อ้างว้างอยู่เพียง...ผู้เดียว หัวใจเปล่าเปลี่ยวเหลือเกิน...ตอนนี้ ใครคนหนึ่งที่เคยห่วงหา...ใยดี ในวันนี้ต้องจากไป...ไกลตา ระยะทางที่เรา...ไกลกัน เธอเคยไหวหวั่น...บ้างไหม ว่าคนหนึ่งซึ่งเคย...ห่วงใย อาจร้างไกลเพราะใจ...ไหวเอน เธอเงียบหายไปนาน...เหลือเกิน จนฉันกลัวความหมางเมิน...แทนที่ อย่าหายกลับไปนะ...คนดี รู้ไหมคนทางนี้...ยังคอย
14 มกราคม 2548 19:50 น. - comment id 406076
ห่างไกลกันเกินกว่าตาจะสบ ห่างไกลเกินกว่าจะได้พบหน้าเธอได้ ห่างกันคนละฝั่งฟ้าแสนไกล ห่างเพียงตัวหาห่างใจเธอไม่เลย ยังคงเฝ้ารอวันได้พบหน้า ได้บอกแก้วตาว่ารักแค่ไหน สัญญาว่าจะรีบกลับไป กลับไปหาเจ้าของหัวใจที่จากมา **กลอนเพราะจังค่ะ น่ารัก คนไกลได้อ่านคงรีบกลับมาแน่เลยค่ะ**แวะมาทายทักด้วยมิตรภาพค่ะ
14 มกราคม 2548 20:02 น. - comment id 406089
กลอนเพราะดีค่ะ
14 มกราคม 2548 23:12 น. - comment id 406239
เพียงใจรอ ไม่ท้อนะ คนนี้หล่ะ ชนะไหม เพียงรอ เพียงรัก เพียงใจ เงียบไป เมื่อไหร่ กลับมา
15 มกราคม 2548 02:40 น. - comment id 406336
อารมณ์ลึกซึ้งเข้าลึกแล้วค่ะ เขียนสั้นแบบนี้ แสดงว่าคอยแปปเดียว เดี๋ยวเค้าก็มาแล้วแน่เลย ขอให้สมหวังนะคะ ^ ^
15 มกราคม 2548 09:54 น. - comment id 406384
เธออยู่ไกล......ฉันไม่รู้ มองดูก็ไม่เห็น ใจ ฉัน ตายทั้งเป็น........ ก็..เธอไม่เห็น ......... คนห่างไกล....
15 มกราคม 2548 11:38 น. - comment id 406421
อ่านแล้วรู้สึกถึงความเหงาเลยค่ะ อิ อิ แวะมาอ่านนะคะ อิ อิ ............