สายลมคืนค่ำพัดผ่าน รำพึงวันวานหวั่นไหว เงียบเหงาเดียวดายร่ำไร ห่วงใยรักซึ้งถึงเธอ สายลมคืนวันพัดผ่าน รำพึงวันวานพร่ำเพ้อ เงียบเหงาเศร้าใจละเมอ ฝันเฝ้าเสมอสบตา สายลมคืนวันวันร้าง รำพึงเว้นว่างห่างหน้า เงียบเหงาชอกช้ำช้ำลา ร้าวปวดปวดอุราจากไกล สายลมคืนค่ำค่ำถวิล รำพึงสูญสิ้นห่มไห้ เงียบเหงาไร้รักรักไป รักซึ้งซึ้งใจ.......รักเธอ
ชีวิน ภินทาลัย 1 ธ.ค. 2547 11:07 น. - ID 66693 
1025
2
0
1 ธันวาคม 2547 23:01 น. - comment id 382090
วันวานวันนั้นหวั่นไหว ร่ำไห้พร่ำเพ้อละเมอหา ยามรักห่างหายไกลตา อุราดับสิ้นวิญญ์ตรอม วันวานวันนั้นวันไหน หัวใจยากยื้อถือถนอม แรกรักภักด์หนึ่งซึ่งพยอม จำพร้อมลางเลือนเหมือนเงา นานแล้วค่ะ ที่เขียนกลอนหก ค่ำนี้+อาการมึนเล็กน้อย จึงกลั่นอารมณ์มาได้เพียงเท่านี้เอง นัยว่าเป็นการแลกเปลี่ยนสาระเชิงวรรณศิลป์ นะคะ
4 ธันวาคม 2547 01:48 น. - comment id 383323
ขอร่วมหวั่นไหวผ่านวันวาน กับคุณชีวิน คุณอัลมิตรา และทุกคนครับ ,ลักษมณ์
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
