เพียงเท่านี้พี่อดรนทนได้ดอก.. ไม่ถึงกรอกโอสถหยดรักษา เท่านี้ที่พี่เจ็บแปลบแนบอุรา ไม่ถึงวาย ชีวา...อย่าอาลัย แค่แผลรักสลักจิตพิษรักหลอก ให้ใจชอกช้ำนักรักหมกไหม้ แค่โดนเจ้าสลัดรักตัดหทัย ให้เจ็บใจแต่ไม่ตายให้อายคน พี่ไม่จำต้องชิงชังกับชีวิต เก็บเจ้ามาครวญคิดให้จิตหม่น เมื่อหมดรักก็ไม่ต้องมาอดทน ให้เหลือแค่เพียงคนเคยรักกัน นิจจาใจ...ใจหายมากมายนัก อุทิศใจที่เคยภักดิ์ รักเคยมั่น ไปเถิดนุช สุดสวาท พิลาศวรรณ จะเลิกฝันต่อแต่นี้ไม่มีเธอ ชีวิตหนึ่ง ชีวิต ซึ่งคิดแล้ว ทุกรอยแนวใจนั้นเคยมั่นเสมอ เมื่อบัดนี้ทุกนาทีมิมีเธอ จะหยุดความพร่ำเพ้อที่เคยมี เมื่อสิ้นแล้วแก้วตาก็อย่าแสร้ง ฝืนแสดงให้ทิ่มแทงใจพี่นี้ หมดรักแล้วอย่าทำร้ายรอยไมตรี จากไปก็ขอส่วนดีให้พี่จำ อันนิยาม ความรัก แม้ศักดิ์สิทธฺ์ เคยบูชิต เช่นชีพ รีบถลำ เป็นเศษหนึ่งใจเดียวเสี้ยวประจำ มิได้กำชีวิตชนิดนาย แม้อดข้าวอาจถึงฆาตพิราสโลก แต่อดรักใช่ต้องโศกจนชีพหน่าย แค่หัวใจนี้ที่หวังจะกันกาย มามลายให้เสียดายที่หายไป
แทนคุณแทนไท 21 พ.ย. 2547 14:06 น. - ID 65973 
2507
37
0
21 พฤศจิกายน 2547 15:28 น. - comment id 374441
โห ............มาซะ เศร้านะแทน ไม่ ทนต่อการ อ่าน เพราะไม่มีอะไรที่ต้อง ทนค่ะ .......................
21 พฤศจิกายน 2547 15:56 น. - comment id 374452
เพียงเท่านี้ ฉัน อดรนทนได้ดอก.. แม้รักหลอก กลอกกลับ แลลับหาย ยังยินดี รับฟัง คำระบาย เพื่อสหาย มิตรสนิท เพื่อนชิดเชย.... ----------------------------------------------------- ยินดีที่ได้อ่านงานจากหัวใจ...ความรู้สึก... หากรู้สึกเศร้า...ขอให้หายเศร้า เร็ววัน... หากสุขใจ ... ขอให้เป็นไปตลอดกาล...นะคะ..
21 พฤศจิกายน 2547 17:39 น. - comment id 374479
เศร้า ...เข้ากับรูปจัง คิกๆๆๆไปแระคะ อย่าเศร้าจิค่ะพี่แทนจ๋า คิดถึงค่ะ
21 พฤศจิกายน 2547 17:45 น. - comment id 374483
แม้อดข้าวอาจถึงฆาตพิราสโลก แต่อดรักใช่ต้องโศกจนชีพหน่าย แค่หัวใจนี้ที่หวังจะกันกาย มามลายให้เสียดายที่หายไป ดวงใจเราก็เพิ่งหายไปเหมือนกัน ขอเสียใจด้วยคนนะ
21 พฤศจิกายน 2547 18:01 น. - comment id 374488
^_^ ไม่ทนอ่านค่ะ แต่เต็มใจอ่านแน่นอนกลอนไพเราะมากๆค่ะ อดข้าวไม่ตาย แต่อดรักล่ะก็แค่ตรอมมั้งคะ
21 พฤศจิกายน 2547 18:14 น. - comment id 374491
เศร้าจังค่ะ... ไมโหดร้ายจังคะ ชีวิต..หนอ..ชีวิต แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ
21 พฤศจิกายน 2547 18:31 น. - comment id 374497
สรรหาคำ ได้เหมาะเจาะนะแทนฯ
21 พฤศจิกายน 2547 21:08 น. - comment id 374558
แค่แผลรักสลักจิตพิษรักหลอก แม้ช้ำชอกเพียงใดให้ใจหาย ก็จะทนทำใจให้สบาย แม้เหมือนตายเมื่อรักพ่ายไปจากกัน *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
21 พฤศจิกายน 2547 21:59 น. - comment id 374601
ไม่ตายจริงๆด้วยค่ะ
21 พฤศจิกายน 2547 23:04 น. - comment id 374682
มาอ่านครับ เขียนได้ดีเช่นเดิม.. การรับส่ง สัมผัสของทุกบท ควรให้เหมือนกันครับ เสียงเวลาอ่านเป็นทำนอง จะได้เสมอกัน การรับส่งสัมผัสสลับที่ เห็นมีแต่ของล้นเกล้า รัชกาลที่6 เท่านั้น..ที่พอเห็นอยู่ในวงการกลอน คุณแทนลองหาดูนะครับ สวัสดีครับ..
