..๏ สักวานักปราชญ์ราชบัณฑิต ได้ครุ่นคิดพรรณนาอุทาหรณ์ ว่ามวลชนคนเขลาเหล่านิกร จึงรีบร้อนเร่งรัดแออัดมา ไม่ตรึกตรองมองเห็นเป็นเหตุผล ต่างผู้คนวิ่งกรูดูแน่นหนา สิ่งถูกผิดไม่คิดพิจารณา ไร้ปัญญาพิเคราะห์ให้เหมาะความ เช่นตัวฉันนั้นหนาคราลุ่มหลง ไม่อาจปลงสิเนหาพาอกหวาม บังเกิดจิตปฏิพัทธ์อาจลุกลาม เป็นนิยามความรักประจักษ์ใจ พบหลุมรักเธอแล้วไม่แคล้วตก แม้นตระหนกว่าไม่เป็นเช่นฝันใฝ่ แต่ยังเผลอพาตนหล่นร่วงไป คงพอใจคราวจิตนั้นติดตรวน หากฉันยังนั่งอยู่ดูนิ่งเฉย แล้วเปิดเฉยความในให้สอบสวน ว่าเนื่องจากความจริงสิ่งทั้งมวล แท้จิตล้วนถูกรักเข้ากักกุม ด้วยเหตุนี้มีปริศนามาสอบถาม ซึ่งเนื้อความถ้าฉันนั้นตกหลุม รักเธอแล้วยังฉงนจนเคลือบคลุม ยังร้อนรุ่มกังวลสับสนเกิน ว่าบาปไหมใจเผลอรักเธอยิ่ง แท้ความจริงยังละอายคล้ายขวยเขิน ทั้งไม่อาจห้ามจิตคิดล่วงเกิน ซึ่งดำเนินแผนการสานเยื่อไย เปรียบสายธารละหานห้วงล่วงเลยแล้ว คงแน่แน่วหลอมกระเซ็นที่เย็นใส แล้วรวมเป็นหนึ่งมหาชลาลัย แปรผันไปสู่ทะเลพื้นเพงาม โอ้ที่รัก..ประจักษ์สิ่งที่จริงเถิด ว่าบังเกิดเป็นธรรมดาอย่าเกรงขาม บางอย่างนั้นต้องเป็นเช่นนิยาม ไม่อาจห้ามสัจธรรมความเป็นจริง จับมือฉันมั่นไว้ด้วยใจมั่น ความผูกพันธ์ประสานสุขในทุกสิ่ง แล้วนำเอาชีวิตฉันอันพาดพิง- หมายแอบอิงด้วยไมตรีที่จริงใจ เนื่องเพราะฉันนั้นมิอาจเฝ้าปรารถนา ห้ามจิตคราคราวฉันยังฝันใฝ่- ด้วยความรักห่อหุ้มสุมทรวงใน เกินกว่าใจดิ้นรนพ้นรักแล เปรียบสายธารละหานห้วงล่วงเลยแล้ว คงแน่แน่วหลอมกระเซ็นเป็นกระแส แล้วรวมเป็นชลาลัยไหลผันแปร อันแน่วแน่สู่ทะเลพื้นเพงาม โอ้ที่รัก..ประจักษ์สิ่งที่จริงเถิด ว่าบังเกิดเป็นธรรมดาอย่าเกรงขาม บางอย่างนั้นต้องเป็นเช่นนิยาม ไม่อาจห้ามสัจธรรมความเป็นจริง จับมือฉันมั่นไว้ด้วยใจมั่น ความผูกพันธ์ประสานสุขในทุกสิ่ง แล้วนำเอาชีวิตฉันอันพาดพิง- หมายแอบอิงด้วยไมตรีที่จริงใจ เนื่องเพราะฉันนั้นมิอาจเฝ้าปรารถนา ห้ามจิตคราคราวฉันยังฝันใฝ่- ด้วยความรักห่อหุ้มสุมทรวงใน เกินกว่าใจดิ้นรนพ้นรักเอย ๚ะ๛
2 ธันวาคม 2547 00:58 น. - comment id 382161
นักปราชญ์ได้กล่าวกันไว้ว่า ชนขลาดเขลาเบาปัญญาเท่านั้นที่จะกรูกันเข้ามา แต่ฉันก็ไม่อาจหักห้ามใจมิให้ตกหลุมรักเธอได้ ถ้าฉันอยู่ต่อนี่... มันจะบาปไหมหนอ ? ถ้าฉันไม่อาจห้ามใจรักเธอได้ ดั่งสายธารย่อมไหลเรื่อยลงสู่ท้องทะเลอย่างแน่นอน ที่รักจ๋า มันเป็นไปของมันเอง บางอย่างมันก็ต้องเป็นไปอย่างนั้น จับมือฉัน แล้วก็เอาชีวิตฉันไปทั้งหมดด้วย เพราะ...ฉันไม่อาจห้ามใจที่ตกหลุมรักเธอได้ ดั่งสายธารย่อมไหลเรื่อยลงสู่ท้องทะเลอย่างแน่นอน ที่รักจ๋า มันเป็นไปของมันเอง บางอย่างมันก็ต้องเป็นไปอย่างนั้น จับมือฉัน แล้วก็เอาชีวิตฉันไปทั้งหมดด้วย เพราะ...