..๏ อย่าลืมฉัน

อัลมิตรา


..๏ เพราะเธอไกลเกินกว่าจะคว้าถึง
รักเราจึงเหินห่างอ้างว้างเหมือน
สัญญาใจเคว้งคว้างดุจร้างเลือน
กลัวรักเบือนสูญสลายคลายสัมพันธ์
จากเริ่มแรกแตกต่างอย่างสุดขั้ว
จึงนึกกลัวเส้นทางระหว่างฝัน
อาจราบรื่นเรียบง่ายดั่งหมายพลัน
หรือมหันต์ภัยรอบมาครอบเรา
แสนหวั่นใจเหลือเกินจึงเกริ่นถ้อย
รักเลื่อนลอยสุดตรมระทมเหงา
เพียงคำหนึ่งเธอมอบปลอบบรรเทา
ฤๅคลายเศร้าทุกข์ขมปลดปมทรวง
ขอวอนเธอสักคราเวลานี้
หากเธอมีหัวใจรักใคร่หวง
แม้นห่างไกลเกินคว้ามาเดินควง
จวบกาลล่วงอย่าลืมฉัน..อัลมิตรา ๚ะ๛
				
comments powered by Disqus
  • รดา

    14 ธันวาคม 2547 10:53 น. - comment id 388329

                    Forget me not!!
  • แม่จิตร

    14 ธันวาคม 2547 10:59 น. - comment id 388332

    อ่ะนะ ผมก็ว่าอย่างงั้นนะ
    
    น่าจะมีลูกชายที่ขี้ร้อน ด้วยนะครับ จะได้โยงไย
    สายสัมพันธ์ กันดี ฮ่า ๆ
  • คนเมืองลิง

    14 ธันวาคม 2547 10:59 น. - comment id 388333

    ^_^ ใครจะลืมคุณอัลมิตราได้ล่ะคะ เห็นแต่หนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่วนเวียนเข้าบ้านคุณอัลจนหัวบันไดไม่แห้งเลยค่ะ555 ...อิอิ  อิจฉาค่ะ
    
    
  • บอกอกูรู

    14 ธันวาคม 2547 11:08 น. - comment id 388340

    ง่า
    ไม่ลืมคร้าบไม่ลืม
    
    อยู่ที่นี่หนาวจังเลยคร้าบ
    ขอบ่นซะหน่อย เอิ้กๆ
  • แมงกุ๊ดจี่

    14 ธันวาคม 2547 11:17 น. - comment id 388342

    มะกรูดก็ไม่ลืมคุณ......หร๊อก
    
    ก็แหม...น่ารักออกอย่างนี้.......
    
    คิดถึงเสมอค่ะ
    
    
  • ไวยากรณ์ -- ไม่ได้ล็อกอิน

    14 ธันวาคม 2547 11:32 น. - comment id 388349

    ... ไม่เลือนลืมหญิงงามนามนี้
    ที่วจีงาม ไพเราะผ่านอักษรา
    เธอมีนาม แสนเพราะ อัลมิตรา
    ใครจะกล้าลืมหนา ...  คงไม่มี อิอิ
    
    
  • กุ้งหนามแดง

    14 ธันวาคม 2547 11:34 น. - comment id 388350

    มิได้มาแต่จิตยังคิดถึง
    เธอเป็นหนึ่งในใจฉันเสมอ
    มิตรภาพยังประทับอยู่กับเกลอ
    มิเคยเผลอมอบใครที่ไหนเลย 
    
    พูดจริงน่ะใช่หลอกแกล้งหยอกเย้า
    ฮักแต๊เจ้าสุจริตจิตเปิดเผย
    ตั้งแต่เช้าจรดเย็นเป็นเหมือนเคย
    ไปแล้วเหวยพับถุงต่อต้องขอตัว..
    
    ไม่ลืมจ๊ะ..เพียงแต่ไม่ว่างเท่านั้นเองจ๊ะ..อิอิ เพิ่งกลับจาก เชียงฮาย..เจ๊า..
    ..
  • ม่านแสง

    14 ธันวาคม 2547 12:01 น. - comment id 388358

    แต่งได้เพราะมากเลยครับ 
    ---ม่านแสง แวะมาชมนะครับ---
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    14 ธันวาคม 2547 12:05 น. - comment id 388359

    เสียงเพลงของครูเพลง สุรพล สมบัติเจริญ ก้องเข้าหู  ไหนว่าไม่ลืม ไม่ลืม ไม่ลืม ไม่ลืม...ไม่ลืมสัญญาที่เคยผูกพัน...... หัวใจพองคับอกเมื่อแคร์กัน...
  • ดอกข้าว