22 พฤศจิกายน 2547 07:27 น. - comment id 374786
มาเป็นกำลังใจให้
22 พฤศจิกายน 2547 09:43 น. - comment id 374857
ผู้เฒ่า....โง่งม ขอบคุณสำหรับคำชมครับ... และซาบซึ้งสำหรับคำติที่ฝากไว้ ถ้าไม่อ่านตั้งใจก็ยากจะเห็นครับ คำติมีประโยชน์นัก แม้ตามจริงอยากบอกว่าตอนเขียนก็เขียนมิทันได้เกลาเท่าไร คงเพราะผมใช้เสียงสัมผัสแบบนี้มาบ่อยจนเคยชิน ถ้าเลี่ยงได้งานหน้าจะพยายามครับ อันที่จริงผมตั้งใจเขียนคำเหล่านี้เลยหละครับ มิได้ตั้งใจทำให้แบบแผนเชิงกลอนเสียแต่อย่างใด เป็นความนิยมในใจครับ แต่คำติที่คุณบอกเป็นความจริงที่น้อมรับครับ ขอบคุณจากใจ คราวหลังแนะนำอีกครับ ขอบคุณ
22 พฤศจิกายน 2547 09:44 น. - comment id 374858
พี่นิ่ม... ขอบคุณครับที่มา ซ้ำไม่ต้องทนนั่งอ่านด้วย ขอให้มีแต่ความสุขครับพี่
22 พฤศจิกายน 2547 09:46 น. - comment id 374860
คุณกีกี้... กลอนความหมายดีจังครับ ถ้าความหมายตามนั้น คนได้รับคงปลื้มไปหลายรู้สึกนัก ขอบคุณความปรารถนาดีดีจากใจครับ เช่นกันครับ ขอให้มีทุกวันที่ดังาม งดงาม สวยงาม.... จากใจ
22 พฤศจิกายน 2547 09:48 น. - comment id 374861
น้องเพราะรัก... ขอบคุณที่มาครับ ตอนเขียนก็เศร้าเช่นกันครับ เช่นกันครับ ระลึกถึงเสมอ ขอให้น้องมีแต่วันดีดีครับ. ...