ฉันไม่อาจห้ามใจรักเธอได้ เพราะ...ฉันไม่อาจห้ามใจรักเธอได้ ...Cant help falling in love.. ...ต้นเสียง original คือ Elvis Presley ราชาเพลงที่ล่วงลับไปแล้ว ...เพลงดังกล่าวถูกศิลปินดังหลายท่านนำมาขับร้องใหม่ ...แต่ที่ถูกใจผู้ประพันธ์อัลมิตราคือ Richard Marx ...เสียงที่บ่งบอกอารมณ์ของผู้ที่ตกอยู่ในภวังค์แห่งรัก ...ผสานกับเนื้อเพลงที่ถ่ายทอดความรู้สึกของผู้ประพันธ์ได้อย่างงดงาม ...สำหรับผู้ที่...ตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก... ...คงซาบซึ้งดีว่า .. สิ่งที่ประสบอยู่นั้น ยากยิ่งที่จะหันเหจาก... ...ทุกอนูแห่งห้วงความรู้สึก ทุกสัมผัสที่ปรารถนา... ...ถึงแม้นจะรู้ตนดีว่า .. จะต้องเผชิญกับสิ่งใดบ้าง... ...แต่นั่น ..ก็หาได้ยับยั้งดวงจิตแห่งรักได้เลย... มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
2 ธันวาคม 2547 01:24 น. - comment id 382165
นึกภาพออกครับ กับรักครั้งแรก
2 ธันวาคม 2547 04:43 น. - comment id 382182
Dear Almitra, Your poems still very nice as usuall. keep up your good work. when you love somebody, its so hard to get over it. some says , only time would help, I hope so. Id like to write you sometime but ive lost your mail, even my mail ,actually ive lost everything. I saw what you posted on the web about me. Thank you for everything. I will never forget. im sorry for what i did. please forgive me and give my regards to your sister too.
2 ธันวาคม 2547 07:27 น. - comment id 382247
งดงามครับ มาทักทายยามเช้า และมาเป็นกำลังใจให้นะครับ
2 ธันวาคม 2547 07:51 น. - comment id 382252
เพราะและสวยงามค่ะพี่จ๋ามาทักทายยามเช้าๆนะคะคิดถึงค่ะ
2 ธันวาคม 2547 08:15 น. - comment id 382261
เหมือนความรู้สึกนั้นกลับมาอีกครั้ง
2 ธันวาคม 2547 09:24 น. - comment id 382272
คุณก่อพงษ์ .. แรกรักครั้งนั้นของคุณ คงมีความหมายกับคุณมากนะคะ ความทรงจำจึงยังประทับอยู่ Dear Brother, As long as the time goes by, though we didnt meet each other, the relation between us is still as it was, never changed. Brother, if the shadow is like us- brother and sister we will keep it like that, always. This is not just a promise, but it will be a beautiful relation like this, forever. Friendship Forever, Almitra PS. my e-mail ... thewandering_monkey ... ka คุณผลิใบสู่วัยกล้า .. ขอบคุณมากค่ะ คุณเพราะรัก .. ขอบคุณมากค่ะ คุณชบา .. ความรู้สึกนั้น นักปราชญ์ก็ได้บอกอีกเช่นกันว่า กาลเวลามิอาจลบเลือนได้เลย ..
2 ธันวาคม 2547 09:31 น. - comment id 382277
เต็มไปด้วยความรู้สึก...