    14 ธันวาคม 2547 12:20 น. - comment id 388368

    อัลมิตราเปรียบนางฟ้าดาราสวรรค์
    นวลดั่งจันทร์คืนเพ็ญที่เห็นส่อง
    ผู้คนหมายอยากได้ไว้ครอบครอง
    เพราะจำจองกับน้ำใจในเนื้อนวล
    
    จึงวาดร้อยถ้อยถักมาแข่งสู้
    บอกนวลรู้ว่าใจชายหมายชื่นชวน
    หลงรักนางปางว่าใจจะร้าวรวน
    นั่งครางครวญทุกคืนค่ำประจำยาม
    
    ใช่พี่แน่ดอกหนาที่ท้าแข่ง
    กวีแข็งถืดทื่อมือแบกหาม
    ไม่ค่อยรู้ไม่เคยเรียนกวีงาม
    เพียงเขียนตามอารมณ์แม่จมใจ
    
    ขอนวลรู้ดูใจชายก็หมายชิด
    ใช่ประดิษฐ์คิดแต่งคำให้หลงไหล
    อยากบอกนวลเนื้อนางแม่ทรามวัย
    ว่าดวงใจวาดแต่ฝันอัลมิตรา
    
    ไม่ได้เอาคำหวานมาหว่านล้อม
    ขอนวลน้อมเอาดวงใจที่ห่วงหา
    เชื่อมประสานสะพานใจให้นำพา
    พบเจอหน้าในฝันทุกวันเอย
    
    ผมเขียนกลอนนี้ในห้องพี่กะว่าจะได้โพสเป็นคนที่ 2 ครับ เขียนตั้งนาน... 
    
  • ดอกข้าว

    14 ธันวาคม 2547 12:36 น. - comment id 388382

    เอาไปโพสเข้าห้องครับ
  • คนเมืองลิง

    14 ธันวาคม 2547 12:39 น. - comment id 388387

    ^_^ อิอิ สงสารคุณดอกข้าว ที่เฝ้าคอยเคียว555
    มาป่วนอีกรอบค่ะ
  • แม่จิตร

    14 ธันวาคม 2547 12:52 น. - comment id 388397

    ดีแล้วหล่ะที่ไปโพสต์ 
    เป็นความปราบปลื้มดี
    
    มารอบสองนะจ๊ะ อัลมิตรา
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    14 ธันวาคม 2547 13:05 น. - comment id 388404

    มิกล้าขอรอคำดังจำหลัก
    มิกล้าทักร้องถามความห่างเหิน
    มิกล้า...และมิกล้า...แม้เผชิญ
    เพียงอย่าเมินแค่เหมือน...คนผ่านมา
    .........................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
    
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    14 ธันวาคม 2547 13:26 น. - comment id 388422

    แม้นอยู่ไกล หมื่นลี้ มิหนีหาย
    ยังมิคลาย ห่วงใย ในใจฉัน
    แม้เวลา ผันผ่าน เนิ่นนานวัน
    ยังคงมั่น ในเจ้า เฝ้าแอบอิง
    
    ***เอ ไม่รู้ว่าบทกลอนนี้จะพอฟัดพอเหวี่ยงกับวาดฝันของอัลมิตราทั้งสองท่านหรือปล่าวน๊ะ...
    ...แวะมาทักทายหลังข้าวเที่ยงครับ
  • pigstation

    14 ธันวาคม 2547 14:18 น. - comment id 388460

    ขยับเขย่ากลอนประตูห้องแห่งความทรงจำ
    เพื่อขยำเอาความหลังให้ป่นปี้
    จนค้นพบอดีตที่หล่นหาย
    คล้ายว่าตัวตนของเรานั้นถูกทอดทิ้งไว้อย่างโดเดี่ยวที่กรงขังของการลืม
    แล้วเราก็ไม่อาจเล็ดรอดออกมาได้แม้จะพยายามสุดแรงกำลัง
    
    ละอองน้ำตาที่ปลิวไปพร้อมสายลมอดีตกาลเลาะผ่านกำแพงเฉยชา
    เที่ยวแล้วเที่ยวเล่า ละลายหายไปพร้อมสายหมอกสีจางแห่งความเศร้าหมอง
    
    เราจึงชินอยู่กับความลำพังตราบนานเท่านาน
    เราค่อยถูกกลืนกินไปในการล่องหนแห่งเวหา
    
    นาทีจำพรากมาถึงแล้ว...
    ลาก่อนนิจนิรันดร์กาล
  • ผู้เฒ่า....โง่งม

    14 ธันวาคม 2547 15:02 น. - comment id 388486

    ไม่ต้องคิดหรือหาเวลานึก
    ในส่วนลึกเคียงคู่อยู่เสมอ
    อย่าคิดไปใจฉันนั้นลืมเธอ
    มิเคยเผลอห่วงหาทุกนาที
    
    ตอบด้วยกลอนเชยๆสั้นๆ แล้วกัน..กลัวองค์รักษ์เยอะ..ยิ่งไม่ค่อยมีคนเห็นใจอยู่..
    แค่ข้างบน คุณก็ตอบแย่แล้ว..สวัสดีครับ..อ้อ..มีดน่ะ.วางได้แล้ว เดี๋ยวบาดมือ..
    
