ห นึ่ ง เ ม็ ด ท ร า ย ที่ ห า ย ไ ป จ า ก ท้ อ ง ท ะ เ ล

พันดาว

ฉันอาจเป็นเพียงหนึ่งเม็ดทรายที่ด้อยค่า.. 
เพียงเพราะ วันนี้หาดทรายขาว ยังคงมากมายด้วยเม็ดทรายอย่างฉัน... ที่เธอเลือกได้ดั่งใจ 
ในวันหนึ่ง
หนึ่งเม็ดทรายในกำมือเธอ  จะเป็นเพียง... หนึ่งเม็ดทรายที่หายไปจากท้องทะเล   
-=-+*  -=-+*  -=-+*  -=-+*  -=-+*  -=-+*  -=-+*  -=-+*  -=-+* 
เธออาจมองว่า.. 
ดวงดารา... ไม่มีวัน จะดับแสง 
หินผาใหญ่ไม่มีวัน   จะคลอนแคลน 
ฉัน...ผู้อ่อนแรง ไม่มีวัน จะจากไป 
คงคิดว่า... ท้องทะเล ไม่หยุดซัดทรายเข้าหาฝั่ง 
ทุกอย่างคงยัง... เป็นอย่างเดิมเสมอ 
ครั้งสุดท้ายที่แหงนมองท้องฟ้า ก็ยังพบสีฟ้าเหมือนอย่างเดิมที่เคยเจอ 
สิ่งที่เป็นของเธอ... ยังเป็นจริงเสมอ ไม่เปลี่ยนไป 

ค ง คิ ด ว่  า จ ะ พ บ ร อ ย เ ท้ า  บ น ฝื น ท ร า ย ทุ ก ค รั้ ง   ที่ หั น ก ลั บ ม า
เ มื่ อ แ ห ง น ม อ ง ฟ้ า . . . ค ง พ บ จั น ท ร า ท อ แ ส ง น ว ล ใ ส 
ฉั น ที่ ใ ก ล้ เ ธ อ . . .   ไ ม่ มี วั น จ ะ จ า ก ไ ก ล
ค ง คิ ด ว่  า เ ม็ ด ท ร า ย ไ ม่ มี วั น ห า ย ไ ป . . .     จ า ก ท้ อ ง ท ะ เ ล   
         . . .  ฉั น คื อ ห นึ่ ง เ ม็ ด ท ร า ย ที่ ห า ย ไ ป จ า ก ท้ อ ง ท ะ เ ล
				
comments powered by Disqus
  • แก้วนีดา

    25 มกราคม 2548 11:11 น. - comment id 412738

    ไม่เคยละเลยเจ้าเลย...หนึ่งเม็ดทราย
    ต่อให้ท้องทะเล...จะมีกี่ล้านล้านเม็ดทรายจากทะเล
    แต่หนึ่งเม็ดทราย...เม็ดนี้จะยังคงงดงามเสมอนะ
    
    แหมพันดาว.....เขียนงานเศร้าจังเลยนะค่ะ.....แต่ก็แฝงด้วยความหมายเสมอ....ขอชมจากใจจ้าาา........
    
    
  • อาภาภัส

    25 มกราคม 2548 11:25 น. - comment id 412752

    ทรายจากดาว Sound ได้มาแทนแล้ว
    ฟังเพลงแค้นแค่นรัก หมักผสม
    ใส่จังหวะเท่งปะตะลุ่มมง
    มันงงงงคนร้องหาน้องทราย
    เจ้าละม้ายล้ายเหมือนเพชรสกาว
    ยามแสงพราวกระทบสบขยาย
    คงพะพริ้งกลิ้งกลมพรรณราย
    ค่าความหมายอยู่ที่ใครจะค้นเจอ  (จะคิดเป็น)
    
  • อัลมิตรา

    25 มกราคม 2548 11:37 น. - comment id 412761

    อารมณ์ละมุนจังค่ะ
    
    
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    25 มกราคม 2548 12:35 น. - comment id 412780

    เขียนได้ละเมียดละไม...ถูกใจเหมือนทุกครั้งเลยนะคะ
    .....................................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • ยายฟ้าใส ไม่ได้ล็อกอิน

    25 มกราคม 2548 13:22 น. - comment id 412810

    สวยงามจริงๆ  ชอบมากค่ะ
  • พันดาว

    25 มกราคม 2548 14:17 น. - comment id 412845

    To:
              แก้วนีดา:
                      ขอบคุณครับ ที่ติดตามงานพันดาวเสมอมา  
    :-)
              อาภาภัส:
                     เห็นด้วยครับ ค่าอยู่ที่ว่าใครจะพบเจอ ขอบคุณ อาภาภัส ที่แวะมาบ้านพันดาว พร้อมขอคิดน่ะ
    :-)
    