2 ธันวาคม 2547 09:35 น. - comment id 382280
รักครั้งแรกของจิ๊บไม่รู้เป็นอย่างไร เกิดขึ้นตอนไหนก็ไม่รู้ จำไม่ได้ แต่ที่แน่ รักครั้งล่าสุดเนี่ยเจ็บปวดมาก มันรุนแรงมาก เข้ามาทักทายตามประสาคนรักบทกลอนเหมือนกันจ้า กินไอติมป่าว
2 ธันวาคม 2547 09:44 น. - comment id 382284
เคยอ่านบทกวีบทหนึ่ง ถ้าจำไม่ผิดคิดว่าน่าจะเป็นของโกวเล้งนะครับ เขียนไว้อย่างงดงามและให้แง่คิดที่ลุ่มลึกว่า ความรักเหมือนโรคา บันดาลตาให้มืดมน ไม่ยินและไม่ยล อุปะสัคคะใดๆ ความรักเหมือนโคถึก กำลังคึกผิขังไว้ ก็โลดจากคอกไป บ่ยอมอยู่ ณ ที่ขัง ถึงหากจะผูกไว้ ก็ดึงไปด้วยกำลัง ยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง บ่หวนคิดถึงเจ็บกาย บทกลอนที่เกี่ยวกับเรื่องรักนี้เป็นอมตะไม่ว่าจะกี่ยุคกี่สมัย ก็ยังคงเขียนและงดงามได้อย่างเสมอมาครับ
2 ธันวาคม 2547 10:26 น. - comment id 382323
หากเป็นหนี้แล้ว...ขอให้เป็นหนี้รักเถิด.. ไม่ทันมองเลย เพื่อนเรานำไปตกหลุมรัก เราเป็นหนัก รักใน Server..555 ...
2 ธันวาคม 2547 10:45 น. - comment id 382331
น่าจะใส่เพลงเข้ามาด้วย เวลาเปิดอ่านกลอน ได้ฟังเพลงไปพร้อมกัน อิอิ ทีแรกนึกว่า เปิดใจตัวเองซะแล้ว อิอิ
2 ธันวาคม 2547 11:15 น. - comment id 382341
รักแรกช่างมืดมน รักสองสับสนยิ่งนัก รักสามเริ่มประจักษ์ จะวางตัวในความรักอย่างไร รักสี่รักห้า ใจของข้ามิหวั่นไหว บางเวลาเหมือนว่าข้าไร้ใจ แต่ข้างในใจดวงนี้พี่รักจริง............. **แวะมาดูพี่สาวคนเก่ง สบายดีนะครับ คิดถึงครับผม..................
2 ธันวาคม 2547 12:06 น. - comment id 382370
Even if a day should go bye , when i dont say i love you , may never a moment should go bye without you knowing i do. ***แวะมาชื่นชมผลงานครับ รักษาสุขภาพนะครับ...
2 ธันวาคม 2547 12:50 น. - comment id 382399
^_^ เก่งมากๆเลยค่ะ อ่านแล้วซึ้งและประทับใจมากๆเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
2 ธันวาคม 2547 13:25 น. - comment id 382425
ชอบบทนี้จริงๆ ค่ะ .............................. ลี่...ผู้มาเยือน .
2 ธันวาคม 2547 13:28 น. - comment id 382427
วันนี้ยอดหญิงร่ายเสียยาวเลยนิ งดงามจ้างดงามจริงและคงเหมือนหญิงที่งดงาม 555 เอลวิส เปรสลี่ย์ เป็นชาวต่างประเทศคนแรกที่ผมนิยมมากที่สุดครับ แก้วประเสริฐ.
