วั น นี้ ! ชั่ ง เ งี ย บ เ ห ง า ต ร ง นี้ ที่ เ ก่ า เ ค ย มี เ ธ อ เ คี ย บ ข้ า ง อ บ อุ่ น ใ น หั ว ใ จ ไ ม่ อ้ า งว้ า ง มี กำ ลั งใ จ เ ดิ น บ น โ ล ก กว้ า ง อ ย่ า ง มั่ นใ จ แ ต่ ม า วั น นี้ เ ธ อ ก ล่ าวคำ ร่ำ ล า เ ธ อพู ด อ อ ก ม า อ ย่ า ง ง่ า ย ๆ พู ด ม า ว่า อ ย า ก ข อ ร้า ง ล า แ ละ อ ย า ก ใ ห้ ฉัน พ บ ค น ใ ห ม่ ใ ค ร ๆ ที่ ดี ๆ เ ธ อ จ ะ ใ ห้ ฉั น ทำ อย่ า ง ไ ร ใ น เมื่ อฉั น รั ก เ ธ อ ห ม ด ใ จ อ ย่ า ง นี้ ทุ่ ม เ ท ห ม ด ใ จ ไ ม่ ยั้ ง หั ว ใ จ เ ล ย สั ก ที ไ ม่ คิ ด ว่ า จ ะ มี วัน ที่ เ สี ย น้ำ ต า..
22 ธันวาคม 2547 17:42 น. - comment id 393868
อืมม์
22 ธันวาคม 2547 22:28 น. - comment id 394050
จริงด้วยนะคะต้องทำอย่างไรดีในวันที่เสียน้ำตาอย่างนี้
22 ธันวาคม 2547 22:31 น. - comment id 394052
ไม่เคยคิดสักนิดในใจ ว่าเธอจะเป็นอื่นไปในใจนี้ แต่เมื่อต้องเป็นไปในชีวี ก็เกิดทันทีกับน้ำตา *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*