หน้าส่วนตัว
สรวงสรรค์ชั้นกวีรุจีรัตน์ ผ่องประภัศร์พลอยหาวพราวเวหา
พริ้งไพเราะเสนาะกรรณวัณณนา สมสมญาแห่งสวรรค์ชั้นกวีฯ
อิ่มอารมณ์ชมสถานวิมานมาศ อันโอภาศแผ่ผายพรายรังสี
รัศมีมีเสียงเพียงดนตรี ประทีปทีฆรัสสะจังหวะโยน
รเมียรไม้ใบโบกสุโนคเกาะ สุดเสนาะเสียงนกซึ่งผกโผน
โผต้นนั้นผันตนไปต้นโน้น จังหวะโจนส่งจับรับกันไป
เสียงนกร้องคล้องคำลำนำขับ ดุริยศัพท์สำนึกเมื่อพฤกษ์ไหว
โปรยประทิ่นกลิ่นผกาสุราลัย เป็นคลื่นในเวหาศหยาดยินดีฯ
บังคมคัลอัญชลีกวีเทพ ซึ่งสุขเสพย์สำราญมาณศรี
ณภพโน้นในสวรรค์ชั้นกวี แลภพนี้ในถ้อยที่ร้อยกรอง
ไม่มีเวลาวายในภายน่า เนาในฟ้าในดินทั้งถิ่นสอง
เชิญสดับรับรสบทลบอง ซึ่งข้าปองสดุดีกวีเอยฯ
ถึงแม้บทกลอนนี้ไม่เกี่ยวกับความรักเลยแต่
ผมขอมอบกวีบทนี้ให้กับทุกๆคนที่เป็นนักประพันธ์ครับ
Kid 3rd 6 ธ.ค. 2547 21:11 น. - ID 67061 
3282
1
0
6 ธันวาคม 2547 21:38 น. - comment id 384066
ขอบคุณมากครับ
7 ธันวาคม 2547 01:25 น. - comment id 384150
ขอบคุณด้วยครับ สำหรับสวรรค์ชั้นกวี
7 ธันวาคม 2547 08:21 น. - comment id 384218
รักที่จะมาอ่านงานงามแบบนี้ค่ะ และรักที่มีคำว่าสวรรค์แสนงามวิจิตรใจค่ะ มาชื่นชมเป็นกำลังใจนะคะ
8 ธันวาคม 2547 20:51 น. - comment id 385220
ลอกมาทั้งดุ้น
10 กุมภาพันธ์ 2550 16:58 น. - comment id 414893
ภาพวิวสวยดีค่ะ ขอชม ฟังเพลงแล้วรู้สึกว่าสบายใจขึ้นกว่าเดิมค่ะชอบมากเลยค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