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    14 ธันวาคม 2547 16:59 น. - comment id 388570

    กำลังจะแต่งให้นะเพลง เจ้าสาวที่กลัวฝนและเจ้าบ่าวที่บ่นหนาวนะ...แวบมารอบสอง........
  • อาบูไซยาบ

    14 ธันวาคม 2547 17:13 น. - comment id 388579

    น่าอ่านมากฮะ ติดตามอ่านของคุณอยู่ แต่บางทีก็ไม่ได้อ่านหรอก แบบไม่ค่อยว่างฮะ กำลังหัดเขียนเรื่องสั้นอยู่ฮะ
  • ฟ้าสวย..ย...ย.. (ขี้เกียจล็อกอินอะ)

    14 ธันวาคม 2547 17:56 น. - comment id 388608

    อย่าลืมฉัน!! ขอแค่นั้นเพียงเธออย่ามอง
    
     ช้านเป็นคนอื่น อยากเจอกันเธอคงไม่ฝืน
    
     และพอจะยิ้มให้ชื่นจาย......ย...ย........ย..
    
    โห!! ฟ้าสวยออกลูก (แหะๆๆ) ของมิสเตอร์ทีม
    
     ชอบๆๆ ทั้งกลอน ทั้งเพลงเลยค่า...า...า.......
    
    
    **  หวัดดีค่ะ พี่อัล(สุดสวย) มาชื่นชมผลงาน
    ที่มีคุณค่ามักๆ มายๆ ของพี่อัลนะค้า..า..... **
    
                                            ไปหละค่ะ ไปและๆๆ
    
    
  • อัลมิตรา

    14 ธันวาคม 2547 18:08 น. - comment id 388614

    คุณรดา ...  never never ...
    
    คุณแม่จิตร .. ว่าไปนั่น มุขหนอมุข
    
    คุณคนเมืองลิง .. สองวันนี้ รู้สึกมดจะแยะ ว่าจะหาซื้อดีดีทีมาสักกระป๋องไว้ฉีดไล่มดบ้างค่ะ
    
    คุณบอกอกูรู .. จะกลับมาทันหนาวที่เมืองไทยไหมคะ
    
    คุณแมงกุดจี่ .. ขอบคุณค่ะ ที่ไม่ลืมกัน
    
    คุณไวยากรณ์ .. - -  .. สมญานามไพเราะ เพราะคนชม ค่ะ
    
    คุณกุ้งฯ .. คิดถึงจัง ไปไม่กี่วัน อู้คำเมืองมาเชียวค่ะ อัลมิตราฟังได้ไม่กี่คำ ต้องหัดบ้างเสียแล้ว
    
    คุณม่านแสง .. ขอบคุณมากค่ะ
    
    คุณฤกษ์ .. หากเจอตัวเป็น ๆ ต้องร้องให้ฟังนะคะ
    
    คุณดอกข้าว .. ยินดีค่ะ ที่คุณเขียนโดยใช้พล๊อตเรื่องนี้ ถึงจะรู้สึกเหนียมนิดๆ กระดากชอบกลค่ะ
    
    อนิจจาอกเอ๋ยอยากเผยว่า
    เธอวาดมาสโนไวท์ใช่ตัวฉัน
    ที่ขี้เหร่เกินใครหมายรำพัน
    โธ่ ! ไยฝันสวยงามเกินตามควร
    
    เพียงผู้หญิงธรรมดาหน้าไม่สวย
    มิสำรวยสง่าองค์ให้หลงหวล
    มีคารมมากมายหลายกระบวน
    หัวเราะร่วนและซึมเศร้าจงเข้าใจ
    
    มิได้เลิศเลอค่าน่าใฝ่ฝัน
    หรือหยอกกันเริงรื่นหมื่นคำไข
    เพราะรู้ตัวด้อยค่ากว่าอื่นใด
    ฤๅจะกล้าเทียบไปในคำชม
    
