ลาก่อนวันเหงาและคืนหนาว เมื่อถึงคราวทนไม่ไหวหัวใจสั่น ลาก่อนที่รักอย่าทักทายกัน เมื่อเธอนั้นกลับกลอกคอยหลอกมา อยู่ไม่ได้เจ็บเกินความเหินห่าง ปล่อยรักร้างเป็นฝันร้ายทำลายค่า พอกันทีการจมภาพคราบน้ำตา แพ้เวลาไร้หวังพลังมี ลาก่อน...วอนเธอรู้ หมดแรงอยู่โดนหักปีกจำหลีกหนี เหมือนนกเดินบนดินสิ้นความดี เธอย่ำยี...จึงไม่ขอ...ต่อสู้ทน
8 ธันวาคม 2547 22:06 น. - comment id 385271
ลาก่อนคนที่เคยให้ความหวัง ลาก่อนคนที่เคยสร้างฝันให้ ลาก่อนคนที่ฉันเคยมอบหัวใจ ลาก่อนคนที่ทำให้ฉันซึ้งใจกับ รักลวง อยากให้เราจากกันตั้งแต่ตอนนี้ เผื่อคนดีจะเจอคนใหม่ ในวันหน้า คนที่เขาเข้มแข็งไม่เคยมีน้ำตา เขาอาจร่วมฟันฝ่าพาเธอก้าวไป บนเส้นทางความฝันวันข้างหน้า ขอเธออย่าทิ้งฝันสำคัญต้องจำไว้ แม้วันนี้จะปวดร้าวสักเพียงใด ขอเพียงวันหน้าเธอสุขใจก็เพียงพอ อิอิ เจิมให้แย้วจ้าน้องแคน จะลาพี่เมกไปไหนครับ อย่าไปนานนะ เด๋วจะโดนมะเหงกนะ จะบอกหั้ย จิ๊จิ๊ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
8 ธันวาคม 2547 22:12 น. - comment id 385276
ถึง...พี่เมก ฉันก็แค่ลาคนลวงโลก ทิ้งรอยโศกฝังใจให้ห่วงหา ไร้วี่แววจากไปลับไม่กลับมา ให้คนนี้ซึ้งค่า...คำว่าลวง... ***ไม่ได้ลาพี่เมกสักหน่อยค่ะ เพราะพี่เมกเป็นพี่ชายที่แสนดีตลอดเวลาเลยทีเดียวคะ***
8 ธันวาคม 2547 22:35 น. - comment id 385312
กลอนเหงา และเศร้าจังคะลูกกวาด แล้วคืนหนาว วันนี้ จะก้าวผ่านราตรีนี้ได้อย่าง อุ่นใจได้อย่างไร....วันนี้มีแต่กลอนเหงานะ คืนนี้คงมีน้ำตา เป็นเพื่อน ไม่อยากฟังคำว่า ลาก่อน เลย มันทรมานคะ แวะมาทักทายนะ กำลังเหงา ๆ พอดี ^___^
8 ธันวาคม 2547 22:46 น. - comment id 385322
จะลาไปไหนล่ะจ้า...นู๋แคน ไปบวช หรือไปเรียน หรือว่า ไปแต่งงานจ้า ... หุ หุ ล้อเล่นนา... อย่าทำหน้าบึ้งใส่จิจ๊ะ
8 ธันวาคม 2547 22:57 น. - comment id 385329
indy11 ห่วงน้องเสมอจ๊ะ
8 ธันวาคม 2547 23:11 น. - comment id 385339
ลาก่อนโลกสวยด้วยสีสรร ฉันขอลาไกลนั้นไม่หมั่นหมาย จะขออยู่ผู้เดียวไม่เกี่ยวใคร จนกว่าไกลจะดับลับชีพชนม์ *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
9 ธันวาคม 2547 11:24 น. - comment id 385528
มาเยี่ยมครับ ครั้งแรกเห็นหัวข้อเรื่องใจหาย แต่พออ่านข้างในถึงได้ถึงบางอ้อ ยิ่งบอกว่าต่อไปจะเอาเรื่องธรรมมาลง โอ้ยดีใจครับขอเชียร์ครับ แก้วประเสริฐ.
9 ธันวาคม 2547 16:57 น. - comment id 385707
ลาก่อนความรัก ความคิดถึง ที่ใครคนหนึ่ง เคยทำให้ซึ้งรู้ค่า เจ็บคราวนี้เป็นบทเรียนกับเวลา ลืมซะนะ...แล้วเริ่มใหม่ ในสักวัน ความรู้สึกเศร้าจังเลย...
10 ธันวาคม 2547 17:51 น. - comment id 386099
คิดถึงจึงร้อยเรียงเป็นอักษร คิดถึงถึงร้อยเรียงเป็นบทกลอน ให้ทุกท่วงทำนองของหัวใจ บอกเธอว่าคิดถึง....เธอจัง... เน็ตที่บ้านเข้าเวปกลอนไม่ได้ค่ะ เลยมาแอบเล่นที่อื่นคิกๆๆๆไปแระนะคะ คิดถึงค่ะ
11 ธันวาคม 2547 12:02 น. - comment id 386486
ถึงแม้จะไม่ค่อยได้มาเยี่ยม แต่ยังคงรักที่นี่เหมือนเดิมนะคะ อิ อิ แวะมาทักทายเพื่อนไทยโพเอมค่ะ อิ อิ แม้วันนี้ฉันจะอยู่ไกล แต่ความห่วงใยยังมีให้เสมอ แม้วันนี้เราไม่ได้เจอะเจอ รู้ไว้นะเธอ เธอคือที่หนึ่งเสมอในใจ..
27 กุมภาพันธ์ 2548 13:38 น. - comment id 414166
ลาด้วยลา ลาไปเดินป่า