น่าชังนัก?เจ้าเมฆรัก ณ มุมนั้น เนื่องในวันหม่นหมองครรลองเศร้า รำพันเพ้อ เธอ เธอ มิเจอเงา คิดถึงเจ้า เอาเมฆฝันแทนพักตร์นาง น่าชังขา?รั้นพามาตรงฟ้ากั้น มองดูวัน ดูวาน หวังเสกสร้าง กลับพังทลายแหลกกระแซะร้าง ทุกคำต่าง ห่างหักหนักหนา ที่ฟ้าเดิม น่าชังรัก?สักพันหมื่นถึงแสนเศร้า ลมหายใจยิ่งแผ่วเบา-เหงายิ่งเพิ่ม ทุกคำหวานเป็นคำลวง ยิ่งซ้ำเติม คิดแล้วเหิม จักเติมเกลียด ชิงชังใจ น่าชังนัก? ชังข้า ผู้บ้าภักดิ์ ใยหลงรัก ในไร้รส ให้หมดไร้ ละเมอไปไม่ลืมเลือนเหมือนไม่มีใคร เกลียดชังใคร?ก็มิเท่าใจตัว...ชั่วไม่ลืมฯ
นิติ 18 ม.ค. 2548 12:35 น. - ID 69459 
2906
4
0
18 มกราคม 2548 14:12 น. - comment id 408392
อะไรจะชังจนเข้าไส้ขนาดนั้น นิติ วันนี้แนวกลอนดูเครียด ๆ นะ ยังไงรักษาสุขภาพด้วยละกัน ^_____^
18 มกราคม 2548 14:46 น. - comment id 408435
รักแล้วทำไมต้องชังตัว รักใช้ชั่ว..ตัวเองยังชังได้ แบบนี้หรือรัก...ของเธอถึงได้ห่างไป เพราะรักตัวแต่ชั่วชังบังใจ. เฮ้อๆๆๆๆๆๆๆเศร้าจัง...ที่ชังตัวเองนะ...
18 มกราคม 2548 15:57 น. - comment id 408489
dont hate
18 มกราคม 2548 18:31 น. - comment id 408628
คำธรรมดา นำมาสัมผัสกัน เป็นกลอนเพราะ ๆ ได้ลงตัวทีเดียวค่ะ
28 มกราคม 2548 15:36 น. - comment id 413573
บางเวลาก็ประมาณนี้ นึกจะเกลียดอีกคนก็เกลียดไม่ลง สุดท้ายก็ตัวเองนี่หนอที่เราเกลียด แต่เมื่อวันผ่านความเกลียดนั้นอาจจะจางลงไป อยากให้ความรู้สึกเกลียดของคุณจางลงค่ะ ขอให้มีวันนั้น
12 กุมภาพันธ์ 2548 02:47 น. - comment id 414025
ไม่เกียดใคร เพระทุกคนคือความรัก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
