คงเป็นวันที่ฉันจนมุม กลัดกลุ้มไปทั้งใจ หนทางข้างหน้าตีบตัน ทำฉันหวั่นไหว รู้ดีต้องเดินอีกไกล แต่ใครล่ะชี้ทาง คงเป็นคืนที่ฉันจนใจ สิ้นไร้ ใครเคียงข้าง มุมนี้ มืดมนลนลาน เส้นขนานบานไปไม่พบกัน
27 พฤศจิกายน 2547 03:56 น. - comment id 379047
อืมส์... ความรู้สึกเรา... ไม่ต่างกันเลย...
27 พฤศจิกายน 2547 08:25 น. - comment id 379059
ใครม่สนใจเจ้าขาวบอกมาอิอิ เห็นทำงานตัวเป็นเกลียวให้ลานไทยมุง มิหนำยังเผื่อแผ่มาช่วยคุณ ทิกิ_tiki 100 % เต็มอย่างนี้ ใครหนีคุณไปบอกมา จะไปแมวมอง
27 พฤศจิกายน 2547 10:37 น. - comment id 379090
แนวคิดเยี่ยมมากรับในการรังสรรค์ ๚ะ๛ size>
27 พฤศจิกายน 2547 11:57 น. - comment id 379140
หากเธออ่อนล้าสับสน ยังมีฉันอีกคนห่วงหา หากเธอเศร้าใจที่ผ่านมา โปรดรู้ไว้ว่าฉันห่วงใย *-*มาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
27 พฤศจิกายน 2547 17:14 น. - comment id 379267
แวะมาทักทายค่ะ
27 พฤศจิกายน 2547 19:02 น. - comment id 379290
อดทนนะ
28 พฤศจิกายน 2547 08:15 น. - comment id 379497
สู้เข้าไว้คะ ไม่ว่าจนมุม หรือจนใจ แต่อย่าจนซึ่งความกล้านะ ---