กายกอดฉัน เธอนั้น คิดถึงเขา รู้หรือเปล่า ความรู้สึก นึกถึงไหม พูดถึงเขา ไม่ว่า เวลาใด ตาเธอใส เป็นประกาย ฉายออกมา ฉันไม่เคย เว้าวอน อ้อนคำหวาน ไม่ซาบซ่าน แสร้งเส เสน่หา ไร้อักษร เลิศล้ำ พร่ำวาจา สุดเหว่ว้า คราใกล้ เหมือนไกลกัน ฉันไม่มี จดหมายรัก จะฝากให้ จากหัวใจ เหงาเศร้า เขาคนนั้น ส่งสำเนียง คิดถึง ตรึงชีวัน จิตหวาดหวั่น ว่าสักครา เธอลาไกล ให้ฉันอยู่ ตรงนี้ น่ะที่รัก จะขอพัก เก็บซ่อน ความอ่อนไหว กายเคียงฉัน หทัยนั้น ฝันถึงใคร ไม่มีใจ อย่าหลอก บอกสักคำ หลบสายตา เมื่อเปรย เอ่ยถึงเขา ฤทัยเหงา ขมขื่น ลื่นถลำ อ่อนระโหย โรยแรง ใช่แกล้งทำ จึงเพ้อพร่ำ ร่ำร้อง นองน้ำตา
24 พฤศจิกายน 2547 08:31 น. - comment id 376664
มาเป็นกำลังใจให้คนเศร้าค่ะ
24 พฤศจิกายน 2547 09:20 น. - comment id 376677
*สุดเหว่ว้าคราใกล้เหมือนไกลกัน* ชอบประโยคนี้เป็นกรณีพิเศษค่ะ แต่อะไรจะดีกว่ากันคะกับ *แม้นตัวไกลใจใกล้เหมือนได้ครอง* มาทักทายกันนะคะ สวัสดีค่ะ
24 พฤศจิกายน 2547 10:05 น. - comment id 376693
ผู้หญิงหลายคน....ทนให้หัวใจกะตัวอยู่แยกกันไม่ได้หรอกค่ะ... ถ้าคุณ...รู้สึก...ว่าเธอเป็น...ที่รัก...ของคุณ...จริงๆ น่าจะเชื่อใจเธอนะคะ... เธออาจจะกำลังพยายามพิสูจน์หัวใจให้คุณเห็นอยู่ก้อได้ค่ะ... อยากให้ทุกความรัก...มีความเข้าใจ...และความเชื่อใจ... ...คนรู้ใจ...
24 พฤศจิกายน 2547 10:16 น. - comment id 376696
ไพเราะเหลือเกินค่ะ
24 พฤศจิกายน 2547 14:25 น. - comment id 376846
มาเป็นกำลังใจให้นะครับ
24 พฤศจิกายน 2547 14:27 น. - comment id 376848
มาเป็นกำลังใจให้นะครับ
24 พฤศจิกายน 2547 14:40 น. - comment id 376870
เธอมีคน..กอดกาย..ให้ไออุ่น กลิ่นละมุน..เคียงข้าง..มิห่างหาย แม้ใจเขา..คิดถึง..อีกหนึ่งใจ ก็ยังได้..ใกล้กัน..นั้นยังดี แต่ตัวฉัน..ห่างเธอ..ละเมอหา เศร้าชีวา..เหงาใจ..ใครเท่านี้ ห่างทั้งตัว..ห่างทั้งใจ..ในฤดี ทุกข์ทนที่..ไม่มีเธอ..ไม่มีใจ .................................................. ..................................................
24 พฤศจิกายน 2547 15:28 น. - comment id 376892
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ...
24 พฤศจิกายน 2547 17:42 น. - comment id 377015
คนชิดใกล้ในวันนี้มีเพียงฉัน แต่เธอฝันถึงเขาเฝ้าห่วงหา ไม่ยอมบอกกลับกลอกหลอกวาจา ว่ายังรักเสมอมาพาสุขใจ ทั้งที่ความเป็นจริงที่หญิงคิด เธอตามติดคอยห่วงหาพาหวั่นไหว ในแววตาที่เผยเคยคุ้นใจ เธอมีเขานั่นไงในความจริง ส่วนตัวฉันอยู่ใกล้แค่ปลายตา แต่ไม่เคยเห็นค่ามาสุงสิง เธอรักเขาเราจึงเหงาเศร้าใจจริง เมื่อทุกสิ่งในความจริงยิ่งช้ำตรม ไปจากฉันเลยดีกว่าเธอว่าไหม อย่ามาทำให้ใจต้องขื่นขม หากหมดรักไม่นำมาพาภิรมณ์ ก็อย่าชมเชยชิดคิดรักกัน *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
24 พฤศจิกายน 2547 21:21 น. - comment id 377240
เศร้าๆเหงาจังเลยนะคะ กลอนเขียนดีจริงๆเลยค่ะ
26 พฤศจิกายน 2547 15:44 น. - comment id 378721
มันเศร้าบาดใจมากเลยครับ ๚ะ๛ size>