เหมือนวิหคนกน้อยที่คอยคู่ คอยมวลหมู่พวกพ้องร้องเรียกหา ร้างคู่เคียงเสี่ยงเสาะเลาะหมู่กา เป็นปักษาไร้รังอยู่ขาดคู่ใจ เดียวดายเหมือนฉันที่วันห่าง จำใจร้างลาถิ่นบ้านนานแค่ไหน มาพิงพักสักคราวคลายหนาวใจ มาหาใครคนหนึ่งซึ่งผูกพัน จำกันได้รึเปล่าดาวดวงน้อย เมฆที่คอยเคียงคู่ผู้ร่วมฝัน กลับมาพักตรงนี้ที่เรามีกัน กลับมาหาคนร่วมฝันวันแห่งใจ
18 ธันวาคม 2547 18:36 น. - comment id 391296
มาเถิดนกน้อย.. .อย่ามัวแต่บินลอยล่อง ลงมาทักทายเพื่อนพ้อง ผู้ร้องรำเล่นชื่นบาน
18 ธันวาคม 2547 20:48 น. - comment id 391347
ให้ฟ้านำทางสลักจิต ให้ชีวิตของฉันได้พักผ่อน กลับสู่รังที่มีรักที่ยังรอ ด้วยหัวใจที่อ่อนแรงและเมื่อยล้า เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะครับ
18 ธันวาคม 2547 21:25 น. - comment id 391398
มารับนกน้อยคืนรังค่ะ
18 ธันวาคม 2547 22:34 น. - comment id 391476
นกน้อยนิด บินโผผิน ทั่วไปไกล อิสระ ใจฝ่าไป ทุ่งแดนดง ใช้ชีวิต เลือกได้ อย่างบรรจง อย่าพะวง กับสิ่งผ่าน รำคาญใจ อย่าประวิงเวลา ใช้ให้คุ้มค่า
19 ธันวาคม 2547 03:35 น. - comment id 391609
ไม่มีที่ไหนอบอุ่นเท่าบ้านเลย เนอะ
19 ธันวาคม 2547 13:55 น. - comment id 391769
นกน้อยกลับรังดังวันเก่า ดาวเหงายังเฝ้าห่วงหา คอยนกมาแนบเคียงกายา ให้ไออุ่นผ่านมากระทบใจ ดั่งใจเราร่วมเรียงสานฝัน ยังคงต้องการคนเคียงข้างเสมอ ให้กำลังใจกันฉันและเธอ ก้าวไปพร้อมกันเสมอด้วยใจสองเรา ยังรอการกลับมาเสมอค่ะ