เที่ยงคืนแล้วฉันยังนั่งอยู่ตรงนี้ ในหัวใจฉันมีภาพเธอเสมอ เธอจะรู้บ้างไหมคิดถึงเธอ ใจละเมอไปรักเธอเข้าแล้วเรา อยู่คนเดียวยามดึกทำใจสั่น ยามเหมันต์ลมหนาวมาก็ยิ่งเหงา มีสายลมเย็นๆ ผ่านมาเบาๆ ยังมีเงาจากแสงจันทร์ทิ้งทอดมา กลิ่นมวลไม้โชยมาจากในสวน หอมเย้ายวนทำเอาใจอุ่นบ้างหนา ดวงดารายังมิลับจากขอบฟ้า พอหลับตาภาพของเธอไม่จางไป ป่านนี้แล้วเธอที่รักคงหลับอยู่ อยากเฝ้าดูหน้าเธอยามหลับใหล แต่ตอนนี้ทำได้เพียงฝากลมไป ฝากลมให้ไปบอกเธอว่าฝันดี
29 ธันวาคม 2547 13:27 น. - comment id 397458
เป็นความเหงายามดึกหน้าหนาว ที่น่าเห็นใจมากค่ะ
29 ธันวาคม 2547 21:22 น. - comment id 397610
ดึกมากแล้ว ฉันยังนอน ไม่ค่อยหลับ ตั้งแต่กลับ มาจากบ้าน ช่างหวั่นไหว เราต้องจาก กันมา พาเศร้าใจ แต่รู้ไหม แสนคิดถึง ซึ่งตัวเธอ *-*กลอนน่ารักมากๆๆเลยค่ะ*-*
29 ธันวาคม 2547 23:31 น. - comment id 397668
ขอบคุณมากๆๆ นะคะที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นค่ะ ^___^
3 กุมภาพันธ์ 2548 21:08 น. - comment id 413880
นี่ก็ปี 48 แล้วนะคะ แต่งกลอนใหม่ ๆ มาให้ฟังกันบ้างสิคะ :)