    จึงบอกเล่าความจริงใช่หยิ่งศักดิ์
    อย่าหลงรักอัลมิตรามิพาสม
    โลกของเน็ตหากหลงใหลในคารม
    อาจตรอมตรมเพราะรักคุดยากฉุดเอย 
    
    คุณคนเมืองลิง .. ดอกข้าว คือรวงข้าวหรือเปล่าคะ อัลมิตราไม่เคยเห็นดอกข้าวค่ะ คุณคนเมืองลิงพอจะรู้ไหมคะ ว่าคืออะไร
    
    คุณลี่ฯ .. ที่นี่มีเพื่อน เพื่อนย่อมมีความหมายแตกต่างกว่าคนผ่านมาค่ะ
    
    คุณบินเดี่ยว ฯ .. วาดฝันอันผิดเพี้ยนของคุณงดงาม ค่ะ
    
    นายสถานี .. นึกว่าจะไม่มาช่วยกันเสียแล้ว กำลังย่ำแย่เชียว
    ขยำความทรงจำจนป่นปี้ .. 
    อืมม ให้ความรู้สึกรุนแรงในจินตนาการ
    ผู้ที่ถูกทอดทิ้งให้เปล่าดาย ย่อมรับรู้รสชาติแห่งความเศร้าหมองนั้นได้ดี
    
    ท่านผู้เฒ่า ฯ .. นึกไม่ค่อยไหวแล้วค่ะ เย็นมากแล้ว หิวจัง ติดไว้ก่อนนะคะ ที่เหลือเก็บกับคุณฤกษ์ค่ะ
    
    คุณบินเดี่ยวฯ .. ขอบคุณมากค่ะ ไว้จะรอฟังเพลงค่ะ
    
    คุณอาบูไซยาบ .. ศานติจงมีแด่ท่าน
    เห็นเรื่องสั้นของคุณวันนี้ แต่ยังไม่ได้คลิ๊กเข้าไปอ่านค่ะ ดึกๆจะเข้าไปนะคะ
    ไม่เจอคุณเสียนาน หวังว่าสุขสบายกายเช่นเดิมนะคะ 
    
    คุณฟ้าสวย .. มีเพลงหนึ่งที่ชอบมาก คือ ขอให้เหมือนเดิม .. ฟังกี่ทีก็ไม่เบื่อค่ะ ร้องให้ฟังบ้างสิคะ
    
    
    
  • เรไร

    14 ธันวาคม 2547 18:25 น. - comment id 388617

    อยากเอ่ยคำ ว่ารัก อีกสันหน
    แม่หน้ามล จะร้างลา เมินหน้าหนี
    อยากร้อยคำ ฉ่ำหวาน ซ่านฤดี
    กลัวตรงที่  มีดถือ ในมือเธอ
    
    @@@@@@@@@@@@
    :)
    
    
  • ผ้าพันคอ

    14 ธันวาคม 2547 18:27 น. - comment id 388619

    จะลืมเลือนกันได้อย่างไรหนอ
    ยังวาดหมายหวังต่อเฝ้ารอคอย
    ......
    
    .. ปายดีกว่า
    
    แต่มะได้ลืมอ๊ะ
  • ตฤณ

    14 ธันวาคม 2547 18:40 น. - comment id 388624

    ความทรงจำ เก็บไว้มิรู้เลือน
    ช่วยเตือนดวงเนตรมิรู้หาย
    อย่าลืมฉัน แม้คืนวันจะกลับกลาย
    ตราตึงใจ ระลึกไว้ แม้ใหม่ครอง ....
    
    คิดถึง อัลมิตรา ค่ะ
  • คนเมืองลิง อุรังอุตัง

    14 ธันวาคม 2547 19:08 น. - comment id 388643

    ^_^ ไปหาข้อมูลมาให้คุณอัลค่ะ ตามประสาคนซื่อ..อิอิ แต่ความจริงเราน่าจะถามคุณดอกข้าวเขาโดยตรงเน๊อะ ไม่รู้ข้อมูลจะตรงกับเจ้าตัวเขาหรือเปล่านะคะ555
    
