นานมาแล้วที่ฉันไหวหวั่น ความคงมั่นที่มีหดหาย อยู่คนเดียวโดยไม่มีใคร ปิดบังตัวเองไว้ในมุมเงา นานมาแล้วที่ฉันหวั่นไหว เสียงร้องของหัวใจมีแต่ความเศร้า จดจำวานวันอันเก่าๆ ถักทอเป็นเรื่องเล่าและบทกลอน นานมาแล้วที่ฉันไม่รู้จักความรัก มีแค่เพียงความอกหักคอยหลอกหลอน น้ำตาที่รินไหลเป็นเพื่อนนอน ความอาวรณ์เป็นมิตรคู่ใจ
ชีวิน ภินทาลัย 14 ธ.ค. 2547 20:51 น. - ID 67546 
905
1
0
15 ธันวาคม 2547 17:09 น. - comment id 389296
^ O ^ .....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
