ความทรงจำซึ้งใจ.... เก็บไว้บอกเธอ บ้านรอจันทร์ ยามแสงแดดเช้าส่องต้องใบหน้า สายลมพาพัดแกว่งใบไม้ไหว เสียงนกร้องแว่วหวานกังวานไกล เธอรู้ไหมฉันแอบคิดจิตจดจำ ทุกสิ่งที่พานพบประสบเห็น ดูเหมือนเป็นสิ่งล้ำค่าโปรดอย่าขำ อยากจะเก็บทุกนาทีและถ้อยคำ เพื่อบอกพร่ำยามพบประสบเธอ ให้รู้ว่าแสนคิดถึงคนึงห่วง วันคืนล่วงจิตสัมพันธ์มั่นเสมอ เฝ้ารอคอยวันเราได้พบเจอ จะกอดเธอแนบหทัยไม่ห่างทรวง เวลาต่างทางไกลไร้ความหมาย รักไม่คลายดังชีวีที่สุดหวง โปรดฟังคำจากใจใช่คำลวง รักพุ่มพวงมิ่งมิตรนิจนิรันดร์ วันพบกัน... สัมพันธ์เป็นอย่างไร ไวยากรณ์ ยามเย็นย่ำได้พบประสบหน้า หลายเดือนผ่านต่อมา เธอพบฉัน เธอพร่ำบอก ให้รู้ความสัมพันธ์ คิดถึงกัน ทุกวัน มั่นฤดี เธอรู้ไหมฉันแอบน้ำตาไหล เนื่องด้วยใจเกรงว่าเมื่อจากพี่ จากด้วยงาน ด้วยการ ที่ทำนี้ แล้วคนดีอาจมี .. ใครแทรกกลาง ถึงแม้เราทั้งสอง ได้พูดคุย ส่งรักข้าม ผ่านปุยเมฆ ระหว่างห่าง เคยได้ยิน รักแท้ แพ้ระยะทาง เลยกลัวเธอจะร้างลาจากไป อยากจะกอดให้คลายหายคิดถึง เนื่องเป็นหญิงจึงคนึงเหมาะสมไหม ทำได้เพียงกุมมือสัมผัสใจ บีบแน่นไว้ ส่งใจ ไปถึงเธอ
24 มกราคม 2548 20:58 น. - comment id 412428
ครับ สนุกชวนชื่น ระวัง เจอตอบกลับด้วย โคลง กาพย์ แล้วจะยุ่ง น อิอิ
25 มกราคม 2548 06:59 น. - comment id 412570
ประเภทชอบผลุบ ๆ โผล่ ๆ ที่นั่นที่นี่บ่อย ต้องยกความสามารถให้ครับ ซาบซึ้งดีครับ
25 มกราคม 2548 10:00 น. - comment id 412674
ลงทะเบียนหัวใจไปซะแล้ว รักอาจแห้วรู้ไหมกลายเป็นผง เก็กฮวยป่นย่อยสลายกระจายดง รักก็คงเน่าลี้ซี้ม่องม่อง