    ต้นข้าวมีการขยายพันธุ์ด้วยเมล็ดซึ่งเกิดจากการผสมระหว่างเกสรตัวผู้และเกสรตัวเมีย เพราะฉนั้น ลักษณะที่สำคัญเกี่ยวกับการ ขยายพันธุ์ ได้แก่ รวง ดอกข้าวและเมล็ดข้าว 
    ๒.๑ รวง รวงข้าว(panicle) หมายถึงช่อดอกของข้าว(inflorescence) ซึ่งเกิดขึ้นที่ข้อของปล้องอันสุดท้ายของต้นข้าว ระยะระหว่างข้ออันบนข องปล้องอันสุดท้ายกับข้อต่อของใบธง เรียกว่า คอรวง 
    ๒.๒ ดอกข้าว หมายถึง ส่วนที่เกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียสำหรับผสมพันธุ์ ดอกข้าวประกอบด้วยเปลือกนอกใหญ่สองแผ่นประสานกัน เพื่อห่อ หุ้มส่วนที่อยู่ภายในไว้ เปลือกนอกใหญ่แผ่นนอก เรียกว่า เลมมา(lemma) ส่วนเปลือกนอกใหญ่แผ่นใน เรียกว่า พาเลีย(palea) ทั้งสองเปลือกนี้ ภายนอกของมันอาจมีขนหรือไม่มีขนก็ได้ 
    ๒.๓ เมล็ดข้าว หมายถึง ส่วนที่เป็นแป้งที่เรียกว่า เอ็นโดสเปิร์ม(endosperm และส่วนที่เป็นคัพภะ ซึ่งห่อหุ้มไว้โดยเปลือกนอกใหญ่สองแผ่น เอ็น โดสเปิร์มเป็นแป้งที่เราบริโภค คัพภะเป็นส่วนที่มีชีวิตและงอกออกมาเป็นต้นข้าวเมื่อเอาไปเพาะ)  
    
    ......อ่านให้หนำใจเลยนะคะ อิอิ  ..........
  • ผีขี้เมา

    14 ธันวาคม 2547 20:59 น. - comment id 388717

    ทำไมต้องวันพฤหัส.....
    ทำไมไม่วันศุกร์.........
    วันศุกร์ไม่ได้งั้นวันพฤหัส...
    
  • ลักษมณ์

    14 ธันวาคม 2547 21:09 น. - comment id 388725

    ยังแอบคิดฮอดคุณอัลมิตราอยู่เสมอ
    แต่กอดบ่ได้เด้อ ครับ
    
    
    
    
    
    
    บักลัก ครับ :]
  • อัลมิตรา

    14 ธันวาคม 2547 21:39 น. - comment id 388758

    คุณเรไร ..มีดที่ถือไว้ บาง แต่คมเฉียบค่ะ ยืมหมอผ่าตัดมาอีกที :)
    
    นายดอกไม้ .. เหมือนลืมกันเลย หนาวนี้ผ้าพันคอคงมีประโยชน์นะคะ
    
    คุณตฤณ .. ขอบคุณมากๆค่ะ
    
    คุณคนเมืองลิง .. ขอบคุณค่ะ แต่อัลมิตรายังไม่เคยเห็นดอกข้าวเลยนะคะ สีขาวใช่ไหม (มีขนด้วย 555 ขำ..)
    
    น้าสิบ .. อัลมิตราก็อยากให้เป็นวันศุกร์เหมือนกันค่ะ เคลียร์คิวได้แค่ 16-17 เอง และนายเจ ต้องบินกลับ 17 ไปดูแลคุณยาย ทำให้เหลือแค่วันเดียวคือ 16 .. เอาน่า .. วันไหนๆก็มี 24 ชั่วโมงเท่ากันนะคะ น้า..
    
    คุณลักษมณ์ .. น้าสิบอยู่แถวๆนี้ แสดงว่าคุณพ่อส่งคนคุ้มครองมาป้วนเปี้ยนแล้วล่ะค่ะ ( เหมือนจะขู่ เนอะ.. )
    
    
  • นายพระจันทร์...

    14 ธันวาคม 2547 22:12 น. - comment id 388797

    จากวันนั้นยันวันนี้ยังมีอยู่
    ยังเชิดชูดูเจ้าเหมือนเก่าก่อน
    มิห่างหายจากใจในนิวรณ์
    ยังเป็นห่วงดวงสมรดังก่อน..เอยฯ
    
    แวะมาเยี่ยม  คร้าบบบบ
  • อัลมิตรา

    14 ธันวาคม 2547 22:46 น. - comment id 388823

    นายพระจันทร์ ... :)  
    
    เพราะเราต่างร่วมฝัน ณ วันนี้
    ต่อให้มีอุปสรรคมาขัดขวาง
    ก็จะขอผจญไปไม่ท้อพลาง
    รักมิหมางกลับเพิ่มพูนคูณทบตัว
    
    
    
  • ค้างคาวคืนคอน

    14 ธันวาคม 2547 23:25 น. - comment id 388840

    ...เพราะไกลเกิน เดินไป เพื่อให้ถึง
    แต่สิ่งหนึ่ง ไม่ขาด ปรารถนา
    มิตรภาพ ตราบสิ้นใจ ให้เธอมา
    รับรองว่า จริงแท้ และแน่นอน...
    
