ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าฉันต้อง --เจ็บ-- ไปอีกนานเท่าไหร่ แปลบปวด รวดร้าวใจ เมื่อเขาไปกับใครคนนั้น ปล่อยให้คนอย่างฉัน จมจ่อมกับความเหงาที่เงียบงัน ไม่มีความรู้สึกนึกคิดใด ๆ ทั้งนั้นวัน ๆ ไม่ทำอะไร ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าวันไหนฉันจะ --ลืม-- สักที กับคนที่ไม่เคยรักดี ไม่มีความรักให้เราเท่าไหร่ มัวแต่คิดถึง พร่ำเพ้อ ถึงเรื่องเก่า ๆ วันที่เราเคยข้าใจ แล้วก็มีน้ำตาร้องไห้ เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเขามีใครอีกคน ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไหร่ ที่ฉันจะหยุด --ร้อง-- คอยจับตาเฝ้ามอง ทั้งที่ทำไปก็ไร้ผล เขาไม่กลับมา เพราะน้ำตาเธอหรอก ซ้ำข้างกาย (เขา) ยังมีใครอีกคน สมควรแล้วหละ ที่ต้องหมองหม่น เพราะหลงกลคนไม่รักดี จบไปนานแล้วนะ ละครน้ำเน่าของเราทั้งสอง ที่สั่งลากันด้วยการร่ำร้อง ของฉันคนนี้ พร้อมกับภาพ เขาเดินจูงกันมือผ่านไป อย่างไม่ใยดี จนกระทั่งวันนี้ ก็ไม่เคยลืมสักที ภาพคนดีที่เป็นเช่นหัวใจ
5 มกราคม 2548 22:48 น. - comment id 400407
=^__^= ^_^ :) เป็นภาพที่ลืมยาก และ เฝ้าแต่ถามว่า ฉันทำผิดอะไร หรือเพราะฉันหวงตัวเกินไป หรือไง หรือ เพราะฉันไม่ยอมตามใจเขา หรือไง อย่าไปทุกข์ค่ะ...เพราะคุณพ่อ คุณแม่ คง ตาเขียวแน่ๆเลย ถ้าเราไปตามใจหมอนั่น อย่างไรสติปานนั้น... ว่าแล้วก็ปล่อยไปเลย..ใช่ไหมคะ วงเวียน
5 มกราคม 2548 22:55 น. - comment id 400414
ทำไมลืมได้แล้วไม่ลืมล่ะคะ พี่นัท . .นู๋เมย์นะ มีแต่อยากลืม แต่ลืมไม่ได้อ่ะ ถ้าอยากลืมก็ลืมซะนะคะ พี่นัท . .แต่ถ้าอยากเก็บไว้เป็นความทรงจำก็ไม่เป็นไรคะ ถึงจะมีหวานบ้าง เศร้าบ้าง ดหดบ้าง ก็มันส์ดีค่ะ ๑^_____^๑ ++ ตัวป่วนไปนอนแระนะคะ . . ฝันดีค่ะ ++
5 มกราคม 2548 22:55 น. - comment id 400415
เขาไม่เรียกลืมนะ จ๊ะ เขาเรียกว่าฝังใจและฝังจำ อิอิ
6 มกราคม 2548 13:33 น. - comment id 400598
บางทีเรื่องราวที่จบแล้วมันก็ไม่เลือนไปจากหัวใจถึงรู้ว่าเก็บมาแล้วจะเจ็บแต่ก็ยังพร้อมยินดีที่จะเก็บมันขึ้นมา นึกหวนกลับไปคิดถึงมันพร้อมรอยยิ้มทั้งน้ำตาคะ
6 มกราคม 2548 20:25 น. - comment id 400907
ลืมเถอะอย่าทำกั๊ก ทำยึกยักเอาให้แน่ เรื่องราวล้วนเปลี่ยนแปร เดี่ยวจะแย่แก้ไม่ทัน
6 มกราคม 2548 20:32 น. - comment id 400922
ฝันดีนะจ๊ะหนูนัท คิดถึงเสมอค่ะ