๏ ทางสายเก่าเคล้าฝุ่นคลุกฝุ่นคลุ้ง เคยมั่นมุ่งไม่หวั่นหวาดหวั่นไหว ทนทุกข์ท้นหนทางหาทางไป ไม่ถอดใจจิตทิ้งละทิ้งทาง ครั้งเราสองประคองกันร่วมฟันฝ่า ไม่โรยราแรงหักอุปสรรคขวาง ไม่ท้อถอยปล่อยปละยอมละวาง เดินเคียงข้างคู่กันอย่างมั่นคง ในวันเหงาเศร้าใจดวงใจเปลี่ยว เดินคนเดียวเซอะซอนซอกซอนหลง ยามอับจนหนทางหลงทางดง ยากดำรงใจบั่นบุกบั่นไป ทางสายเก่าเคล้าฝุ่นคราบขุ่นคล้ำ หมองระกำกรมหม่นเกินทนไหว ยังย่ำเท้าก้าวย่างเดินทางไกล ทางหัวใจเจ็บเหงาเศร้าเดียวดาย ๚
วฤก 4 ธ.ค. 2544 07:12 น. - ID 6667 
783
1
0
4 ธันวาคม 2544 08:26 น. - comment id 22730
บางทีการอยู่คนเดียว จะทำให้เรามองเห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต วันที่มีเธอกับวันที่อยู่คนเดียวแตกต่างกันแค่ไหน ฮืม....
4 ธันวาคม 2544 17:24 น. - comment id 22773
กลอนเพราะจัง..แต่เหงาจริง ๆ ด้วย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