    ................สวัสดีครับ...................
  • ..สีน้ำฟ้า..

    15 ธันวาคม 2547 04:11 น. - comment id 388905

    พักนี้ ค่อนข้างขี้ใจน้อย
    
    เอ.. อัลมิตรากำลังน้อยใจใครหรือเปล่า
  • ทิกิ_tiki 4895 ไม่ลงทะเบียน

    15 ธันวาคม 2547 04:15 น. - comment id 388907

    ยามดึกดื่นลืมตาหางานทำ..
    แวะมาขำกลอนอ้อนอัลมิตรา
    
    สวัสดีรอบดึกค่ะ
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    15 ธันวาคม 2547 06:49 น. - comment id 388920

    แวะมาอ่านยามเช้าครับ  หนาวจังเลย.....
    
    ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ.......
    
    
  • ชมอักษร

    15 ธันวาคม 2547 07:58 น. - comment id 388959

    อิจฉาจังค่ะ ..
    
    นานแค่ไหน .. คนบางคนไม่มีวันลืมคุณและคิดถึงคุณเรื่อยไป ..
    
    ........................
    
    
    
    
  • อัลมิตรา

    15 ธันวาคม 2547 08:42 น. - comment id 388968

    คุณค้างคาว ..
    
    รู้ว่าไกลเหลือเกินยากเดินถึง
    เพียงคำนึงยังอ่อนล้ามิกล้าฝัน
    มิตรภาพตราบสิ้นใจมีให้กัน
    หากเธอรับคำมั่นฉันยินดี
    
    คุณสีน้ำฟ้า ..  อืมม ! นึกก่อน น้อยใจใครหนอ  (สิ่งมหัศจรรย์กำลังจะเกิดขึ้นแล้ว...) 
    
    คุณทิกิ ..อรุณสวัสดิ์ค่ะ ตื่นแต่มืดเลยนะคุณ 
    อากาศเย็นนะคะ แผลที่ผ่าตัดอาจจะตึงๆไปนิด
    แต่การลุกขึ้นบ้างจะช่วยยืดพังผืดกล้ามเนื้อได้ดีค่ะ
    
    คุณผลิใบ .. แฮ่ม หนาวเนื้อ หรือ หนาวอากาศคะ
    
    คุณชมอักษร.. คนหลายคนไม่ลืม แต่ก็ยังไม่สำคัญเท่าใครคนหนึ่งคนนั้นไม่ลืมค่ะ  :)
    
    
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า..
    
    ปล.. สุ่มไก่บ้านใครแตก เรียกไก่กุ๊กๆ กลับเข้าสุ่มด้วยจ้า ..
    
    
  • ardin

    15 ธันวาคม 2547 14:24 น. - comment id 389188

    หวัดดีคะแวะมาเยี่ยมด้วยคนนะคะ 
    ยังไม่ลืมกานหรอกคะ 
    คิดถึงเสมอๆๆๆๆ
  • ดินสอ

    15 ธันวาคม 2547 14:46 น. - comment id 389212

    แม้ไกลห่าง...ภาพเก่าก่อน..ยังตราติด
    ให้ชวนคิด นึกถึง เธอเสมอ
    แม้ไม่ได้บอกว่าคิดถึงเธอ
    ยังละเมอถึงทุกตืนวัน
    
    ไม่ได้มาสวัสดีพี่อัลมิตรนานเลยค่ะ
    เทอมนี้เรียนหนกมาก รายงานก็เยอะ
    แถมมีตัวขี้เกียจเยอะอีกตะหากค่ะ
    ....
    ขึ้นมาอยู่นครปฐม ไม่คิดว่าแถวนี้อากาศจะหนาว  เพิ่งมาเจอค่ะ  แหะๆๆ...
  • อัลมิตรา

    15 ธันวาคม 2547 15:04 น. - comment id 389223

    คุณardin .. ขอบคุณมากค่ะ ที่ยังไม่ลืมกัน
    
    น้องดินสอ .. ระลึกถึงอยู่เสมอ พี่อัลฯเองก็งานชุกนัก ว่าจะหาช่วงเวลาเหมาะ ๆ ยกจักรยานขึ้นบนหลังคารถ แล้วก็ตะล่อนไกลๆเสียที ค่ะ
    
    
  • แทนคุณแทนไท

    15 ธันวาคม 2547 18:05 น. - comment id 389332

    ต่อไปอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าคงไม่ลืมฉันแน่นอนครับ...
    
