แสงไฟสวย ยอดตึกสูง กลางกรุงหลวง และเห็นดวง ดาวน้อยน้อย ให้อ่อนไหว ดั่งดวงตา ชายผู้หนึ่ง ซึ่งห่างไกล ฉันหวั่นไหว ในมุมสูง ใกล้ทุ่งดาว ชายผู้นั้น อยู่ใกล้ใกล้ เหมือนไกลมาก ด้วยลำบาก จะค้นใจ ให้เหน็บหนาว เหตุเพราะมี ดาวดวงสวย ด้วยแวววาว อยู่ในเงา ชายผู้นั้น ฉันอ่อนใจ จึงทำใจ ได้แค่มอง อยู่ห่างๆ รอที่ว่าง ให้เรานั้น เข้าไปได้ เผื่อได้อยู่ ในสายตา ในหัวใจ ของผู้ชาย แห่งดวงดาว ที่เราปอง จะไม่ขอ วุ่นวายใจ ในเงามืด จะเย็นชืด คอยซ่อนเร้น เป็นที่สอง จะอยู่ใกล้ ชายที่รัก หากเป็นรอง จะหมายปอง เป็นดาวน้อย คอยห่วงเธอ ทุกๆครั้ง ที่แหงนมอง บนท้องฟ้า เพื่อหวังว่า เห็นเธอยิ้ม ให้ฉันเสมอ แม้ความจริง มันยากนัก จะรักเธอ แต่ยังเพ้อ พรอดกับดาว ทุกคราวคืน แสงไฟสวย ยอดตึกสูง กลางกรุงหลวง ยังมีดวง ดาวน้อยน้อย เป็นร้อยหมื่น แอบซ่อนใจ ดวงเล็กๆ อย่างหยัดยืน คอยทุกคืน พร่ำเพ้อพรอด ในอ้อมกอดเธอ
20 มกราคม 2548 22:42 น. - comment id 410007
ภาษาพริ้วอรชรอ่อนไหว สมดั่งใจเข้ามาปรารถนา เชยชมชื่นรืนนัยงามติดตรา ด้วยรักว่าแอบซ่อนตอนไม่รู้ มาซ่อนด้วยคน
21 มกราคม 2548 00:35 น. - comment id 410144
แสงไฟสวย ยอดตึกสูง กลางกรุงหลวง ดาวล้านดวง บนฟากฟ้า พาสดใส แต่สิ่งหนึ่ง แสนเศร้า เหงาหทัย นั่นคือใจ นั่งชมดาว เศร้าลำพัง *-*ภาษาสวยดีค่ะ ชื่นชมาในผลงานนะค่ะ*-*
21 มกราคม 2548 09:42 น. - comment id 410274
ดาวล้านดวง บนห้วง เวหาหาว มีหนึ่งดาว รอกาล วันร่วงหล่น แสงหริบหรี่ ใกล้ดับ อับแสงจน- เกือบมืดมน ร้างลา จากฟ้าไป ***แวะมาเยี่ยมครับผม