ฟ้าสูง ดินต่ำ ทำเหตุ กั้นเขต ขีดแดน แมนสรวง ฟ้าเลิศ สวรรค์ล้ำ ด่ำทรวง สุดห้วง ห่วงฟ้า ห่างดิน หงส์เหิน เดินลม ข่มฟ้า ถลา ลงมา สู่สินธุ์ คางคก อกล้น ยลยิน กระหาย อยากกิน กลิ่นกาย ดวงจิต ติดตรึง พึงพบ ทาทบ ดวงใจ ใฝ่หมาย แต่เพียง เคียงคิด จิตมลาย ด้วยเจ้า กลิ่นกาย หมายบิน จากพื้น สู่ฟ้า นภา ท่วงท่า ลีลา พาถวิล จากฟ้า สู่พื้น ผืนดิน รวยริน กลิ่นกาย หมายตรึง ๑๔ ธันวา ๔๗ หงส์ฟ้ากับคางคก คางคก ลักษมณ์ ป.ล. กลอนบทนี้เคยเขียนไว้ที่หัวข้อฟ้าห่างดินสิ้นกัลป์ ของคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ แต่ยังนึกชอบใจอยู่ จึงนำมาลงเป็นหัวข้อกลอนใหม่เพื่อเก็บบันทึกไว้ที่หน้าส่วนตัว ขอบคุณครับ
15 ธันวาคม 2547 05:38 น. - comment id 388914
แวะมาอ่านค่ะ
15 ธันวาคม 2547 07:06 น. - comment id 388931
เป็นกลอนหกหรอคะ .. ..เรน อยากหัดบ้างจัง .. ..แต่ตอนนี้ .. เรนยังไม่ผ่าน กกลอนแปดเลยคะ .. อิอิอิ เรน .. แวะมา ..ทักทาย อรุณสวัสดิ์ นะคะ.. ( ..คงนอนหลับ ..คลุมโปงอยู่ แน่ๆ เล้ย อิอิอิ )
15 ธันวาคม 2547 09:41 น. - comment id 388993
^_________^ งดงามมากครับ
15 ธันวาคม 2547 10:11 น. - comment id 389017
งดงามมากครับ....
15 ธันวาคม 2547 11:11 น. - comment id 389061
งานงามขอรับ ท่าน ตกลงคุณ เป็นหงส์ ใช่ป่ะ อิอิ แล้วใครเป็นคางคกว่ะเนี่ย
15 ธันวาคม 2547 12:22 น. - comment id 389095
^_^ อิอิ ตกลงคุณเป็นคางคกใช่ไหมคะ
15 ธันวาคม 2547 14:29 น. - comment id 389194
ว้าว เจ๋งจิงๆๆพี่ลักษณ์ ชอบๆๆเหมือนกาน แวะมาอ่านด้วยคนนะคะ
15 ธันวาคม 2547 17:49 น. - comment id 389322
หงส์ฟ้า ถลา สู่ดิน ยลยิล กลิ่นกาย หมายให้ คางคก เจ้าจึง ตกใจ หวังเพียง ชิดใกล้ ใฝ่ครอง แต่ยิ่ง ใกล้กัน ฝันหาย มากมาย ขึ้นใน สมอง เพราะเจ้า กับหงส์ คงตรอง จึงหมอง ความจริง สิ่งควร *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
15 ธันวาคม 2547 20:39 น. - comment id 389473
:]
15 ธันวาคม 2547 21:59 น. - comment id 389546
มาอ่านงานงามค่ะ.. หงส์หรือคางคก.. ก็คือวิถีชีวิตใช่ไหมคะ ต่างก็ต้องดำเนินไปตามครรลอง.. เกี่ยวกันไหมนี่.. สวัสดีค่ะ
15 ธันวาคม 2547 22:49 น. - comment id 389593
:]