    
  • Love has a nasty habit of disappearing overnight

    15 ธันวาคม 2547 20:17 น. - comment id 389445

    แม้ว่าฉันห่างไกลในวันนี้
    ทำท่าทางทำทีเหมือนหนีหน้า
    จงรู้เถิดมิ่งขวัญอัลมิตรา
    กาลเวลาผ่านไปจะไม่เลือน
    
    มิตรภาพตราบฟ้าที่ว่านั้น
    บอกว่าเรารักกันเพียงฉันเพื่อน
    จะกี่วันกี่ปีหรือกี่เดือน
    ยังย้ำเตือนบอกไว้ในใจตน
    
    เพราะเธอไกลเกินกว่าจะคว้าถึง
    บางครั้งจึงยอมรับว่าสับสน
    เมื่อความรักผูกใจให้สองคน
    แต่ความไกลผลักจนสิ้นหนทาง
    
    อุปสรรคมากมายทำให้คิด
    เพราะไร้สิทธิ์เสียงใดไว้กล่าวอ้าง
    มีแต่ความทรงจำย้ำไม่จาง
    แม้เธอร้างลืมฉัน อัลมิตรา
    
  • ลักษมณ์

    15 ธันวาคม 2547 21:20 น. - comment id 389515

    เอ๊ะ! กลอนเกลียวเกี๊ยวนาง ของใครกันนี่?
    ไม่ปรากฏมีนาม ช่างงามหนักหนา
    ฝากบทกลอนวอนเว้า เจ้าโฉมผกา
    แห่งเหล่าภุมราภู่ผึ้งที่รุมตอม (แทบตรอมตรึง) ..
    
    
    
    :] แมลงลักษมณ์ ครับ 
    
  • อัลมิตรา

    15 ธันวาคม 2547 23:15 น. - comment id 389622

    คุณแทนคุณแทนไท .. อีกไม่กี่เดือนข้างหน้า จะปรากฏการณ์อุบัติขึ้นหรือคะ
    
    คุณม้าลาย ..
    
    ฤๅฝันไปหรือไรจึงได้พบ
    สายตาสบอักษรตอนโศกศัลย์
    ใครกันหนอต่อถ้อยร้อยรำพัน
    ว่ากาลผันเปลี่ยนไปใจมิเลือน
    
    มิตรภาพตราบฟ้าสิ้นดินสลาย
    สื่อความหมายมั่นคงยืนยงเพื่อน
    จวบผ่านพ้นฤดูเวียนเปลี่ยนปีเดือน
    ยังเสมือนระลึกไว้ในจิตตน
    
    คงเพราะเธอลี้หายให้ห่วงหา
    คำสัญญาจึงชวนคิดจิตสับสน
    หากความรักมอบให้ใครบางคน
    ไยขัดสนกล่าวไปไร้หนทาง
    
    หรืออาจมีสิ่งใดหมายแอบแฝง
    จึงแสดงทีท่าว่าเหินห่าง
    แสนเสียดายรักเลือนเหมือนอำพราง
    ดุจใจร้างลืมฉัน .. อัลมิตรา 
    
    
    คุณลักษมณ์ .. แมงลัก แบบที่ทานในน้ำแข็งใส รู้จักค่ะ
    แมลงลักษมณ์ อื้อ .. ดื้อดีดีที ป่าวคะ
    
    
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
    
    
  • แม่จิตร

    16 ธันวาคม 2547 00:59 น. - comment id 389719

    ไม่เป็นไรหรอก มันอยูที่ความคิดและจิตใจ
    เรื่องต่อกลอน
    อย่าไปโทษใครเลยหล่ะกัน และ 
    ไอที่ขอบคุณผมหน่ะ
    ไม่เป็นไรหรอกนะ 
    สำหรับความหมายมันยิ่งกว่านั้นไม่ใช่ เหรอ
    ความรู้สึกของคนเขียนกลอน
    นับจากนี้ไปผมก็อาจจะเข้ามาตอบหรือว่า แต่งน้อยลง
    อาจเป็นเพราะว่า ต้องย้ายงานและสถานที่การใช้คอม
    และคอมฯที่บ้าน ก็คงไม่มีปัญญา มานั่งซื้อเล่นอินเตอ์เน็ตหรอก  มีปัญหากับเน็ตฟรี
    ผมไม่ได้บ่นนะ
    เพียงเห็นคุณอยู่กับเว็บนี้มานานแสนนาน
    ราตรีสวัสดิ์และกันนะ บาย
    
