ทุกทางที่ก้าวเดิน ต้องเผชิญกับความหมองหม่น ข้างกายขาดใครบางคน ดูมืดมนไม่เห็นอะไร หวังไว้สักวันหนึ่ง มีคนซึ่งมาอยู่ใกล้ มาอยู่ข้างๆดุแลใจ ให้ความห่วงใยยามอ่อนแรง ไม่รู้จะมีไหม คนของใจไม่เสแสร้ง ช่วยฉุดเดินยามลมแรง ช่วยนำแสงมาสู่ใจ
21 มกราคม 2548 16:30 น. - comment id 410557
ขอให้เจอนะคะ...........
21 มกราคม 2548 17:04 น. - comment id 410583
อย่าเหงานะ..ทำไมวาโยเศร้าจังมีคนคอยห่วงอยู่นะ***เป็นกำลังใจให้วาโยนะ**
21 มกราคม 2548 21:21 น. - comment id 410718
อาจไม่ได้ข้างเคียงกาย คอยฉุดไว้ยามอ่อนล้า แต่ทุกครั้งที่เธอมีน้ำตา ขอเป็นผ้าเช็ดหน้าให้เธอนะคนดี *-*มาทายทัก*-*
21 มกราคม 2548 22:07 น. - comment id 410738
อย่าเศร้าไปเลย......เราว่านะคงมีสักวันแหละที่เป็นวันของเรา วันที่มีใครสักคนมาอยู่เคียงข้างเราเสมอไป เราคิดว่าสักวันเธอก็คงจะได้พบแหละ