บทสุดท้าย..อาลัยพราก..หากยังฝืน.. มิอาจคืน..กลับมา..พาใจฝัน.. ถอยหนึ่งก้าว..คงดีกว่า..รุกโรมรัน.. แยกจากกัน..ต่อแต่นี้..ดีกว่าเอย.. พยายาม..อดทน..คงได้คิด.. หากยึดติด..ของของเขา..เฝ้าเฉลย.. ความในใจ..ของเรา..พัดรำเพย.. ปลิดปลิวเลย..ล่วงหล่น..ลงพื้นดิน.. มิมีค่า..อันใด..ในใจรู้.. ไยต่อสู้..ให้ได้มา..ซึ่งทรัพย์สิน.. ของของใคร..ก็ของเขา..เรามิชิน.. คงต้องผิน..หน้าหนี..ดีกว่าตาย.. คนละโลก..ต่างภพ..มิสบพักตร์.. หากจะรัก..คงล้า..พาใจหาย.. ในที่สุด..ตัวเรา..เปลี่ยวเดียวดาย.. มิท้าทาย..ให้รัก..อยากพักใจ..
keekie 25 ม.ค. 2548 01:25 น. - ID 69926 
1747
11
0
27 มกราคม 2552 04:29 น. - comment id 265292
ไม่เคยคิด เคยฝัน ว่าวันนี้ จะได้มี เว๊บไซต์ ให้กลอนหวาน คนมากมาย อ่านได้ ตามต้องการ เริงสำราญ รื่นรมย์ ชมชื่นใจ ได้แวะเวียน ย่างมา เพียงคราหนึ่ง อ่านคำซึ้ง กลอนหวาน ชักหวั่นไหว สวัสดี เจ้าบ้าน ด้วยดวงใจ อนุรักษ์ สืบไว้ กลอนไทยเอย
25 มกราคม 2548 01:53 น. - comment id 412547
เก็บคำ..สำคัญ..เอาไว้.. มอบให้..จากใจ..ใช่เพ้อ.. ที่รัก..เป็นห่วง..รักเธอ.. ใช้เกร่อ..หลอกลวง..ถ่วงกัน.. ไร้ค่า..ถาโถม..ดวงจิต.. เป็นมิตร..เคยคุ้น..ร่วมฝัน.. ทำลาย..กลายร้าง..คืนวัน.. แปรผัน..ปันเปลี่ยน..เวียนวน.. หัวใจ..ยับเยิน..เกินเหนื่อย.. หายเมื่อย..หายเจ็บ..เก็บทน.. ไม่เหงา..ไม่เศร้า..หมองหม่น.. กับคน..โลเล..หลายใจ.. แม้เจ็บ..แต่ยัง..มิสิ้น.. ทรัพย์สิน..ที่มี..ในใจ.. ศรัทธา..ความรัก..ปักไว้.. มีให้..ในวัน..สวยงาม..
25 มกราคม 2548 02:05 น. - comment id 412549
..พึ่งจะเริ่มต้น ... ครับ
25 มกราคม 2548 07:27 น. - comment id 412603
แวะมาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ
25 มกราคม 2548 08:32 น. - comment id 412615
ฉันทำหัวใจหล่นหายไปนานแล้ว ไร้วี่แววจะหาใครมาช่วยเสาะหา ชาชิน กับทุกคืนวันที่ผ่านมา เพียงแค่รอเวลา สุดท้าย ตายจากกัน
25 มกราคม 2548 09:25 น. - comment id 412637
หากเหนื่อยนักพักบ้างเถอะน้องพี่ เจ้าคนดีหากอ่อนแรงอย่าไปฝืน สงบจิตสงบใจหากกล้ำกลืน พี่ขอยื่นน้ำใจคอยปลอบโยน รัก..รักแล้วทำท้อใจเหนื่อยหนัก ฤดีหักอกตรมเกินทนไหว ถอยหนึ่งก้าวสร้างหลักให้มั่นใจ ค่อยก้าวต่อก้าวไปอย่างทรนง ถามหัวใจตนเองให้ดีก่อน อย่าให้ฝันหลอกหลอนรักหรือหลง ตัดเยื่อใยตัดไม่ขาดแม่โฉมยง หัวใจเจ้าคงมั่นในรักจริง ------------------------------------------------------------------- แวะมาชมงานน่ะ ไพเราะมากครับ หวังว่าคงไม่ใช่บทสุดท้ายจริงๆน่ะ ยังอยากอ่านงานดีๆต่อไปครับ พี่เองก็คงจะไม่เขียนงานอีก ถึงจุดอิ่มตัวแล้วมั้ง ภากรคงจะหายไปตามกาลเวลา โชคดีน่ะน้อง
25 มกราคม 2548 09:57 น. - comment id 412671
ยอดเยี่ยมครับ..งานนี้โดนใจโดนใจ....
25 มกราคม 2548 10:06 น. - comment id 412677
ยังมิได้เริ่มต้นบ่นให้จบ ใจพี่พบสบชายที่หมายหา โอ้ใยเจ้าจะให้จบแล้วกานดา ใจพี่ยา..ก็แย่สิน้องนาง...อิอิ...
25 มกราคม 2548 10:27 น. - comment id 412688
บดสุดท้ายปลายข้าวกลายเป็นโจ๊ก รักจะโศกกี่ครั้งหรือกี่หน มันกลับใหม่เปลี่ยนไปในวังวน เกิดเป็นคนเงยหน้ากล้าแล้วมี
25 มกราคม 2548 12:53 น. - comment id 412791
บทสุดท้าย...เขียนมาตั้งนานแล้ว..ได้เวลาโพสต์?? เพิ่งรู้นะเนี่ยคุณกี้ ว่าต้องดูฤกษ์ ดูยามก่อนลงกลอน อิอิ จะได้จำไว้ใช้บ้าง ส่วนใหญ่อาศัยฤกษ์สะดวกมากกว่าค่ะ ยังไม่เริ่มต้นเลยแล้วมีบทสุดท้ายได้ไง เริ่มใหม่กับใครสักคนดีกว่าค่ะ ยังไม่สายเรายังมีทางเลือกอีกตั้งเยอะแยะใช่ไหมคะ สู้ๆๆ
25 มกราคม 2548 15:20 น. - comment id 412897
...........รักนี้เพิ่งเริ่มต้น ............. แต่เห็นเงารางๆๆของบทสุดท้ายเหมือนกันค่ะ.......... รักที่อยู่ แต่ ในหัวใจ เก็บซ่อนเอาไว้ ลึกที่สุด ..........
25 มกราคม 2548 18:08 น. - comment id 412973
พักก่อนแล้วค่อยเริ่มใหม่นะคะคุณกี้
25 มกราคม 2548 18:08 น. - comment id 412974
ช่วงนี้อยากพักใจเช่นกัน
25 มกราคม 2548 22:21 น. - comment id 413163
พักนี้..เขียนกลอนเศร้ามากไปหน่อย.. กระแสมาแรง.. สงกะสัย..ต้องกลับไปเขียนกลอนรักหวานฉ่ำ.. เหมือนก่อน..แล้วล่ะม้างคะ.. ขอบคุณทุกท่านที่มาแวะอ่านนะคะ..
26 มกราคม 2548 10:34 น. - comment id 413256
ถึงเศร้าก็ตามมาอ่านนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