  • พันดาว

    25 มกราคม 2548 14:21 น. - comment id 412850

    To:
              ลี่..ชวนมาเยือน:
                      ดีใจที่ติดตามน่ะ ดีใจกับคำชมที่ว่า ละมุนละไมจังเลย 
    :-)
              อัลมิตรา:
                     ขอขอบคุณแบบ ละมุนๆน่ะ 
    :-)
              ฟ้าใส:
                     กลอนสวยงามได้เมื่อมีคนเห็นคุณค่า...  ขอบคุณครับ
    
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    25 มกราคม 2548 15:07 น. - comment id 412889

    เราอาจมองไม่เห็นถึงความเปลี่ยนแปลง
    ในวันที่พระอาทิตย์อ่อนแรง...จากการทอแสงของทุกยามเช้า
    ดาวบางดวงอาจหล่นหายไป..จากปลายฟ้าที่เรามองในมุมเก่า
    อักษรบางตัวอาจเลือนลาง...และจางไปจากเรื่องเล่าในนิทาน
    
    หากโน้ตดนตรีขาดหายไป...ในบทเพลงที่เราร่วมร้อง
    หากดอกไม้ไร้ผีเสื้อเมียงมอง...คอยแบ่งปันหยดน้ำหวาน
    หากไร้ซึ่งสายรุ้ง...หลังฝนพร่ำตลอดกาล..สายน้ำคงร้าวราน
    หัวใจฉันเองก็คงไม่ต่าง...หากส่วนหนึ่งแห่งเม็ดทรายได้หายไปจากท้องทะเล
    
    แม้เราไม่ได้เป็นทั้งหมดของหาดทราย....
    แต่ก็จงภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของหาดทรายอันงดงาม และมีค่า
    
    บทกลอนงดงามเสมอเลยนะ ภาพสวยมาก ๆ คะพันดาว เจ๋งจริง ๆๆๆ อิอิ ^_____^
  • พันดาว

    25 มกราคม 2548 15:41 น. - comment id 412912

    To:
                 แอ็ปเปิ้ล:
                         กลอนตอบที่แสนไพเราะ...  ผูกเรื่องราวได้ยอดมากเลย ชอบจัง...  อ่านแล้วเคลิ้มเลยเรา
                         ขอบคุณสาวสวยรวยเสนห์ 2 น่ะ อิอิ
    :-) 
    
    
  • ลอยไปในสายลม

    25 มกราคม 2548 16:37 น. - comment id 412936

    อ่านะ
    พันดาวน่ะเหรอ
    เป็นหนึ่งเม็ดทรายที่หายไปจากทะเล
    ออิ อิ
    ไม่จริงหรอกค่ะ
    เพราะพันดาวมีค่ามากกว่าเม็ดทรายในทะเลนะคะ
    ออิ อิ
    เพราะพันดาวเป็นดวงดาวสุกสกาวบนฟ้าไกลไง
    อิ อิ
    ตั้งใจทำงานนะคะ
    อิ อิ
    
    ....เม็ดทรายเพียงเม็ดเดียวก็มีค่า
    อาจจะเห็นค่ามันช้าแต่สักวันจะเห็น
    เพราะเม็ดทรายเม็ดน้อยร้อยเรียงอย่างที่เป็น
    เกิดความเย็นแก่ใต้พื้นพสุธา
    
    ....ทรายน้อยอาจด้อยค่าในสายตาใครใคร
    แต่อยากให้รู้ไว้ สำหรับโลกเจ้าสำคัญยิ่งนัก....
  • extreme life

    25 มกราคม 2548 18:30 น. - comment id 412983

    หนึ่งเม็ดทรายในกำมือ
    นั่นก็คือความสำคัญ
    ขอบคุณเธอที่เลือกฉัน
    เรารักกันตลอดไป
    
    อ่านแล้วก็อยากเกิดเป็นเม็ดทรายเม็ดนั้น ^o^
  • รุ้งสวรรค์

    25 มกราคม 2548 19:53 น. - comment id 413037

    ถ้าเราไม่รู้จักคุณค่าของสิ่งที่เราเป็น
    คงไม่มีใครจะมองเห็นคุณค่าในตัวเรา
    
    จงพอใจในสิ่งที่ตัวเป็น
    จงพอใจกับธรรมชาติที่สรรสร้าง
    จงพอใจที่ได้เกิดมาเป็นอย่างที่เธอเป็น
    
