หัวใจ...คุ้นเคย

น้ำหนาว


คอยถามตัวเองอยู่เรื่อยมา
เฝ้ามองว่าในคนมากมายนี้
จะมีกี่คนที่จะมีรักและหวังดี
มอบให้กับใครคนนี้ด้วยจริงใจ


ฉันนั้นคอยเฝ้าเสาะหาอยู่เรื่อยมา
คนห่วงหาเข้าใจกันมีบ้างไหม
และจนได้พบเธอก็อุ่นใจ...คงจะใช่คนนี้ที่ฉันรอ


เมื่อพบเธอเหมือนได้พบอะไรดีดี
ใจดวงนี้อุ่นใจที่ได้เสาะหา
ได้พบกันถึงแม้เพียงชั่วพริบตา
แต่ก็อยากขอบคุณวันเวลา...ที่ได้พบเจอ


ฉันรู้สึกเหมือนเราเคยเจอกันมานาน
ความรู้สึกนั้นยาวนานชิดใกล้
ฉันรู้สึกคุ้นตา...อบอุ่นใจ..เหมือนคนที่หัวใจคุ้นเคย


ไม่มีวันลืมเธอความรักของฉัน
จะจดจำวันมีค่าร่วมกันเสมอ
ทั้งหัวใจ ในสายตา ยังมีเธอ
ถึงแม้วันนี้เธอจะไม่อยู่...รับรู้มัน
				
comments powered by Disqus
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    11 มกราคม 2548 19:11 น. - comment id 403888

    บทกลอนซึ้งจังเลยค่ะ
    ความรู้สึกมันมั่นคง
    ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
    
  • อัลมิตรา

    12 มกราคม 2548 11:31 น. - comment id 404384

    บางทีเราลืมที่จะดูแลหัวใจของเราเอง มัวแต่รอคนอื่น ซึ่งความจริงแล้ว เขาจะใส่ใจหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ จนกระทั่ง.. สำนึกของตนเองบอกว่า เรานี่แหล่ะที่เป็นเจ้าของหัวใจตนเอง หน้าที่ที่จะดูแลหัวใจเรานั้น ด้วยเหตุใดเล่าจึงจะยกให้เป็นหน้าที่ผู้อื่น
    
    :)
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน