เคยพูกพันเคยรักเคยห่วงใย ถึงตัวไกลแต่ชิดใกล้ด้วยใจรัก อบอุ่นยามแม้คุยกันผ่านโทรศัพท์ สุดที่รัก...บัดนี้เธอบอกลา อยากหักห้ามน้ำตาไม่ให้ไหล หักห้ามใจจากเธอ..ณบัดนี้ ค่ำคืนย่ำเงียบเหงาเศร้าสิ้นดี ยินเสียงเธอผ่านราตรี...จากไปไกล จากนี้ไปจะอยู่อย่างไรได้ จดจำเธอไม่คลายจากใจนี้ โอ้ความรักมีทั้งสุขเศร้าฤดี จะรักเธอผู้แสนดีนี้...ชั่วนิรันดร์
27 พฤศจิกายน 2547 13:23 น. - comment id 379186
มาเป็นกำลังใจทให้นะคะ นะนะนะนะนะนะนะ
27 พฤศจิกายน 2547 15:01 น. - comment id 379220
เคยผูกพันวันเก่าเฝ้าคิดถึง ยังหวานซึ้งตราตรึงในใจฉัน แต่วันนี้นคนดีมิมีกัน ทิ้งฉันให้ร้าวหวั่นพร้อมน้ำตา *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
27 พฤศจิกายน 2547 17:12 น. - comment id 379266
อีก 1กำลังใจค่ะ
28 พฤศจิกายน 2547 08:59 น. - comment id 379512
เคยพูกพันเคยรักเคยห่วงใย ถึงตัวไกลแต่ชิดใกล้ด้วยใจภักดิ์ อบอุ่นยามคุยโทรศัพท์กันนานหนัก สุดที่รัก...บัดนี้เธอบอกลา อยากหักห้ามน้ำตาอย่าร่วง.ไหล หักห้ามใจจากเธอ.พะวงหา ค่ำคืนย่ำเงียบเหงาเศร้าอุรา เสียงเธอผ่านราตรีมา...จากไปไกล จากนี้ฉันอยู่อย่างไรใจมันหาย จดจำเธอมิคลายจากใจไฉน โอ้ความรักมีทั้งสุขเศร้าฤทัย จะรักเธอแสนดีตลอดไป..ชั่วนิรันดร์ สวัสดีค่ะ บทกลอนของคุณดี แต่ขาดสัมผัสระหว่างบทนิดหน่อย เลยช่วยปรับให้เห็นนะคะ ถือว่าเป็นบทกลอนของคุณ
28 พฤศจิกายน 2547 09:02 น. - comment id 379513
เปลี่ยนเป็นคำนี้ดีกว่า บทแรกนะคะ เสียงจะได้ดูดีชี้น เคยพูกพันเคยรักเคยห่วงใย ถึงตัวไกลแต่ชิดใกล้ด้วยใจสมัคร อบอุ่นยามคุยโทรศัพท์กันนานนัก สุดที่รัก...บัดนี้เธอบอกลา หวังว่าคงไม่ว่ากันว่ามายุ่งนะคะ อยากให้กลอนคุณรื่นไหลดีขึ้นค่ะ ขอบคุณมาก
28 พฤศจิกายน 2547 09:49 น. - comment id 379554
ภาษารักที่คุณเขียนมางามมากครับ ๚ะ๛ size>
5 กุมภาพันธ์ 2548 23:50 น. - comment id 413916
กลอนนี้ ก้อเศร้าอีกแว้ว แต่ก้อจาเปงกะลังจายหั้ยละกานน้า \\\PhUnG///