  • อัลมิตรา

    16 ธันวาคม 2547 08:32 น. - comment id 389752

    ไม่ได้ใช้clickta มาร่วมสองเดือน เนื่องจากก่อนหน้านั้นอาศัยญาติที่ใช้แบบสองคู่สาย และตอนหลังรู้สึกจะติดขัดในระบบบางอย่าง ญาติจึงเปลี่ยนไปใช้อีกหน่วยงานหนึ่ง อัลมิตราจึงใช้ชั่วโมงเน็ตแบบรายชั่วโมง ซึ่งได้มาจากการเล่มเกมส์ แต่ยังไม่ได้ใช้เช็คว่าจะเล่นได้จนถึงกี่ชั่วโมง (เพราะจำไม่ได้)  แต่ก็มีบ้างที่อัลมิตราใช้เน็ตฟรี
    
    แต่เน็ตฟรีก็มีปัญหาบ้างบางครั้ง บางที่ไม่สะดวกในการใช้งานนัก เข้า ie แต่ละครั้ง โหลดนานมาก ดังนั้นเมื่อเปิดกระทู้ไหนแล้ว มักจะไม่ค่อยปรับเปลี่ยน เพราะถ้าเปิด ie หลายตัว เน็จจะพาล disconnect ไปเสียดื้อ ๆ ( ต้องเสียตังค์อีกตั้งสามบาทในการต่อเน็ตครั้งถัดไป )
    
    เมื่อคืน .. ใช้เวลาอยู่พอประมาณในการตอบกลอนของคุณม้าลาย และทบทวนเพลงที่จะถอดความให้คุณเรไร จึงมารู้ทีหลังว่า กลอนบทที่อัลมิตราเขียนต่อในกระทู้ของคุณ สร้างปัญหามากมาย ซึ่งจะเป็นใครก็ตามแต่..อัลมิตราไม่อาจหาคำตอบให้คุณได้ ทั้งนี้คงต้องรอคุณปีกฟ้าหรือไม่ก็ต้องถามกันตรง ๆ ไป ว่า คือใคร จุดประสงค์อะไร ..
    
    บางทีคำหยอกล้อที่ดูแรงไปนิด อาจจะสะกิดอารมณ์ให้ลุกโชน  เพียงแต่อย่าเดา ..
    
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
    
    
  • เพียงดิน

    16 ธันวาคม 2547 18:18 น. - comment id 390134

    ใจมีรักที่ไหนให้ขืนข่ม
    ทั้งแสนเศร้างตรอมตรมสมน้ำหน้า
    อยู่กับตัวเองเถิดมนุษย์มนา
    สุขใจกว่าไขว่ขว้า..หาดวงดาว
    ก็ดวงใจดวงนี้มีค่านัก
    จงฟูมฟักให้ดีมีสีขาว
    หยุดติดตามความหลังดั่งตามเงา
    จะหายเศร้า..เดียวดาย...ไม่พะวงฯ
    
    
    
  • อัลมิตรา

    17 ธันวาคม 2547 23:35 น. - comment id 390892

    :) ขอบคุณสำหรับบทรำพันค่ะ คุณเพียงดิน 
    
    ใจมีรักที่ใด..ย่อมขื่นขม แต่คนทั้งหลายเลือกที่จะตรมเพราะรักนั่น ..
  • ลอยไปในสายลม

    18 ธันวาคม 2547 17:07 น. - comment id 391253

    อิ อิ
    น่ารักจังเลยค่ะ อิ อิ
    ....
  • ลักษมณ์

    18 ธันวาคม 2547 20:43 น. - comment id 391343

    ขอบคุณจ๊ะโยม
    โยมก็อย่าลืมกินล่ะ 
    
    
    
    
    :]
  • อัลมิตรา

    18 ธันวาคม 2547 22:02 น. - comment id 391432

    คุณลอยไปในสายลม .. ขอบคุณค่ะ
    
    คุณลักษมณ์ .. วันก่อนมีโอกาสคุยกับปู่ก๊อง เหตุใดภิกษุใช้คำว่าโยมกับบุคคลทั่วๆไป โยมพ่อ โยมแม่ โยมน้า .. พอจะเข้าฐานเรียกเช่นนั้น แต่สำหรับบุคคลอื่น น่าจะเรียก ประสก หรือสีกา .. คำว่าประสก นี้ อัลมิตรามักจะเจอในหนังสือกำลังภายในเสียมากกว่า .. พอดีคุณเขียนโยม ก็เลยนึกถึงคำที่เคยสนทนากับปู่ก๊องค่ะ 
    
    
  • ลักษมณ์

    18 ธันวาคม 2547 22:41 น. - comment id 391482

    ขอบคุณครับ
    ผมก็เพิ่งจะทราบเรื่องการใช้คำนี้
    จากคุณนี่แหละครับ
    
    
    
    สีกาอัลฯ
    ประสกลักษมณ์ กระโดดกำแพง :]

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน