ไม่อยากให้โลกนี้มีกลางวัน อยากอยู่กับความฝันไม่ขอตื่น รอบกายคือราตรีที่ยั่งยืน อยากชื่นในฝันฉันมีเธอ ฝากจุมพิตกับสายลมที่พรมพริ้ว ฝากปลายนิ้วไล้ข้างเครายามเค๊าเผลอ ฝากโอษฐอ้อนวอนพ้อให้รอเธอ ฝากเสียงเพ้อกระซิบสั่งว่ารักคุณ เพราะมีฝันจึงมีฉันในวันนี้ ในความฝันหวานวจีแสนอุ่น อวลไอรักยามฟ้าลาอรุณ หวานละมุนโลกใบนี้สีชมพู ในฝัน...ฉันมีเธออยู่เคียงข้าง ไม่อ้างว้างเคลียคลอพะนอคู่ ทั้งราตรีมีเธอเคียงพธู ไม่รับรู้โลกใจร้ายไม่หวลคืน กีรณะ บทกลอนไทย