    
    ทุกสิ่งมันไม่ได้หายไปไหนหรอก
    เพียงแต่มันย้ายที่เท่านั้นเอง...
    เราจึงหามันไม่เจอ ณ จุดที่เคยเจอ
    
    
    
  • รุ้งสวรรค์

    25 มกราคม 2548 19:58 น. - comment id 413042

    ยังมีคนเคยบอกให้ฉันฟังอีกนะว่า
    
    ถ้าเราไม่เห็นคุณค่าของสิ่งเราเป็น...สู้ดับสูญไปมิดีเสียกว่า
    
    ...บางคนมีชีวิตอยู่อย่างสำราญ....สู้ม้วยมรณาเสียดีกว่า
    ....อยู่อย่างไร้คุณค่าในตัวเอง....
    
    ....คนเรามันมีต่างชนิด....ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะคิด
    ....บางสิ่งที่เราหวังเราตั้งใจ...อาจจะไม่มีความหมายสำหรับเขา
    ....แต่สิ่งที่เราฝันนั้นคือเราใช่ไหม...
    
    ....ใช้เวลาไปตามหาหนทางที่ยิ่งใหญ่...ตามหาความฝันของเรา....
    
  • ๏ เม็ดทราย ๏

    25 มกราคม 2548 20:26 น. - comment id 413064

    นู๋เมย์ไม่อยากเป็นเม็ดทรายเม็ดนั้นเลยอ่ะ
    . .เพราะนู๋เมย์ไม่อยากจากทะเลไปไหน
    นู๋เมย์รักทะเล แต่ว่า...
    . .นู๋เมย์อยู่เชียงใหม่ ม่ายมีทะเล
    
    พี่พันดาวมาแย่งหน้าที่นู๋เมย์ได้ไง
    . .เป็นดาวไปสิคะ
    งั้นเดี๋ยวนู๋เมย์ไปเป็นดาวมั่ง
    . .อิอิ ล้อเล่นค่ะ
    
    ๑^_____^๑
    
    ++ นู๋เมย์แวะมาป่วน ++
  • ชัยชนะ

    25 มกราคม 2548 20:30 น. - comment id 413066

    หรือว่าโดนปลากลืนลงท้องไปแล้ว
    
    เม็ดทรายเม็ดหนึ่งซึ่งน้อยค่า
    ไร้คนมาสนใจเหลือบผ่านเห็น
    เมื่อฉันหายกายหลีกปลีกซ่อนเร้น
    คงเปรียบเช่นทรายยังอยู่เหมือนเดิม
    
  • SonyaBeauty

    25 มกราคม 2548 20:31 น. - comment id 413067

    เพราะมากเลยค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    25 มกราคม 2548 21:28 น. - comment id 413110

    ฉันคงเป็นเม็ดทรายริมชายหาด
    ที่มิอาจอยู่ได้นานจากกาลนี้
    เพราะถูกคลื่นซัดไปในทุกที
    จึงเหมือนดั่งฤดีที่ร้าวราน
    
    เมื่อเธอนั้นอยู่ใกล้เหมือนไกลห่าง
    คงไม่ต่างต้องห่างไปใจร้าวล้าน
    เหมือนดั่งเป็นสิ่งไร้ค่าพาลำปราง
    จำแยกทางห่างไกลไม่กลับคืน
    
    *-*โดนใจค่ะ ชอบจัง (รูปถ่ายสวยนะค่ะ ฝีมือใช้ได้เลยหละค่ะ  ชื่นชม)*-*
  • แม่จิตร

    25 มกราคม 2548 21:40 น. - comment id 413128

    เหมือนนิทาน ก่อนนอเลยนะครับ เคลิ้มดี
  • ดาวพันดวง (แว๊บ จากทำรายงาน มานั่งเขียนจดหมายถึง ดาวแก่)

    26 มกราคม 2548 02:41 น. - comment id 413213

    พันดาว.... 
    พันดาวไม่มีวันหายไปไหนได้หรอกน่า
    เพราะว่า ไม่ใช่เม็ดทรายน้อยๆๆ
    ที่ลมแรงๆจะมาหอบไปง่ายๆๆ
    ไม่ใช่เม็ดทรายเบาๆๆ
    ที่สายน้ำจะพัดไปได้หรอกน่า ไม่ต้องห่วงๆๆ
    
    
    รู้ม่ะ พันดาวเป็นอะไร
    
    
    พันดาวก็เป็นโขดหินไง
    โขดหินก้อนใหญ่ๆๆ อ้วนๆๆ กลมๆๆ
    แต่แข็งแกร่ง มั่นคง ยากต่อการทำลาย
    ฟังเหมือนดูดิม่ะ เนี่ย ชมนะเนี่ย
    ดีใจจังมาเป้นคนแรกของ วันนี้เลยนะเนี่ย
    วันที่ 26 
    
    นอนอุ่นอยู่สิท่า น่าอิจฉาจังเล้ย
    เดี๋ยวจะตามไปนะรอก่อนๆๆ
    อย่าเพิ่งฝันถึง tahiti คนเดียวนะ
    ห้ามลืม คนสำคัญด้วย !!!!!
    
  • rain..

    26 มกราคม 2548 07:15 น. - comment id 413221

    เรน ..  อรุณสวัสดิ์ ..  พี่พันดาว ..นะคะ..
    
          ..  บทกวี .. ที่อ่อนโยน ..  เรนชอบมากเลยคะ ...
                 ..  
    
     วับวาวเด่น    เรียงราย .. .. บนชายหาด..
        แสงแดดสาด ..  ระยิบ .. กระพริบสวย..
       เก็บใส่กำ .. มาเล่น ..   ก่อเป็นกรวย ..
      ต่างก็ช่วย ..  สร้างกองทราย ..  ยอดปลายรี..   
    
           น้ำทะเล ..ซัดหาด .. ปราสาทล้ม..
     ถูกพัดจม ...  พังทับ  ..     เพราะคลื่นถี่..
           หลายล้านเม็ด   ไหลรวม ..   ลงนที ..
         จากตรงนี้ ..   พื้นทราย ..  ก็หายไป ..
    
           เป็นตรรกะ ..  ที่แน่ .. มิแปรผัน..
        ต้องคู่กัน   ทะเลจ้า   ..  สีฟ้าใส..
        เม็ดทรายกลับ..  มาเด่น..  ให้เห็นนัย..
      รวมกันใหม่    บนหาด ..     ปราสาทคืน ..
    
       จะนอนกลิ้ง  ..เกลือกทราย  ..   บนชายหาด...
      จะเริ่มวาด  ..  ความแกร่ง ..   มิแข็งขืน..
       เป็นเม็ดทราย  ..  ชี้ชัด   .. อย่างหยัดยืน..
     จะต้องตื่น  ..   ซึมซับ    รับ ..   ทะเล ..  
                     ....
    
      เรน ..  ขออนุญาต ..  พี่พันดาว ..  แจมบทกวีนะคะ ..
           เรน ..อยากจะบอกว่า ..  เรนชอบ มากๆๆๆเลยคะ ..  
                 ซาแว้ปป.
  • พันดาว

    26 มกราคม 2548 09:30 น. - comment id 413235

    To:
               ลอยไปในสายลม:
                        ขอบคุณที่เห็นคุณค่าของดวงดาราดวงนี้เสมอมา..  
                         ดวงดารามีคุณค่าเมื่ออยู่บนฟ้าไกล 
    :-)
    
  • พันดาว

    26 มกราคม 2548 09:33 น. - comment id 413237

    To:
               extreme life:
                        ดีใจที่เข้ามาแวะเข้ามาฟังเรื่องเล่าของเม็ดทราย... 
    :-)
    
  • พันดาว

    26 มกราคม 2548 11:40 น. - comment id 413272

    To:
                 รุ้งสวรรค์:
                     ขอบคุณสำหรับข้อความดีดี  การเดินทางตามหาฝันคงยังมีต่อไป..  แม้ไม่ใช่ทุกฝันจะสำเร็จ แต่.. ต้องอย่าท้อ เหนื่อยก็หยุดแล้วก็เดินต่อไป
    :-)
    
  • พันดาว

    26 มกราคม 2548 11:42 น. - comment id 413274

    To:
                 เม็ดทราย:
                     นี่ไงนางเองของเรื่องมาแล้ว เม็ดทรายที่หายไปนี่เอง  อิอิ...   เอ.. เราจะสลับกันเหรอ  เม็ดทรายมาเป็นดาว เอาดาวอะไรดีน่ะ  อืม... พุงโต  เฮ้ย.. ดาวพลูโต ล่ะกัน  ฮี่ๆ 
    ล้อเล่นๆ
    :-)
    
  • พันดาว

    26 มกราคม 2548 11:43 น. - comment id 413276

    To:
                 ชัยชนะ:
                     ว่าแล้วที่หายไปนี่อยู่ในท้องปลานี่เอง.. นึกว่าหายไปกับสายลมซะอีก  อิอิ
    :-)
    