22 พฤศจิกายน 2547 09:50 น. - comment id 374863
คุณวีรยา.... ขอบคุณครับ เช่นกันครับ ขอให้ปรกติใจในเร็ววันเช่นกัน... เพิ่งเคยเห็นชื่อวัน วันหลังจะแวะไปที่เรือนครับ
22 พฤศจิกายน 2547 09:53 น. - comment id 374864
คุณคนเมืองลิง .... *-* ขอบคุณที่เต็มใจมาอ่านครับ แทนเต็มใจมาตอบเช่นกัน อันที่จริงไม่ว่าอดอะไร ถ้าเคยกินจนชินแล้ว บางที่ท้องก็หิวเช่นกันครับ ขอบคุณสำหรับคำชมครับ... ขอให้มีแต่วันที่สุขใจครับ
22 พฤศจิกายน 2547 09:55 น. - comment id 374865
ทะเลไม่เคยหลับ... เศร้ารึครับ ยินดีจังที่คนเขียนเศร้าคนอ่านเศร้าด้วย แสดงว่าส่งอารมณ์ใช้ได้ อิอิ ดหดรึครับ ผมรึเธอ ใครโหดนะ ที่จริงไม่ดหดหรอกครับ ใจคิดเช่นไรทำเช่นนั้น หรือ เขียนเช่นนั้น เท่านั้นเอง ขอบคุณครับสำหรับไมตรีที่มาเยือนเสมอ
22 พฤศจิกายน 2547 09:56 น. - comment id 374866
คุณรดา... ขอบคุณที่มาครับ หวังว่าใจจะสบายขึ้นนะครับ วันนี้ยิ้มรึยัง... *-* ด้วยใจปรารถนาดีครับ
22 พฤศจิกายน 2547 09:57 น. - comment id 374867
คุณตูน... ตั้งแต่แทนมาบ้านนี้ ยามคุณตูนมาเยือนมีแต่ถ้อยคำเป็นกำลังใจทั้งสิ้น ขอบคุณครับ ขอให้มีทุกวันที่หมายใจครับ
22 พฤศจิกายน 2547 09:59 น. - comment id 374868
คุณเพียงพลิ้ว... นั่นซิครับ ไม่ตายดอกครับ เพียงแต่กว่าจะรู้ว่าไม่ตาย ระหว่างนั้นช่างน่าสม...ตัวเองนัก ทำไมหนอใจเราถึงเคยเป็นเช่นนั้น เพราะใคร เพราะตัวเองต่างหากครับ... ขอบคุณ ขอให้มีแต่วัยงดงามครับ
22 พฤศจิกายน 2547 10:00 น. - comment id 374869
คุณผลิใบฯ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ อารมณ์งานครับคุณ ยกเป็นกำลังใจการเขียนงานดีกว่าครับ
22 พฤศจิกายน 2547 12:10 น. - comment id 374935
ครายหนอมาทำให้คุณหนูแทนไท..ถึงตายได้... ที่ทราบมามีแต่ทำให้คนอื่นตายอ่ะม่ายว่า...อิอิ... จะโกรธมะค่ะเนี่ย..... รีบเผ่นดีกว่าเรา...กลัวโดนยิงหัวอ่ะดิ...
22 พฤศจิกายน 2547 13:03 น. - comment id 374971
น้องแทน..เขียนกลอนหวาน..ก็หวานมากๆๆๆ..พอกลอนเศร้า...ก็เศร้าจริงๆ...พี่อาจจะ..อิน..มากเกินไปมั้ยก็ไม่รู้นะ..แต่รู้ว่า...การสื่อให้คนอ่านได้เข้าใจ..และคล้อยตามความรู้สึกเราได้นั้น....มันไม่ง่ายเท่าไหร่นัก...แต่..น้องแทน..ทำได้ค่ะ..และทำได้ดีด้วยจ๊ะ...(ตามความเห็นของพี่นะ..แทน..น่าจะเป็นคนโรแมติกมากๆเลย..)..
22 พฤศจิกายน 2547 13:18 น. - comment id 374987
หง่ะ....สาวดำมาสายอ่ะค่ะ แวะมาอ่านกลอนเพราะๆ นะคะ พี่แทน ชอบจังค่ะ..อดรักมิตาย..แต่อดข้าวนี่จิค่ะ แทบจาเป็นลม อิอิ...
22 พฤศจิกายน 2547 13:24 น. - comment id 374993
หน้าส่วนตัว
ไอติมมาแล้วจ้า
เศร้าใจจังแต่ก็อ่านแล้วได้อะไรให้กับสมอง
ขึ้นอีกเยอะเลย
ไอติมไปแล้วจ้า
22 พฤศจิกายน 2547 13:38 น. - comment id 375005
แวะมาเยี่ยมพี่แทนค่ะ มาอ่านเรื่องเศร้าเคล้าน้ำตา มาดูว่ายังอยู่ดีหรือเปล่า คนตัวโตหน้าขาว ๆ ใยเรื่องร้าวมากมายจริง รักษาสุขภาพนะคะพี่แทน
22 พฤศจิกายน 2547 14:14 น. - comment id 375055
รักมากล้นจนทำให้ใจกำสรวง มิเลอล่วงจิตรักภักดิ์ดีมั่น มานแม้เจ้ามาหมดรักกัน ขอใจของฉันดวงนั้นค้นกันมา เข้ามาอ่านบทกลอนของแทนคุณฯอีกครั้งค่ะ......ยังเขียนได้ไพเราะจับใจเราจริงๆๆๆ........ขอชมจากใจจ๊ะ......
22 พฤศจิกายน 2547 14:15 น. - comment id 375057
รักมากล้นจนทำให้ใจกำสรวง มิเลอล่วงจิตรักภักดิ์ดีมั่น มานแม้เจ้ามาหมดรักกัน ขอใจของฉันดวงนั้นคืนกันมา เข้ามาอ่านบทกลอนของแทนคุณฯอีกครั้งค่ะ......ยังเขียนได้ไพเราะจับใจเราจริงๆๆๆ........ขอชมจากใจจ๊ะ......
22 พฤศจิกายน 2547 15:02 น. - comment id 375081
อดข้าวดอกเจ้าชีวาวาย มิตายหรอกเพราะอดสเน่หา คือว่า... คุณกำลังจะบอกตัวเองอย่างนี้หรือเปล่าคะ ไม่แน่ใจว่าคนอดข้าวเสียชีวิตกับคนตรอมใจเสียชีวตนี่จำนวนของข้อไหนมากกว่ากัน แต่ว่าอยากให้ไม่มีเลยมากกว่าค่ะ เหมือนกับอยากให้แผลจากรักร้าวคราวก่อนของคุณเจือจางให้มากที่สุดเร็วที่สุด แต่ไม่มีใครช่วยคุณได้ดีเท่ากับตัวคุณเองนะคะ คนอื่น ๆ ก็มีแต่กำลังใจให้เท่านั้นล่ะค่ะ สักวันคุณจะได้พบกับรักที่งดงามค่ะ ฉันเชื่อเช่นนั้น -*- งานผสมภาษาได้กลมกลืนค่ะ ชอบ-*-
22 พฤศจิกายน 2547 18:26 น. - comment id 375259
หายใจได้สบาย ยังไม่ตายยิ้มได้อยู่ รักช้ำจำเป็นครู สู้ต่อไปไม่หมดแรง
22 พฤศจิกายน 2547 19:54 น. - comment id 375318
ไม่ตายจริง ๆ แร่ะครับพี่ เมกโดนมาตั้งเยอะ ไม่เห็นจะตายเลยนิ มันอยู่ที่กำลังใจและมุมที่เรามองครับ ถ้าเราคิดว่า มีรักแล้วต้องมีพราก เราก็จะทำใจได้เนาะ อิอิ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
22 พฤศจิกายน 2547 23:13 น. - comment id 375558
อืมมม .. ยังอยู่ดีก็ดีแล้ววว .. ว่าง ๆ จะให้หัวหน้าโทรไปคุยด้วยนะ .. วันนี้ยังบ่นถึงแทนอยู่เลยอ่ะ .. 555 คิดถึงจ้า .. รักษาสุขภาพด้วยนะคะ .. ^__^ .............................. ปล. ความหวานเข้าขั้นมั๊ยเอ่ย .. อิอิ
24 พฤศจิกายน 2547 15:47 น. - comment id 376913
เพื่อนดา.... มาถึงเรียกคุณหนูเลยรึครับ แทนไม่ขนาดนั้นหรอกครับ ไม่เคยมีใครเรียกแบบนี้เลย อายจัง ไม่มีใครทำใครตายได้หรอกครับ นอกจากใจเรายอมจำนนจนสิ้นทางเอง....
24 พฤศจิกายน 2547 15:50 น. - comment id 376916
พี่ตุ้ม.... คำที่ชมแทนได้แต่อมยิ้มครับ ขอบคุณคำดีดีที่ทำให้มีพลัง แทนก็เขียนใจเท่านั้นเอง.... ส่วนแทนเป็นคนยังไงที่พี่เข้าใจใช้คำแบบนั้น บางทีอาจใช่ก็ได้ครับ แต่คงไม่กับทุกคน เฉพาะคนพิเศษไม่เหมือนใคร รู้หรือไม่ทำไมจึงเป็นคุณ... ขอให้พี่มีแต่วันที่สุขสบายใจครับ รักษาสุขภาพครับ
24 พฤศจิกายน 2547 15:51 น. - comment id 376917
น้องอุ๊... ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ นั่นซิครับอดสิเนาหาคงไม่ถึงตาย อาจแค่เหงาๆพิกลเนอะ...