2 ธันวาคม 2547 13:47 น. - comment id 382444
คุณละอองน้ำ .. ขอบคุณมากค่ะ หัวใจยังคงชุ่มชื่นด้วยไอละมุนแห่งรักเสมอ :) คุณไอติม .. อัลมิตราจะโอ๋ให้นะคะ ความเจ็บปวดทางใจที่เกิดขึ้น จะเป็นเกราะป้องกันเราในคราวต่อไปค่ะ คุณบุรุษแห่งธาร .. มังกรทองจ้าวแห่งวรรณกรรมจีน กล่าวได้ถูกต้องค่ะ ยิ่งได้อ่านฤทธิ์มีดสั้น ช่วงที่ลี้คิมฮวงเฝ้ามองลิ้มซีอิมอยู่นอกกำแพง ความรู้สึกที่เขาถ่ายทอดมาเป็นตัวอักษร กระชากใจผู้อ่านยิ่งนัก หากแต่ว่า.. แสนเสียดาย ที่เขาใช้ชีวิตเยี่ยงปีศาจสุรา ฤๅว่า ลี้น้อยคือตัวแทนแห่งหัวใจเขา ความรักเหมือนโรคา บันดาลให้ตามืดมล ไม่ยินและไม่ยล อุปะสัคคะใดๆ ความรักเหมือนโคถึก กำลังคึกผิขังไว้ ก็โลดจากคอกไป บยอมอยู่ ณ ที่ขัง มัทนะพาธา..ตำนานดอกกุหลาบ พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัวค่ะ คุณกุ้งหนามแดง .. โอย ช่วยส่งเชือกมาให้ที ไต่ขึ้นลำบากแท้ (ประมาณว่าหลุมลึกทะลุโลกค่ะ) คุณฤกษ์ .. ก็ลง url ให้แล้วนะคะ คุณฤกษ์ได้เปิดเพลงฟังไปด้วยขณะที่อ่านสักวาด้วยหรือเปล่าเอ่ย เปิดใจแล้ว แต่หาได้มีอะไรซุกซ่อนอยู่ภายในไม่ .. หรือว่าคุณพอระแคะระคายเห็นอะไรบ้างหรือเปล่าคะ คุณดีดีที .. สบายดีค่ะ คุณยังอารมณ์ดีเช่นเคยนะคะ วันนี้รู้สึกว่าจะเป็นวันที่ดีจัง พี่ชายจากแดนไกลมาเยือน และมิตรเก่าก็มาเยือน สุขใดจะเทียมหนอ คุณคนเมืองลิง .. ขอบคุณมากค่ะ อัลมิตรายังไม่ลืมนะคะ เพลงที่คุณขอไว้ ตอนนี้อยู่ในคิว ที่จะถอดความค่ะ คุณลี่ .. ขอบคุณมากนะคะ :) คุณแก้วประเสริฐ .. คุณแก้วหัวเราะแบบมีพิรุธจัง เพลงนี้ลิซ่า มารี เพรสลีย์ ก็นำมาร้องเหมือนกันนะคะ นิยมคุณพ่อ แล้วนิยมคุณลูกสาวไหมคะ
2 ธันวาคม 2547 15:41 น. - comment id 382496
มีโอกาสเข้าเน็ตเมื่อใดก็อดไม่ได้ครับที่มาอ่าน มนต์เพลงรักเก่าของราชาเพลงร็อค คาดไม่ถึงว่าคุณอัลมิตราจะหยิบบทเพลงนี้มาเขียนเป็นกลอน เพลงเก่ามากครับและอมตะจริงๆ
2 ธันวาคม 2547 18:45 น. - comment id 382589
แอบรักรักเธอเสมออยู่ เธอไม่รู้เพราะไม่มีคำใดจากใจฉัน คำแสนซึ้งแต่ไม่กล้าเอ่ยให้ฟัง คำใดนั้นลองทายดูได้ไหมเธอ ฉฉฉฉฉฉฉฉฉ
2 ธันวาคม 2547 22:24 น. - comment id 382721
คุณอัลมิตรา.....หนีไม่พ้นหรอก ในความหมายนี้แม้นจะหยิบยกมาเวลาไหน ก็ตรงกับความรู้สึกของอีกหลายๆคน แม้นเวลานี้ก็ตาม
3 ธันวาคม 2547 00:09 น. - comment id 382773
คุณคนผ่านมา .. ขอบคุณมากค่ะ อย่างที่เขียนไว้ต้นกระทู้ นัยความหมายของเพลงนี้ถูกใจอัลมิตราค่ะ จึงนำมาถอดความ ไอซ์ .. แจกหัวใจอีกแล้ว เข่งสามใบเต็มแล้วนะจ๊ะ ไว้จะชวนไปเที่ยวอีก น๊า คุณ ... มีคนเคยบอกว่า บทกวี ..เมื่อผู้อ่านอ่านแล้วถอดใจอ่าน จะรู้สึกเคลิบเคลิ้มไปกับบทกวีนั้น .. ประหนึ่งว่าตนเองเป็นผู้อยู่ในห้วงภวังค์ตามบทกวี ... หลายคนเคยบอกกับอัลมิตราอีกว่า รู้จักอัลมิตราผ่านตัวหนังสือ .. แต่อัลมิตราก็ไม่รู้ว่า ตัวหนังสือที่อัลมิตราถอดความในใจออกมาผสมผสาน จะมีคนเข้าใจกี่มากน้อย ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
3 ธันวาคม 2547 04:30 น. - comment id 382810
ผู้ที่ถูกห้วงแห่งความรักเข้ากักกุม
3 ธันวาคม 2547 08:20 น. - comment id 382858
:) อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณลักษมณ์ .. ผู้ที่ถูกห้วงแห่งความรักเข้ากักกุม..คงปฏิเสธไม่ได้ว่า หลุมนั้นลึกเกินกว่าจะปีนป่ายออกมา โดยไม่บอบช้ำ ..
