มีนับหนึ่งจึงมีการนับสอง แต่ขอลองนับสามจะได้ไหม ถึงแม้รู้ต้องปวดแปลบแทบขาดใจ มิเป็นไรยอมอกหักเพราะรักเธอ เริ่มนับหนึ่งตรงรักเราเริ่มก้าวแรก จึงมิแปลกที่จิตจะคิดเผลอ ทั้งรักหลงห่วงใยใจละเมอ อยากพบเจอทุกนาทีที่ผ่านไป เริ่มนับสองตอนรักเราเริ่มร้าวรัก ใจเจ็บหนักร้าวรนเกินทนไหว เมื่อรับรู้ว่าเธอนั้นแบ่งปันใจ มอบแก่ใครหลายหลายมากหน้าตา เริ่มนับสามตอนที่รู้อยู่เต็มอก ว่านรกหัวใจคงอยู่ตรงหน้า เต็มใจเจ็บยอมว้าเหว่ทุกเวลา เพื่อมีเธออยู่ตรงหน้านานเท่านาน
10 มกราคม 2548 07:00 น. - comment id 403387
เคยได้ยินคำนี้ไม๊คะ หนูทำด้ายยยย.. รดาก้อทำได้เหมือนกัน...ทน.. อิอิ หลังๆนี่ทนไหว แต่เริ่มไม่ทนแระจ้ะ เขียนดีนะคะ ..ชอบเป็นการส่วนตัว
10 มกราคม 2548 07:48 น. - comment id 403444
อดทนไว้ล่ะดีแล้วครับ ขันติ.......นะ ขอให้หลังจากกางอดทนสิ้นสุด พบกับคำตอบที่ดีดีนะ
10 มกราคม 2548 12:00 น. - comment id 403562
ทน เราต้องทนค่ะ อิ อิ... แวะมาทักทายค่ะ อิ อิ ...
10 มกราคม 2548 12:32 น. - comment id 403575
ทน .. คำนี้ทีอยู่มา ทนอ่อนล้าทุกครั้งที่น้ำตาไหล ทนทุกครั้งทีเธอมากับใคร เพราะเจ็บอย่างไรก็จะทน .... เฮ้อ เกือบม่ายรอด อิอิ ... แวะมาเปงกะลังใจให้นะคะ
10 มกราคม 2548 12:52 น. - comment id 403584
เพราะดีครับ
10 มกราคม 2548 12:54 น. - comment id 403586
อย่างนี้ค่อยมีน้ำใจเป็นนักกีฬาหน่อย คงเจ็บไม่นานร๊อก พอเค้าเห็นคุณค่า แล้วก็เป็นแมวนอนหวดไม่ยอมไปไหนซะอีก
10 มกราคม 2548 13:32 น. - comment id 403618
คุณเขียนได้ดีนะ เริ่มนับสี่ชีวียิ่งเจ็บจำ นับห้าระกำช้ำหนักหนา ยิ่งนับหกเหมือนอกหักในทุกครา นับอะไรดีหว่านับใจนี้แหล่ะเจ็บกี่ครั้งแล้วเรา
10 มกราคม 2548 13:56 น. - comment id 403629
ต้องนับหนึ่งถึงเท่าไรนะ หัวใจถึงจะหยุดนิ่ง เลิกคิดถึงคนไม่รักกัน ^__^ กลอนไพเราะมากคะ น่ารักดี
11 มกราคม 2548 21:43 น. - comment id 404061
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเป็นกำลังใจนะคะ เพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ยังไงฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ มีอะไรก็แนะนำได้ค่ะ