24 พฤศจิกายน 2547 15:52 น. - comment id 376919
คุณไอติมฯ.... ดีจังที่คุณได้อะไรอะไรดั่งที่ว่าบ้าง... ขอบคุณที่มาครับ ขอให้มีความสุข สวัสดีครับ
24 พฤศจิกายน 2547 15:53 น. - comment id 376921
คุณแก้วนิดา.... ความรู้สึกจากงานคุณก็เยี่ยมครับ ความกมายดีจัง ขอบคุณที่มาทำให้บ้านผมอบอุ่นครับ ซึ้งใจในคำชมครับ ขอให้มีแต่ความสุข จากใจครับ
24 พฤศจิกายน 2547 15:55 น. - comment id 376924
น้องมัดหมี่.... ขอบคุณที่แวะมาครับ รักษาสุขภาพด้วยครับ ไม่เจอกันนานหวังว่าจะสบายดี ... กลอนน่ารักครับ ความหมายซึ้งใจเจ้าบ้านครับ
24 พฤศจิกายน 2547 15:56 น. - comment id 376926
คุณฟา.... นั่นซิครับคงเป็นเช่นคุณว่า... ขอบคุณน้ำใจและทุกคำที่บอก เช่นกันครับจากใจทุกอย่างไม่เฉพาะความรักต้องจัดการจากใจก่อนผมว่า.... หวังว่าคุณจะบายดีขึ้น ใจแกร่งขึ้นทุกทุกวัน จากใจ
24 พฤศจิกายน 2547 15:58 น. - comment id 376929
คุณชัยชนะ... หายใจได้สบาย ไม่ถึงตายสบายอยู่ จดจำย้ำใจดู ให้ได้รู้ว่าเจ็บจัง.... ขอบคุณครับ
24 พฤศจิกายน 2547 15:59 น. - comment id 376931
คุณเมกกะ... นั่นซิครับ คงเหมือนคุณว่าครับ ยามเมื่อเราเข็มแข็ง เราจะภาคภูมิที่ได้รู้ว่าแกร่งกว่าที่ใจเคยคิดนัก... ไม่ถึงตายครับ ขอบคุณที่มาครับ
24 พฤศจิกายน 2547 16:01 น. - comment id 376933
คุณชมอักษร.... เรื่องอื่นไม่อยากบอก เอาเป็นว่าคิดถึงคุณมากกว่าที่คุณคิดครับ.... อิอิ หัวหน้าคุณโทรมาซิครับ ชั่วโมงละสองพัน 5555555555
24 พฤศจิกายน 2547 20:07 น. - comment id 377161
++ ++++ รักที่ให้คงน้อยไป เธอถึงได้ไม่สนฉัน เอาหัวใจวางไว้เป็นกำนัล เธอยังเหยียบแล้วขย้ำช้ำเป็นแผล ++ +++ +++++++++++ไม่ถึงตายหร๊อก+++++++
10 ธันวาคม 2547 14:34 น. - comment id 386061
เพียงดวงแก้วแววใจนั้นลอยหลุด ใช่จักหยุดทั้งชีวิตลิขิตได้ เพียงนิดาลาวัลย์เจ้าผันใจ ใช่หัวใจทั้งใจจักพังตาม แม้อาจมีเพียงสะกิดให้คิดเศร้า ภายในใจอันรุมเร้าที่พึงถาม ว่าดวงรักที่แสนดีในนิยาม ไยนวลเจ้ามองข้ามลาเลือนรัก ลา..เรือนร่มเรือนใจเคยชมชื่น ลา..หทัยที่หยิบยื่นด้วยมั่นภักดิ์ ลา..รู้สึกปรารถนาดีที่สลัก ลา..ทุกห้วงที่ประจักษ์ในรักเรา แม้เพียงนี้..ตัวพี่ยอมรับได้ จักเจียนใจมิก้มอายอย่างใครเขา แม้เพียงนี้..มิครวญคร่ำหรอกจอมเจ้า กระไรเล่าแม้เพียงนี้..ไม่ถึงตาย ............................................................. ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะพี่ชาย ..ไม่ถึงตาย..แต่ก็อาการหนักเอาการอยู่ใช่ไหมคะพี่ชาย....อย่างนี้ต้องเรียนพยาบาลสาวสวยมาซะละ.....๔๔๔ ...................... ..ชื่นชมค่ะ กลอนของข้าพเจ้าก็ดำน้ำไปอย่าถือสาเลยนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
