หากฉันไม่สามารถอยู่บนโลกนี้ อีกไม่กี่นาที...ฉันต้องจากไปไกลนักหนา ขอให้เธออยู่...เคียงข้างกันก่อนจากลา โอบกอดฉัน...ภายใต้...อกชาที่คุ้นเคย คำขอครั้งสุดท้ายจาก...คนเคยรัก อย่าเพิ่งหาญหัก...แล้วเดินจากไปเฉย ๆ นึกว่าเป็นคำขอร้อง...อย่าละเลย หากเธอคิดว่าเธอ...เคยรักกัน คำขอ...ของฉันไม่มากไป หากเทียบกับความรักมากมายที่ให้เธอเมื่อก่อนนั้น แค่ 1 นาที ให้เธออยู่ข้าง ๆ กัน คงไม่ทำให้เวลาของเธอนั้นหมดไป เข้าใจฉันสักนิด...นะคนดี อย่าจากฉันไปตอนนี้เลย...ได้ไหม อีก ไม่กี่นาที...แลกกับความรู้สึกดี ๆ ในใจ เมื่อหมดลมเมื่อไหร่...ค่อยทิ้งกันไปนะเธอ
27 พฤศจิกายน 2547 13:40 น. - comment id 379190
ฝากด้วยนะคะ
27 พฤศจิกายน 2547 14:04 น. - comment id 379196
หนึ่งนาทีจ้วงแทงได้หลายแผลเชียวนะคะ .. :) หากเป็นอัลมิตรา ก็คงต้องกล่าวอย่างนั้น ข่าวของสัปดาห์ที่แล้ว พ่อเฒ่าที่สิ้นลมคาตักของแม่เฒ่า หญิงที่เขารักมาตลอดชีวิต ป้อนข้าวให้สามคำ และฝากความไว้ว่า แม้ชาติได้จะไม่ได้มีวาสนาเคียงคู่ ชาติหน้าฉันท์ใดขอให้สมหวัง... สะเทือนใจจัง
27 พฤศจิกายน 2547 15:16 น. - comment id 379229
ขอร้องนะที่รัก ช่วยดูแลฟูมฟักรักให้ฉัน ก่อนได้ไหมก่อนที่ใจจะจากกัน หรือไม่ก็ก่อนฉันจะหมดลม *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
27 พฤศจิกายน 2547 17:11 น. - comment id 379263
เศร้าจังเลยนะคะ แวะมาทักทายค่ะ
28 พฤศจิกายน 2547 09:46 น. - comment id 379549
เขียนได้ลึ้กซึ้งกินใจมากเลยครับ แต่ขอถามสักหน่อยจะได้ไหมนะ ว่าสุดท้ายของลมหายใจของใคร ********เขาหรือคุณครับ********* ๚ะ๛ size>
28 พฤศจิกายน 2547 14:56 น. - comment id 379776
อืมม์ มันซีดเซียวพิกลค่ะ