3 ธันวาคม 2547 08:20 น. - comment id 382859
สักวามาเพิ่มประชากร ไม่รู้ร้อนนอนเฉยละเลยหนา ตายเป็นเบือเหลือเชื่อคนชอบเข่นฆ่า อย่ารอช้า แออัดกันให้ทันใช้
3 ธันวาคม 2547 09:17 น. - comment id 382871
คุณชัยชนะคะ .. อรุณสวัสดิ์ค่ะ วันนี้คุณเพิ่มจำนวนประชากรหรือยัง ?
3 ธันวาคม 2547 17:37 น. - comment id 383117
แม้บอบช้ำอาจยังไม่ยอมป่ายปีนกลับขึ้นออกมา
3 ธันวาคม 2547 19:44 น. - comment id 383213
haipoem ที่ที่ ทุกๆบทกลอน จะมีความหมายกับใครสักคน ที่ที่ ทุกๆดวงใจ จะมีความหมายกับใครสักคน ..
3 ธันวาคม 2547 20:16 น. - comment id 383236
haipoem ที่ที่ ทุกๆบทกลอน จะมีความหมายกับใครสักคน... ที่ที่ ทุกๆดวงใจ จะมีความหมายกับใครสักคน ..
3 ธันวาคม 2547 21:46 น. - comment id 383272
:) ณ บ้านกลอนไทย เป็นทุกๆสิ่งได้ตามแต่ใจปรารถนา ณ บ้านกลอนไทย เป็นแหล่งพำนักใจ หากจิตใคร่ปรารถนา ณ บ้านกลอนไทย ณ ที่ซึ่งทุก ๆ บทกลอน มีความใครต่อใครบางคน
4 ธันวาคม 2547 01:06 น. - comment id 383317
มีความใครต่อใครบางคน หมายถึงมีความใคร่ต่อใครบางคนหรือเปล่าครับ
4 ธันวาคม 2547 01:24 น. - comment id 383321
:]
4 ธันวาคม 2547 13:47 น. - comment id 383408
ณ บ้านกลอนไทย ณ ที่ซึ่งทุก ๆ บทกลอน มีความหมายต่อใครบางคน ... ขออภัยค่ะ เขียนผิด อย่างที่เขาเรียกว่า ใจไปไวกว่ามือหรือเปล่าหนอ ?
5 ธันวาคม 2547 18:26 น. - comment id 383713
เข้าใจว่ามือน่าจะไปไวกว่าใจนะครับ !
6 ธันวาคม 2547 14:15 น. - comment id 383914
๕ ๕ ๕ .. ยกให้คุณชนะไปก่อนหนึ่งแต้มนะคะ
6 ธันวาคม 2547 17:45 น. - comment id 383970
แวะมาเยี่ยมค่ะ..คิดถึงคุณอิมนะคะ..มาครั้งนี้..ไหง?..ตกห้วงแห่งความรักได้ล่ะ...ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ย!!!..อิอิ...(ขอแซวหน่อยจ๊า)....
6 ธันวาคม 2547 23:29 น. - comment id 384123
ขอบคุณครับสำหรับหนึ่งแต้มที่มอบให้ ผมจะคอยเก็บรักษาและถนุถนอมมันไว้เป็นอย่างดี เพื่อสักวันหนึ่งที่คุณอาจนึกถึงมันขึ้นมา เมื่อนั้นมันก็จะยังคงอยู่ให้คุณได้เห็นอย่างแข็งแรง อ้าว! ไหงเป็นงี้ไปได้
7 ธันวาคม 2547 00:10 น. - comment id 384133
คุณราชิกา .. หืมม ห้วงแห่งรักเป็นสิ่งที่อัลมิตราไร้วาสนาที่จะมอง กี่หลุม กี่หลุม ก็เดินผ่านอย่างเปล่าดาย สงสัยแต่ทว่าหลุมสุดท้ายจะมีป้ายชื่ออัลมิตราด้วยสิเนี่ย ไม่รู้เมื่อไหร่เหมือนกันค่ะ คุณลักษมณ์ .. ค่ะ สักวันหนึ่งหากมีโอกาสได้ทบทวน คงระลึกถึงคะแนนนนี้ได้ และหวังว่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของมิตรภาพที่จะเพาะให้งดงามต่อไป..ตราบเท่านาน .. ค่ะ
7 ธันวาคม 2547 00:55 น. - comment id 384142
:] :] :] :]