กับค่ำคืนที่มีแต่เสียงเพลงเบาๆ กับเสียงถอนหายใจของใครคนหนึ่ง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นความว่างเปล่าที่ลึกซึ้ง เวลาแม้เพียงนาทีหนึ่งนั้น..ก็แสนนานเหลือเกิน ก็เพียงหวังว่าเธอน่าจะรู้ หากว่าค่ำคืนนี้เธอยังคงนั่งคิดถึงฉันอยู่ แต่ถึงดวงดาวบนฟ้าไม่บอกฉันก็พอรู้ คงมีแต่ฉันที่เฝ้าคอยดู เพราะเธอนั้น..คงไม่รู้หรอกหนา..ว่าฉันอยู่ที่ใด มีดาวหนึ่งดวงเสมอที่เราจะมองเห็นได้ทุกครั้งแม้ในกลางค่ำคืนเดือนสว่าง ฉันเคยอ่านหนังสือเจอมาอย่างนั้น ท้องฟ้าจึงไม่เคยว่างเปล่าสำหรับความรู้สึกฉัน ยิ่งมองจ้องนานๆ ดาวจะยิ่งสุกสว่างและมีมากดวงยิ่งขึ้น ...เธอต่างหากเล่าที่บอกให้ฉันอ่านหนังสือเล่มนั้น แล้ววันนี้..ค่ำคืนนี้ เธอจะยังคงเห็นดวงดาวมากมายเหมือนฉันไหม ...ฉันเองก็อยากจะรู้..
21 มกราคม 2548 01:23 น. - comment id 410177
อยากให้รู้สักนิดชีวิตฉัน นั่งรอฝันถึงเธอเฝ้าเพ้อหา เมื่อไหร่หนาจะได้พบประสบตา หรืออุราเธอบ้างนะคนไกล *-*ราตรีสวัสดิ์ค่ะ*-*
21 มกราคม 2548 13:28 น. - comment id 410460
ค่ำคืนนี้มีจันทร์พร่างพราวส่อง ถูกดาวปองรองรับขยับแสง แววเจิดจ้านภากาศมิอาจแสดง ความไขแจ้งแห่งประกายใจชื่นชม ลมเอ๋ยช่างแสนยะเยือกเกลือกความหนาว แม้นอกร้าวมิสมรักจักเหมาะสม ยังมีจันทร์พลันเป็นเพื่อนเตือนอารมณ์ ข่มความตรมชมจันทร์อันพร่างพราย. แก้วประเสริฐ.
21 มกราคม 2548 13:41 น. - comment id 410470
ในค่ำคืนหนึ่งที่ฉันมองดาวบนฟ้า ฉันส่งความห่วงหาไปกับดาวบนฟ้านั้น ฉันส่งความรัก และคิดถึง ทั้งหมดแห่งความผูกพัน หวังว่าจะมีสักวัน ที่เธอมองดาวเดียวกันนั้น แล้วคิดถึงฉัน เช่นเดิม ไพเราะมากเลยคะ อ่านแล้วเหงา ๆ คิดถึงใครคนหนึ่ง แวะมาทักทาย เอากำลังใจมาฝากจ๊ะ ^____^