I cry a river, sitting by a lonely ...lake Just Feel like, That is to much to...take Cause all you ve been done to me simply called...fake Maybe, whenever sometimes and somedays i might be...awake There re to much pain deep inside of...me But its you, who never felt pity and never...agree There s no more chance to restart it for...we So please...Could you please just set me to be...free I already have no more cry for...you My tear is mean nothing for...who Now a day, i should facing the...true I rather refresh myself and will never feeling so...blue
SonyaBeauty 8 ม.ค. 2548 17:47 น. - ID 68906 
880
5
0
8 มกราคม 2548 18:14 น. - comment id 402273
ต้องขออภัยทุกท่านอย่างแรงนะคะ คือแก้ไปแก้มา โหลดรูปไปมา ทำไม มันออกมา 3 เด้ง ก็ไม่ทราบค่ะ จะลบทิ้ง ก็ลบเองไม่ได้ด้วย เกรงใจจังค่ะ กลัวว่า กลอนที่เขียนจะไปกินเนื้อที่กลอนคนอื่น ช่วยด้วยยยยย....นะคะ แจ้งเวปมาสเตอร์แล้วค่ะ ลบ 68904-05 ให้หน่อยนะคะ .......ขอบคุณมากๆๆๆ ค้า....
8 มกราคม 2548 18:23 น. - comment id 402280
ฉันนั่งเศร้า ริมทะเลสาป เริ่มร้องไห้ มันเกินไหว จะต้านได้ ในความเศร้า รักหลอกลวง ที่เธอให้ ช่างศูนย์เปล่า ตื่นเถอะเรา คงสักวัน พ้นมันไป เจ็บเกินแล้ว เจ็บเกินใจ จะรับไว้ เธอไม่เคย คิดสนใจ เลยใช่ไหม คงหมดแล้ว คำว่าเรา คงจบไป ขอได้ไหม ปล่อยฉันให้ ไปเสียที หมดสิ้นแล้ว ซึ่งน้ำตา จะรินหลั่ง เอ่อท่วมขัง มันไร้ค่า ในครานี้ บอกตัวเอง สู้ความจริง สู้เสียที จักไม่มี ความหงอยเหงา เศร้าต่อไป
8 มกราคม 2548 19:53 น. - comment id 402342
อิ อิ...
8 มกราคม 2548 21:05 น. - comment id 402396
:)
8 มกราคม 2548 21:17 น. - comment id 402403
พี่ทิกิเองค่ะที่มายิ้ม ลืมลงทะเบียนไปเมื่อกี้
9 มกราคม 2548 09:45 น. - comment id 402621
... เก่งแฮะ ..แต่งเป็น อังกฤษเลย แปลไม่ถูก ไม่ขอเอ่ย .. บอกได้ไหม รู้แต่ร้อง ร้องไห้ ไม่เข้าใจ เรื่องต่อไป เอ๊ะนี่ อย่างไรกัน
9 มกราคม 2548 13:20 น. - comment id 402713
ขอเก็บแค่วันวาน เนิ่นนานเพียงแค่ความฝัน ขอเก็บเพียงแค่คืนวัน มีเธอมีฉันในใจ ขอเก็บความรู้สึกเก่าก่อน ห่วงหาอาทรอ่อนไหว ขอเก็บความรักจากใจ ครั้งหนึ่งเคยได้จากเธอ จึงเป็นเพียงความคิดถึง เก็บไว้ซึ้งซึ้ง..เพ้อเพ้อ จะเป็นอดีตที่เลิศเลอ เตือนใจไม่ให้เผลออีกต่อไป ขอเก็บเพียงแค่วันวาน ที่ทำฉันร้าวรานหวั่นไหว แทนความอ้างว้างห่างไกล ที่ใครเคยให้ไว้เป็นความทรงจำ แวะมาเยี่ยมครับน้องข้าว ช่วงนี้ยังไม่มีเวลาไปเยี่ยมใคร ขอแวะมาทักทายและส่งความคิดถึงให้กันนะครับ ขอให้ชีวิต มีแต่ความสุขทั้งวันเวลาครับน้องข้าว ^__^ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
9 มกราคม 2548 15:29 น. - comment id 402854
มาด้วยค่ะ ............ อานม่ะออก เหมียลกัล ภาษา มายค่อยแข็งแรงค่ะ ......... ^___________^
9 มกราคม 2548 18:50 น. - comment id 402952
ขอบพระคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจค่ะ ขอบคุณ คุณภาวิ ด้วยที่แวะมาทักทายใน กลอนอันที่เออร์เร่อร์ จริง ๆ แล้วเข้ามาทัก เป็นคนแรกเลยด้วยนะ เสียดายจังที่ กลอนอันนั้นมันอีดิทผิดเลยลบไป ภาษาอังกิดดิฉันก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ค่ะ ประมาณว่า เคยทำงานกลางคืนแถว ๆ พัทยา พวกฝรั่งมันสอนมาเลยจำ ๆ มาใช้ ถอดออกมาเป็นกลอนไทยแล้วฟังเปร่งๆ พิกล แต่ความหมายเหมือนที่ถอดนี่แหละค่ะ ฉันนั่งเศร้า ริมทะเลสาป เริ่มร้องไห้ มันเกินไหว จะต้านได้ ในความเศร้า รักหลอกลวง ที่เธอให้ ช่างศูนย์เปล่า ตื่นเถอะเรา คงสักวัน พ้นมันไป เจ็บเกินแล้ว เจ็บเกินใจ จะรับไว้ เธอไม่เคย คิดสนใจ เลยใช่ไหม คงหมดแล้ว คำว่าเรา คงจบไป ขอได้ไหม ปล่อยฉันให้ ไปเสียที หมดสิ้นแล้ว ซึ่งน้ำตา จะรินหลั่ง เอ่อท่วมขัง มันไร้ค่า ในครานี้ บอกตัวเอง สู้ความจริง สู้เสียที จักไม่มี ความหงอยเหงา เศร้าต่อไป
9 มกราคม 2548 21:41 น. - comment id 403165
อ่านออก แต่ต้องใช้ดิกแปล ?.. อิอิ เป็นแต่ สเนคๆ ฟิชๆ เยส โน โอเค แฮ่ๆๆ ไม่อยากจะคุย หุหุ เจอฝรั่งทีไรเมื่อยมือทุ้กทีเลยค่ะ ปวดหัวตึ้บทันที แบบอัตโนมัติ อยากไปเรียนภาษาเพิ่มมากๆเลยค่ะ รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้มันจำเป็นกับชีวิตประจำวันเราจริงๆนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
