* * . . . โ ช ว์ ฃ ว ด . . . * * * * * * *
ด.ช.คัมภีร์. * - *
เก็บรักไว้ในขวดโหล วางโชว์ เอาไว้บนหิ้ง
ด้วยแน่ใจว่ารักจริง จึงวางอิงไว้ข้าง ความวางใจ
เก็บคิดถึงไว้ในขวดโหล ผูกโบว์..ปิดฝาวางไว้ให้
รับรู้ว่า คิดถึงล้นหัวใจ แล้ววางไว้ข้างขวด ความรัก
เก็บสุขไว้ในขวดโหล มากโข จนจะล้นทะลัก
จะปิดฝา ก็ ยากยิ่งนัก เลยวางพักไว้ข้าง ความศรัทธา
เก็บความรัก ลงในขวดโหล เอาไปวางโชว์ ไว้บนหิ้ง
ความรัก ที่ถูก เขาทิ้ง เรื่องจริง ที่ไม่อิงนิยาย
เก็บคิดถึง ทิ้งไว้ในขวดโหล โอ้โห.. มันรุมเร้าอย่างไร ก็ไม่หาย
คิดถึงจวนเจียนจะขาดใจตาย ทำร้าย กันได้อย่างเลือดเย็น
เก็บขวดโหล แห่งความสุข ที่ตัวทุกข์เข้ามา แทนที่ให้เห็น
ปิดฝาขวด สุขและทุกข์อย่างยากเย็น แล้วซ่อนเร้น วางข้างล่าง อย่างตั้งใจ
ขวดโหลของความรัก วางพักอยู่บนหิ้ง
ขวดโหลของความคิดถึง วางพิงเอาไว้ข้างความเดียวดาย
ขวดโหลของความสุข มีความทุกข์มาแทนที่ไว้
ขวดโหลของหัวใจ ถูกคนใจร้าย ทุบแหลกคา-มือ
พลันความรัก ก็ โบยบิน ลืมสิ้นความคิดถึง
หรือความสุขแค่ค่ำร่ำลือ ในมือว่าง วางทุกข์ลง ปลงอาลัย
ขวดเปล่า ใจว่าง ขวดว่าง ใจใหม่ ขวดใหม่ ในใจ
ขวดใบใหม่ของหัวใจ วันนี้ มีแค่ ความ ว่าง อย่าง สบาย ใจ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ดังนั้น ชวดเปส่า น่าจะมีความสุขที่สุด เนอะ .. ว่ามั้ย..