พอเถอะบอกตัวเองให้เลิกเพ้อฝัน ใจรำพันนั่งคิดถึงแต่เรื่องเขา ในเมื่อเธอไม่เคยมีคำว่าสองเรา จะให้เขาเข้ามาเป็นมารบันทอนใจ....ทำไมกัน เธอก็มีคนที่รักคอยจ๊ะจ๋า พี่นั้นหนามีเพียงเจ้าน้องรู้ไหม พี่ไม่เคยมีหญิงอื่นให้คิดนอกใจ พี่ห่วงใยรักเพียงเจ้าเสมอมา วันคืนล่วงผ่านพี่คนนี้ก็แปรเปลี่ยน น้องหมั่นเพียรปลูกต้นรักทะนุทนอม แต่บัดนี้พี่กลับมาทำลายมิอาทร น้องจำยอมตามใจพี่ตลอดมา พอเถอะบอกตัวเองว่าพอแล้ว หัวใจแป้วขนาดนี้ใครจะทนไหว ต่อจากนี้คงต้องขอจรลาจากไป เพราะว่าใจยับเยิ้นด้วยสองมือ ที่น้องนั้นรักจริง
24 พฤศจิกายน 2547 19:33 น. - comment id 377114
อิอิอิ .....
24 พฤศจิกายน 2547 22:34 น. - comment id 377294
เราก้อเด็กใต้เหมือนกันจ้ะ กลอนแต่งซึ้งดีจ้ะ
25 พฤศจิกายน 2547 00:08 น. - comment id 377353
พอเถอะพอบอกตัวเองไว้อย่างนี้ ว่ารักเราปิดบัญชีไม่ห่วงหา เมื่อเธอนั้นไม่รักปักอุรา ก็ยอมลาจากไกลไปจากกัน *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
25 พฤศจิกายน 2547 07:06 น. - comment id 377487
มาเป็นกำลังใจให้นะ
25 พฤศจิกายน 2547 13:59 น. - comment id 377798
อิ อิ แวะมาอ่านค่ะ ....
28 กุมภาพันธ์ 2548 02:21 น. - comment id 414188
เยี่ยมมาก
28 กุมภาพันธ์ 2548 02:21 น. - comment id 414189
เยี่ยมมาก