แด่เธอ

รักสถิต ทุกทิศา เช่นอากาศ
แต่เธอขลาด เขลาเขิน จึงเดินหนี
เปรียบดาวลับ วับแวม แซมหริบหรี่
หวังกวี นิพนธ์พจน์ รจนา
เธอจึงอยู่ อย่างเดียวดาย ท้ายที่สุด
ใครหนอฉุด ให้เธอขาด วาสนา
รักมากล้น จนใจ จะไขว้คว้า
เพียงคิดว่า เขาจัก ไม่รักเรา
จึงถนอม ยอมบ่ม ด้วยขมขื่น
มองคนอื่น ชื่นหวาน แล้วพาลเหงา
ทุกข์ระกำ ซ้ำก่อ ก็เพราะเจ้า
ที่ด้นเดา เสียทั้งหมด เลยอดชม

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

เทาสีเงิน 7 ธ.ค. 2547 09:25 น. - ID 67086

481

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/67086 ที่มา: - , เทาสีเงิน

comments powered by Disqus

[ไร้ตัวตน]

8 ธันวาคม 2547 00:14 น. - comment id 384786

ฟังเพลงครับ http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=1500 จากไร้ตัวตน

ฟ้าหลังฝนสดใส่เสมอ

8 ธันวาคม 2547 17:43 น. - comment id 385155
```
แวะมาอ่านนะ
```
ฟ้าหลังฝนสดใส่เสมอ

8 ธันวาคม 2547 17:43 น. - comment id 385156
```
แวะมาอ่านนะ
```
tiki 4895 unlogged in

14 ธันวาคม 2547 07:02 น. - comment id 388199
```
:)
```