ลืม...ไม่ได้

คนไร้ถิ่น

ทำไมมันไม่ลืมสักที
กับความรู้สึกดีๆที่มีให้เขา
ทำไมยังเก็บไว้รบกวนใจเรา
ทำไมต้องเป็นเขาอยู่เรื่อยมา
     ทั้งที่ไม่เคยมีความสุข
ทั้งที่เป็นทุกข์ก็ยังห่วงหา
ทั้งที่คิดถึงแล้วอัดอัดทุกเวลา
แล้วทำไมยังเก็บเขามาอยู่ในใจ
     หรืออาจเพราะว่าฉันไม่ร้องไห้
หรืออาจเพราะว่าฉันยังสดใส
ทุกสิ่งที่ฉันแกล้งทำไป
มันผิดใช่ไหม...คงไม่ช่วยอะไรเลย
     อยากลืมแต่ลืมไม่ได้
เจอหน้าเขาฉันอาจทำเมินเฉย
นั่นเพราะไม่อยากให้รู้เลย
ว่าคนคนนี้ที่เคยรัก....มันยังรักเธอเหมือนเดิม				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    28 พฤศจิกายน 2547 21:41 น. - comment id 380050

    ทำไมทำใจไม่ได้สักที
    ว่าให้ลืมเธอคนดีที่ห่วงหา
    แต่ทุกครั้งยังจำเธอติดตา
    หรือเพราะว่ายังห่วงหายังรักเธอ
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
  • Robert TingNongNoi

    29 พฤศจิกายน 2547 09:27 น. - comment id 380207

     
    ความจำฝังใจ เล่าออกมาด้วยภาษาที่งามมาก ๚ะ๛
    
    size> 

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน