ไม่ต้องมายิ้มให้กันทุกครั้งที่พบหน้า -- และไม่ต้องเอาสายตาอบอุ่นแบบนั้นมองมาที่ฉัน ไม่ต้องคอยปลอบใจ...เวลาที่ฉันไม่มีใครต้องการ ไม่ต้องทำเป็นเข้าใจอะไรอะไรฉันเสียมากมาย หยุดเลย..อย่ามาทำตัวน่ารัก...ให้ต้องใจสั่น ไม่ต้องพูดเลยคำหวานหวาน...ที่ฟังแล้วแอบยิ้มไม่ได้ ไม่ต้องมาบอกว่าคิดถึง...ว่าห่วงใย ไม่ต้องบอกนะว่ารักฉันหมดใจ....ไม่อยากจะฟัง บอกให้ไป...ก้อไม่ยอมไปซะที -_- เธอหน่ะ...ทำให้คนมากฟอร์มคนนี้...ชักมีความหวัง ใครๆก้อพากันอิจฉา...เพราะเธอหน่ะ น่ารักน่าชัง แต่ฉันยังกลัวและเจ็บ กับรักที่เคยพัง...ไม่มีชิ้นดี อย่านะ...ไม่อยากรักใครอีกได้ยินใหม ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ..ไปใหญ่...อะไรกันนี่ บอกว่าอย่า...อย่า...อย่า ยังดื้อเต็มที อ้าว!...รักเธอจนได้ดูสิ...เสียฟอร์มจัง -_-
7 ธันวาคม 2544 16:41 น. - comment id 23423
ความรักเป็นสิ่งสวยงามนะ แต่ต้องให้หัวใจกับ สมองทำงานไปพร้อม ๆ กัน นะจ๊ะ
7 ธันวาคม 2544 16:44 น. - comment id 23425
ตอนแรกพูดว่าอย่า อย่า อย่า ไม่นานมา พูดว่า ยอม ยอม ใช่ไหมน้อง เผลออีกปี มีอีกคน อยู่ในท้อง แล้วก็ร้อง อย่า อย่า หัวปีท้ายปี! ด้วยรักและเข้าใจในธรรมชาติของลูกผู้หญิงนะคะ
7 ธันวาคม 2544 18:04 น. - comment id 23449
น่ารักจัง แต่งได้น่ารักมาก อ่านไปอมยิ้มไปเลย
7 ธันวาคม 2544 20:07 น. - comment id 23485
น่ารักดีจ้า...ถ้ากลัวก็รักเค้าครึ่งนึง....รักตัวเราครึ่งนึง....จะได้เท่ากัน...แซวเล่นจ้า
7 ธันวาคม 2544 22:23 น. - comment id 23514
น่ารักจังค่ะ
8 ธันวาคม 2544 01:58 น. - comment id 23542
วันนี้เขียนกลอนได้น่ารักมากเลยจ้า.... อ่านแล้วชอบจังเลย... สบายๆ