ฉันคิดว่า...บางทีรักมันคือสิ่งที่สวยงาม เปลี่ยนโลกสีดำ เป็นสีชมพูก็ได้ รัก...เป็นของขวัญล้ำค่าจากสวรรค์ที่ฟ้าส่งมาให้ ฉันเองก็เคยมีความรัก แต่ฉันว่าความรักของฉันมันเสื่อมลงไปแล้ว ไม่ได้เสื่อมที่ค่าของรักหรอก แต่เสื่อมที่ว่า....ฉันไม่มีค่าพอสำหรับคนๆนั้น เมื่อปล่อยให้เขาทำร้ายใจได้ในวันนั้น เลยไม่เหลืออะไรให้ตัวเองในวันนี้ ฉันไม่เข้าใจ...ว่าฉันอยู่ในฐานะอะไร ตัวสำรองหรือตัวจริง รักของฉัน มันจากไปแล้วใช่ไหม ทำไมฉันสัมผัสไม่ได้เลย กับคำว่า ...รัก ทำไม...หรือไม่เคยจะมีใครจะจริงจัง จริงใจกับรักของฉัน .........ทำไมต้องทำร้ายกันด้วยวิธีอันเจ็บแสบอย่างนี้ ทำไม....... **บางทีเหตุผลก็คือ อาจเพราะรัก ไม่เหมือนกับที่ฉันคิดไว้เลยจริงๆ**
16 มกราคม 2548 22:54 น. - comment id 407414
เศร้าจัง.... บางเวลาความรักอาจโหดร้าย บางคราความรักอาจงดงาม พันดาวขอแจมกลอนด้วยคนน่ะ :-) :-*- :-*- :-*- :-*- :-*- :-*- :-*- :-*- :-*- ความรักของฉัน คือความทรงจำของวัน ที่สดใส คือความอบอุ่นจากคนที่ผูกใจ คือสายใย จากดวงใจ ที่ผูกพันธ์ คือการยินดีให้ ไม่หวังการตอบรับ คือการรับในทุกสิ่ง ที่เขาให้ คือห่วงหา หวังดี ตลอดไป คือมอบใจ มอบความฝัน วันเวลา
16 มกราคม 2548 23:22 น. - comment id 407444
มาให้กำลังใจนะ
16 มกราคม 2548 23:32 น. - comment id 407457
หากไม่ได้พบกับความผิดหวัง จะรู้จักกับคำว่ารักได้ลึกซึ้งเพียงใด รักเป็นเพียงภาษาใช้ทางใจ รู้จักรับรู้ให้อภัยพบรักแน่ รักแท้ในใจตน
17 มกราคม 2548 12:38 น. - comment id 407697
อย่ามัวกังวลเรื่องความเสื่อมสลาย แม้เคยมีความรักมากมายแต่ก็มีวันเสื่อมสูญ บางครั้งความรักกลับมากมายเพิ่มพูน เพราะรักมีทั้งคุณและโทษอยู่ด้วยกัน เธอคิดว่าตัวเองเสื่อมคุณค่า เขาจึงปรายตาหาคนอื่นมาร่วมฝัน เก็บรักเก่าที่เคยร่วมสร้างเคยร่วมผูกสัมพันธ์ ล้างใจให้ปลอดโปร่งเพื่อสร้างสรรค์สิ่งดีงามดีกว่านะเธอ
17 มกราคม 2548 13:02 น. - comment id 407735
ยากอธิบายค่ะ ลองใช้ใจสัมผัสซิคะ อิ อิ..
18 มกราคม 2548 09:46 น. - comment id 408221
ความรักของฉันก็เหมือนกับเธอ เหลือเพียงแค่ฝันเพ้อสิ้นหวัง รักมากมายสุดท้ายรักก็พัง เหลือเพียงซากความหลังยังฝังใจ