  • พันดาว

    26 มกราคม 2548 12:50 น. - comment id 413288

    To:
                 SonyaBeauty:
                     ขอบคุณมากครับ
    :-)
    
  • พันดาว

    27 มกราคม 2548 00:35 น. - comment id 413414

    To:
                ผู้หญิงไร้เงา:
                       ดูรูปแล้วนึกถึงความหลังตอนไปเที่ยวเกาะกูดจัง...  สนุกดี แต่เสียดายที่ฟ้าครึ้มไปหน่อย.. แต่ความสวยงามของทะเลยังเหมือนเดิม
    :-)
    
  • พันดาว

    27 มกราคม 2548 00:36 น. - comment id 413415

    To:
                แม่จิตร:
                        กล่อมให้นอนหลับฝันดี  อิอิ 
    
  • พันดาว

    27 มกราคม 2548 00:38 น. - comment id 413416

    To:
                ดาวพันดวง:
                        โขดหินแป๊ะอะไร..   เราสายลมแห่งอดีตกาล พริ้วไหวดั่งเม็ดทรายในท้องทะเล  อิอิ  พูดซะเสียหาย ป้าดด...  ให้ทนายฟ้องซะเลยนิ
    :-)
    
  • พันดาว

    27 มกราคม 2548 00:40 น. - comment id 413417

    To:
                เรนจัง:
                        ดีใจมากที่เรนจัง.. ชอบกลอน และเขียนแจมมา ไพเราะดีจริงๆ  ขอบคุณที่ตอบกลอนกันน่ะ ดีใจจัง...
    :-)
    
  • ไม่น่ารัก o[•ิ_•ิ]o((109 จำได้ บ่ ))) คิก คิก

    27 มกราคม 2548 13:33 น. - comment id 413440

    คนสุดท่ายอีก ล่ะ  กว่าจะกลิ้งมา ถึง เฮ้ยเล่นเอาเจ๊เหนื่อยอ่ะ สหาย ทำไงได้ล่ะ ก็ฟ้าครามสี อ่ะ
    เลยต้องเล่นตัวหน่อย มาอ่านกลอนเพราะก็ต้อง
    ใช้เวลาหน่อยดิ 
    
    แถมต้องมา พบป่ะกับเจ้าของบ้านที่เอาแต่ กินๆ ตุ้ยๆ  ลูกอะไรเสียบไว้อยู่ในไม้ ..อิอิ ระวังโดนแย่งน๊า จะบอกให้เรากับเปิ้ล อ่ะจ้องอยู่เลย//
    
    กลอนเพราะมากคะพี่พันดาว 
    หนึ่งเม็ดทรายที่หายไปจากท้องทะเล
    ความไพเราะที่ป่ะป่นไปกับความเศร้า..
    ไม่ว่าเม็ดทราย..จะเป็นฝุ่นละอองที่เล็กแค่ไหน
    แต่เม็ดทรายย่อมมีความสำคัญกับพื้นทะเล...
    เนอะๆ   ฉะนั้น อย่าเปรียบว่าเป็นเพียงเม็ดทรายน๊า เพราะ พันดาวคืออู่ข้าวอู่น้ำ ให้เรากับเปิ้ลได้แกล้ง นะเฟ้ย 
    
    อิอิ แอ็ปเปิ้ลสีฟ้าพันดาราสีคราม
  • Ar~din

    28 มกราคม 2548 10:09 น. - comment id 413522

    เข้ามาอ่านช้าไปนิดสสส.สส
    แต่ความประทับใจไม่ด้อยใครนะคะ
    อืมชอบจางที่ทำให้ดินมองเห็นคุณค่าของเม็ดทรายเม็ดหนึ่งในทะเล เหมือนเราเป็นคนหนึ่งในโลกที่กว้างใหญ่
  • พันดาว

    28 มกราคม 2548 11:05 น. - comment id 413535

    To:
                    ฟ้าสีคราม:
                         อู่ข้าวอู่น้ำเหรอ... ใช้ศัพท์แสง  เนอะ ทุกคนมีคุณค่าในสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่ จงภูมิใจในตัวเองดีกว่าน่ะ
    :-)
    
  • พันดาว

    28 มกราคม 2548 11:07 น. - comment id 413536

    To:
                    Ardin:
                         ขอบคุณน่ะ ที่แวะมา 1 คนในโลกกล้าง  1 เม็ดทรายในท้องทะเล
    :-)
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน