หากการปล่อยให้เธอไป จะทำให้ ... อะไรๆ ... ง่ายกว่า ยืดเวลาหายใจ ... ทดเวลาการหยดไหล ... ของน้ำตา ช่วยให้ตัวเองมีคุณค่า ... มีเวลา ... ... ทำใจ ... ก็จะไม่ดึง ... ไม่รั้ง ... เธอไว้อีก ยอมหลีก ... ฉันยอม ... หลีกทางให้ มันคงดีกว่า ... เธออยู่อย่าง ... สิ้นเยื่อใย หยุดทำ ... หยุดร้าย ... ในวันนี้ ยอม ... ฉันยอมแล้ว ขอชนกับปัญหา ... ฉันไม่หนี อาจเสียใจ ... แต่คงคุ้ม ... มันคงดี เสียศักดิ์ศรี ... เธอทิ้งไป ... ... ไม่ขอแคร์ ...
3 กุมภาพันธ์ 2548 00:58 น. - comment id 419360
หากการปล่อยเธอไป จะทำให้ฉันโดยใครเขาเรียกว่า เป็นคนทีไม่ดีมีราคา ฉันก็ไม่คิดว่าสักครั้งเดียว *-*คิดถึงเสมอนะค่ะ หายไปนานเลย หวังว่าคงจะสบายดีนะค่ะ*-*
3 กุมภาพันธ์ 2548 01:27 น. - comment id 419375
..สวัสดีค่ะ.. ..ตามคุณผู้หญิงไร้เงา มาเฝ้า..ด้วยความคิดถึง. มิตรภาพยังตราตรึง ยังคงซึ้ง..มิเคยคลาย.. ..~-~..
3 กุมภาพันธ์ 2548 11:16 น. - comment id 419480
นั่นซิเพราะหายไปนานแต่ว่าก็เข้ามาดูน๊ะ งานเขียนบทคงมากนะขอให้สำเร็จเร็วๆแต่สงสัยเหลือเกินว่านอกจากนามปากกานี้แล้วยังมีอื่นอีกไหมเห็นคนอื่นบอกใช้ชื่อนามปากกาอื่นอีก สงสัยจริงแฮะ แก้วประเสริฐ.
3 กุมภาพันธ์ 2548 11:51 น. - comment id 419501
คุณผู้หญิงไร้เงา พี่ตูนคะ ... โอเล่ยุ่งค่ะ เลยไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเขียนกลอนอย่างเคย ... คงจะสบายดียิ่งกว่านี้ ถ้าฝีไม่ขึ้นที่หัวอีกแล้วล่ะค่ะ ... คุณ ซอมพลอ ปิยมิตรผู้น่ารักตลอดกาล แค่เห็นว่าคุณเข้ามาเยี่ยมกัน ... โอเล่ก็อบอุ่นอย่างประหลาด พี่แก้วคะ ยังไม่ลงมือเขียนบทเลยค่ะ เพราะยังตีความเรื่องสั้นไม่แตกเลย ... คุณ สมเถานี่เขาแน่จริงๆ เขียนเรื่องดีมากๆ แถมยังมีเรื่องให้ขบคิดมากมายอีกต่างหาก โอเล่เขียนที่เวบนี้เวบเดียวค่ะ กำลังคิดว่าจะไปที่เวบอื่นบ้าง ... นามปากกา Completely นี้ ... เท่านั้นค่ะ ไม่มีชื่ออื่นอีก
3 กุมภาพันธ์ 2548 12:54 น. - comment id 419551
ไม่ได้ปล่อย..แต่เขาไปเองอ่ะ.... ***แวะมาทักทายครับ..
3 กุมภาพันธ์ 2548 12:59 น. - comment id 419555
โอ๋ๆๆๆ ... ไม่ต้องคิดมากไปน้า บอกว่าอย่าเสียใจคงไม่ได้ ... เอาเป็นว่า ทำใจได้เร็วๆละกัน คิดถึงค่า ... ดีใจๆ ที่เห็นคุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ มาเยี่ยมบ่อยๆ
3 กุมภาพันธ์ 2548 13:41 น. - comment id 419602
เห็นด้วยค่ะ ที่ว่า ช่วยให้ตนเองมีคุณค่า พวกเราต้องมีคุณค่า ในตัวเองค่ะ ^^
3 กุมภาพันธ์ 2548 13:48 น. - comment id 419607
คุณ ภาวิดา ถูกต้องที่สุดค่ะ! ก่อนที่จะให้ใครๆเห็นค่า ... เราต้องสร้างคุณค่าและเห็นค่าในตัวเองก่อน ขอบคุณที่ผ่านเข้ามาและแชร์บางอย่างร่วมกันค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2548 17:30 น. - comment id 419732
ค่ะ..หยิ่งในศักดิ์ศรีเข้าไว้ จะไม่ทำให้เราขาดสติในการดำรงชีวิตต่อไป เป็นกำลังใจให้นะคะ สวัสดีค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2548 18:20 น. - comment id 419753
คุณ กอกก โอเล่เคยคิดว่า ศักดิ์ศรีกินไม่ได้ ... เลยเลือกที่จะเป็นฝ่ายยอมลงให้ก่อนบ่อยๆ ตอนนี้เพิ่งได้สัจธรรมว่า หากล้มแล้วไม่ลุกตั้งแต่ครั้งแรกๆ ก็อย่าหวังเลยว่า จะได้ลุกขึ้นมาในครั้งต่อๆไป จึงเลือกที่จะไม่ยอม ... เพื่อที่จะเป็นฝ่ายยืนอยู่บ้าง ชีวิตจึงมีค่า ... ด้วยตัวของเราเอง ... จริงๆนะคะ สวัสดีเช่นกันค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2548 21:35 น. - comment id 419825
เช่นกันนะ ไว้แต่งตอบครั้งหน้าและกันนะ วันนี้เพลียมาก ๆ
3 กุมภาพันธ์ 2548 23:10 น. - comment id 419885
ถ้าเป็นของของเรา อย่างไรเสียก็เป็นของเรา ถ้าไม่ใช่ของเรา ยื้อฉุดไว้ก็เท่านั้น ... ปล่อยเขาไป ...ปล่อยเขาไป .. ทิ้งรักลงทะเล ตู๊ม ..
4 กุมภาพันธ์ 2548 13:41 น. - comment id 420211
พี่แม่จิตรคะ ไม่ต้องแต่งตอบก็ได้ค่ะพี่ ... เข้ามาแวะมาทักทายกันบ้างโอเล่ก็ดีใจมากๆแล้ว รักษาสุขภาพ พักผ่อนเยอะๆนะคะ คุณ อัลมิตรา ใช่ค่ะ ... พี่พูดเหมือนเพื่อนโอเล่เปี๊ยบเลย ... ของๆเรา ยังไงก็ต้องเป็นของๆเรา ... มันพูดแล้วจบไว้แค่นั้นค่ะ ช่าย ... ทิ้งรักลงทะเลให้ซึนามิกวาดมันจมไปพร้อมๆกันเลย พูดถึงซึนามิทีไร เศร้าใจทุกทีเลยนะคะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 19:06 น. - comment id 420383
อ่านะ พี่โอเล่ พิมพ์มาอ่านแล้วน้าๆๆ ขอบคุณที่ไปอ่านงานพิมพ์แล้วก็ชมซะเขินเลย อิอิ ยังไง รุ่นน้องก็เทียบรุ่นพี่ไม่ได้หรอก อิอิ คิดถึงๆๆๆๆ