ฉันยังเก็บซ่อนตัว อยู่ในหลืบเหงาแห่งความเหงา จอมจมอยู่กับความว่างเปล่า และมัวเมาอยู่กับความเปล่าเปลี่ยว ใต้ร่มเงาแห่งความเหงา แสนปวดร้าวและโดดเดี่ยว ความอ้างว้างขวางเกาะเกี่ยว แน่นเหนียวและหน่วงหนัก ฉันจากร่มเงาแห่งความเหงา มาอยู่ภายใต้ร่มเงาแห่งรัก อบอุ่นกายเอิบอิ่มใจนัก คาดว่าจะพักปักหลักใจ ใต้เงาแห่งความรัก ฉันเห็นความห่วงใย โอบกอดประคองไว้ อิ่มอุ่นใจในทุกวัน
9 กรกฎาคม 2548 15:49 น. - comment id 296111
ต๊ ะ เ อ๋ . . . จ ะ ยั ง จำ กั น ไ ด้ มั้ ย น ะ ข อ ยื น อ ยู่ ใ ต้ เ ง า แ ห่ ง รั ก ด้ ว ย ค น จิ น ะ . . . พี่ วิ น . . .
18 มกราคม 2548 14:30 น. - comment id 408416
มาๆ ออกไปสู่โลกกว้างด้วยกัน เผื่อว่ามันจะได้อะไรติดมือมาบ้าง..
18 มกราคม 2548 16:30 น. - comment id 408526
มาโอบรักให้อิ่มอุ่น ..
18 มกราคม 2548 19:03 น. - comment id 408657
เรียบเรียงเนื้อเรื่อง ผสมกับสัมผัสที่ลงตัว เพราะทีเดียวค่ะ
18 มกราคม 2548 23:19 น. - comment id 408857
ฉันยังเก็บซ่อนตัว เลิกพันพัวแถมห่างหาย ไม่อยากชิดเคียงกาย อย่างมากมายกับความรัก *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
22 มกราคม 2548 20:31 น. - comment id 411189
ขอไปด้วยคนสิตุ๊กตาฯ...