่ง ที่ค่อยเผย อย่างแผ่วเบา เห็นความเศร้า ที่ค่อยลา หนีหน้าไป ผู้คนมากมาย ไม่ได้ เป็นเช่นนี้ หลายคนที่ รักล้ม แล้วจมหาย ผู้คนมากมาย ไม่ได้ยืนหยัด ต่อสู้ต่อไป เหมือนหนึ่งใจ ของเธอ ที่มั่นคง เขียนต่อไปนะคนดี มีหลายผู้คนเป็นแน่ ที่อ่านบทกลอนของเธอ แล้วมีกำลังใจเพิ่มขึ้น
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
