รัก ให้ เป็น

น้ำหนาว


เสี้ยวหนึ่งของความอ่อนไหว...
ก้าวเข้ามาในหัวใจน้อยน้อย..ของฉัน
ไม่รู้ตัวเหมือนกันไม่เคยเป็นมาก่อนเลยสักวัน
อยู่ดีดีความอ่อนไหวนั้น ก้าวเข้ามา..ได้อย่างไร


อาจเป็นเพราะ..ความรักนั้นเป็นแน่
ทำหัวใจใครต่อใคร อ่อนแออยู่ก็หลายหน
แต่ไม่นึกเลยว่าฉันต้องเป็นอีกหนึ่งคน
ที่ถูกความอ่อนไหวในกมลทำร้ายเอา


ถึงมีเธอก็ดูเหมือนไม่จางหาย
ไม่ผ่อนคลายความเหงามากเหตุผล
ทั้งความเหงา ความอ่อนไหว โหมระทม
หัวใจจนหาทางออกไม่มีเลย


เพิ่งเข้าใจเรียนรู้ถึง พิษรัก
จะโถมทับทุกข์ตรมพาหม่นหมอง
หากใครได้ลองรักจงตรึกตรอง
ใช้สมองเรียนรู้...รักให้เป็น
				
comments powered by Disqus
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    11 มกราคม 2548 15:29 น. - comment id 403701

    อบอุ่นจัง
    
    
  • แม่จิตร

    11 มกราคม 2548 21:39 น. - comment id 404057

    ใช้ใจ อย่างเดียวไม่ได้
    ต้องใช้อะไรหลาย ๆ  อย่าง
    ยิ่งสมัยนี้แล้ว ด้วย
    ไม่เหมือนสมัยเก่า
    
    แต่งได้ดีนะขอชม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน