: : บันได้นั้น ฉันเดินขึ้น เธอเดินลง : :

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์


เราได้สบตากันเมื่อวันหนึ่ง
วันที่สองตาเธอเต็มไปด้วยน้ำผึ้งสดใส
จำได้ดี ที่ตรงนั้น...ขั้นบันได
เหมือนเชื่อมโลกสองใบเข้าใส่กัน
เธอเป็นเหมือนคนมาจากอีกฟากฟ้า
มาเป็นคนแปลกหน้าต่อสายตาฉัน
เราสนทนากันมากมาย แต่ไม่ได้พูดกัน
สายตาเธอคู่นั้นคล้ายผูกสัมพันธไมตรี
รอยยิ้มของเธอลึกลับซับซ้อนแต่สดใส
แย้มเหมือนกลีบดอกไม้ที่ไร้สี
ไออุ่นจากกายเธอนั้นผ่านมาเพียงวินาที
ก็ทำให้ฉันคนนี้ซึ้งซาบ ประทับใจ
ความบังเอิญมอบของขวัญให้ฉันแล้ว
งดงามกว่าแก้วที่แววใส
เรียบง่าย ซึ้งซาบ ประทับใจ
ฉันกอดเก็บสิ่งนี้ไว้ในคำนึง
เธออาจมองฉันด้วยความเหม่อ
ป่านนี้คงเผลอลืมไป ไม่นึกถึง
คงมีเพียงฉันสินะที่ตราตรึง
และซาบซึ้งละเมอเพ้อพะวง
เราได้สบตากันเมื่อวันหนึ่ง
จนบังเกิดความคิดถึงคลั่งไคล้ไหลหลง
บันไดนั้น ฉันเดินขึ้น เธอเดินลง
หากแต่ฉันยังมั่นคงกับการคิดไปเอง
26 ธันวาคม 2547
				
comments powered by Disqus
  • สาวดำ-รำพัน

    27 ธันวาคม 2547 11:37 น. - comment id 396654

    จ้า..... เพราะค่ะแวะมาอ่านแล้วนะคะ
    ชอบตั้งแต่ชื่อกลอนจนถึงกลอนเลยค่ะ
    
  • วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

    27 ธันวาคม 2547 12:06 น. - comment id 396678

    สวัสดีวันใกล้ปีใหม่ครับ
    
    อากาศหนาว แต่ใจเราอบอุ่น
    ขอให้ไม่เป็นหวัดนะครับ
  • กระดาษกาว

    27 ธันวาคม 2547 23:56 น. - comment id 396918

    เพราะค่ะ 
    
    แวะมาทักทาย
  • nonattis

    31 ธันวาคม 2547 19:18 น. - comment id 398053

    เราเดินขึ้นเพื่ออนาคต 
    เขาเดินลดเพื่อสิ่งอื่น
    เราเดินขึ้นเพื่อได้ยั่งยืน
    เขาเดินลดเพื่อลื่นตกไป
    .....
    
    คงเข้าใจความหมายนะวิสกี้

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน