ฟ้ามืด มัวหม่น คนเศร้า กอดเข่า นั่งมอง จันทร์นั่น โดดเดี่ยว เดียวดาย ไม่เว้นวัน ขอปัน ความเหงา กับจันทรา นำค่าง ชะพร่าง เย็นฉำ เปรียบดั่ง นำตา จันทร์จ้า ไหลหลั่ง รินหยด ล้นตา ใต้ฟ้า ไร้คู่ ครองเคียง
30 มกราคม 2548 13:56 น. - comment id 417007
มองจันทร์ พลันเสียง เรื่องราว คืนหนาว ใต้จันทร์ ส่องแสง คิดปัน เหงานั้น จันทร์แรง แสดง ใต้แสง เงาจันทร์
30 มกราคม 2548 23:11 น. - comment id 417326
จันทร์มืด มัวหม่น คนเศร้า กอดเข่า เฝ้าเจ้า เดียวดาย มิมี ทิ้งร้าง ห่างหาย เคียงข้าง กับเจ้า เศร้าจริง *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*