จากนี้ เราคงไม่มีกันและกัน

ธารินทร์


รักของเราอาจเบาบาง
ทนกับความอ้างว้างไม่ไหว
ทุกครั้งที่คิดถึงคนไกล
จึงร้องไห้ฟูมฟายอยู่อย่างนี้
              รักของเราอาจเบาบาง
              ความผูกพันมันจืดจางลงทุกที
              ไกลกัน ไกลเกินไปแล้วนะคนดี
              อ่อนล้าเต็มทีแล้วหัวใจ
รักของเราอาจเบาบาง
หัวใจดูเหมือนจะร้างไร้
จะไม่โทษความห่างไกล
แต่คงเป็นเพราะใจเราไม่ผูกพัน
              รักของเราอาจเบาบาง
              มีช่องว่างระหว่างความฝัน
              จากนี้คงไม่มีอีกแล้ว.. กันและกัน
              ความทรงจำเท่านั้นที่ย้ำเตือน.. ว่าเคยมีเรา
...
				
comments powered by Disqus
  • หนอนสายตายาว

    14 ธันวาคม 2547 19:27 น. - comment id 388660

    เมื่อความรักหนักแน่นเหมือนแผ่นผา
    ใครจะมาทำลายอย่าหมายหวัง
    เมื่อความรักหนักแน่นแสนจีรัง
    ภูผายังพังทลาย...พ่ายรักเรา
    
    นะจ๊ะ
  • ดอกข้าว

    14 ธันวาคม 2547 19:39 น. - comment id 388675

    ต่อจากนี้คงไม่มีกันและกัน
    นับแต่วันพรุ่งมาจะลาจาก
    ของามตาอย่าเป็นอื่นเพราะคืนพราก
    จงรับปากพี่มาแม่หน้ามล
  • rain..

    15 ธันวาคม 2547 07:09 น. - comment id 388933

    ..เศร้าจังเลยคะ..
      เรน ..  แวะมา ..  ทักทาย อรุณสวัสดิ์ นะคะ ..
  • แอ็ปเปิ้ล

    15 ธันวาคม 2547 08:53 น. - comment id 388969

    เศร้าจังเลยนะคะ..ความสัมพันธ์บอบบางบนความห่างไกล
    
    เป็นกำลังใจให้นะคะ ^_________^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน