ฉันเดินผ่านประตูนั้นออกมา พร้อมกับรอยน้ำตาและความหมองหม่น ออกมาเพื่อจะลืมใครบางคน ออดมาไกลจนมองไม่เห็นอะไร ประตูยังคงเปิดอยู่ที่เก่า มีคนแล้วคนเล่าที่เข้าใกล้ มีหลายคนที่เดินผ่านเข้าไป บางคนร้องไห้ มีน้ำตา ประตูยังคงเปิดอยู่อย่างนั้น เธอเปิดมันเพื่อรับใครเข้ามาหา เธอยังคงเปิดรับให้ใครเข้ามา แต่แววตาไม่มีค่าของฉันเลย
19 มกราคม 2548 13:54 น. - comment id 409165
ประตูบานเก่าบานนั้น ฉันยังเห็นมันคงเพิกเฉย ไม่เรียกร้องให้ใครเข้าไปเลย และไม่เคยรับใครเข้ามา ยังคงเปิดรอเธอเสมอนะ รอวันว่าเธอจะเข้าไปไหม เข้าไปหาเจ้าของหัวใจ ที่อยุ่หลังประตูบานนั้นไงคนดี อย่าโศกเศร้าเสียใจเมื่อประตูปิด คำว่ามิตรยังไม่ปิดใช่ไหม ความเป็นเพื่อนไม่เลือนไป ความห่วงใยไม่เคยจาง แม้ห่างเธอคนละฟ้า แม้กาลเวลานานเกินเอ่ย แต่คำว่ารักยังคงอยุ่เหมือนที่เคย และยังคงให้เธอหมดเลยตลอดไป **ขอต้อนรับเข้าสู่บ้านกลอนของเรานะจะติดตามผลงานเธอเสมอแม่นักเขียนใจแข็ง**
19 มกราคม 2548 13:57 น. - comment id 409167
ถ้าใครคนนึงผ่านเข้ามาในชีวิตและได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรา แต่ด้วยเหตุผลใดก็ตามที่ทำให้เค้าไม่สามารถอยู่กับเราได้อย่าเสียใจ แต่จงดีใจที่เราได้พบกันและเขาทำให้เรามีความสุขแม้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆก็ตาม
19 มกราคม 2548 14:20 น. - comment id 409181
ประตูใจของใครจะเปิดหรือปิด คงไม่สำคัญมากไปไฉนหรือ เพราะว่าเธอยังไม่เคยเดินเลยเข้ามาดู ว่าในประตูนั้นมีอะไรอยู่ข้างใน แหมเข้าใจเขียนจริงๆนะค่ะ......เมื่อประตูมันเปิดออกแล้วทำไมไม่เข้าไปดูบ้างละจ๊ะว่าข้างหลังประตูนะมีอะไรซ้อนอยู่.......
19 มกราคม 2548 15:16 น. - comment id 409217
ประตูใจ..ของเธอกว้างใหญ่เท่าไหนหนอ จะเพียงพอรับฉันอยู่ในนั้นบ้างได้ไหม จะกี่ครั้งที่เปิด ปิด ปล่อยฉันไว้นอกหัวใจ หวังวันหนึ่งเธอเห็นใจเชิญเข้าไปในใจเธอ ต้องให้โอกาส ประตูใจของเราบ้างนะคะ ^___^
20 มกราคม 2548 10:33 น. - comment id 409567
มาอ่านกลอนของคุณ กระทบใจดี แต่อ่านคำตอบนี้ แล้ว ดีชอบคุ ถ้าใครคนนึงผ่านเข้ามาในชีวิตและได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรา แต่ด้วยเหตุผลใดก็ตามที่ทำให้เค้าไม่สามารถอยู่กับเราได้อย่าเสียใจ แต่จงดีใจที่เราได้พบกันและเขาทำให้เรามีความสุขแม้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆก็ตาม : 10881 - cutter : 417503 - 19 ม.ค. 48 - 13:57