ยินเสียงจิ้งหรีดร้องระงม สายลมฤดูหนาวพัดมาแผ่วเบา ฉันเผ้ามองประกายแสงดาว...พลางคิดถึงเธอ เธอคงไม่รู้ว่าฉันคิดถึง ใจของเธอคงอ้างว้าง เจ็บปวด...หากคิดถึงฉัน ฉันจะบอกเธออย่างไรดี ว่าคนที่ฉันคิดถึงไม่ใช่ใครอื่น..หากคือเธอ
23 ธันวาคม 2547 22:40 น. - comment id 394895
หัวใจพร่ำเพรียกเฝ้าเรียกหา อยากให้เธอกลับมาหาตัวฉัน เหมือนวันก่อนตอนเรายังรักกัน จะได้มีความสุขสันต์ฉันและเธอ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
23 ธันวาคม 2547 23:21 น. - comment id 394918
ยังคิดถึงเธออยู่มิรู้หาย เคยรู้มั้ยคนดีที่คิดถึง อยากรักเธอขอแค่สักวันนึง เพียงคิดถึงเธอมากอยากให้ฟัง
23 ธันวาคม 2547 23:39 น. - comment id 394933
เพ้อละซิ อาการนี้ผมเคยเป็น
24 ธันวาคม 2547 11:01 น. - comment id 395079
อารมณ์ความหมายดีครับ แวะมาทักทายครับ
24 ธันวาคม 2547 22:02 น. - comment id 395479
El poema hace que reconoce su solitariness . Se siente como una imaginacion virtual .๚ะ๛ size>
26 ธันวาคม 2547 22:46 น. - comment id 396482
กลางราตรีแสงดาวอันว้าเหว่ ริมทะเลเสียงคลื่นซัดมิรู้หาย มีเพียงฉันไม่มีเธอเคียงคู่กาย ใจไม่คลายคิดถึงเธอตลอดไป เจ๋งดีออกนะ