..๏ ขับรถออกติดตามยามหนึ่งทุ่ม ด้วยร้อนรุ่มอาลัยใจสับสน มองจุดหมายปลายทางช่างมืดมน ดังอับจนปัญญาตามหาเธอ ทุกสิ่งสรรพ์พลันสลายคล้ายว่างเปล่า ได้แต่เฝ้าคะนึงหาทุกคราเสมอ แว่วเสียงใจเพรียกพร่ำร่ำละเมอ กลับพบเจอความกังวลสับสนใจ สิ้นโอกาสคลาดกันแสนหวั่นแท้ หวังเพียงแค่พบกันพลันชิดใกล้ วันนี้คงปล่อยวางอย่างอาลัย แม้นทรวงในห่วงหาเฝ้าอาวรณ์ ครั้นเวลาห้าทุ่มทุกข์รุมเร้า ยังโศกเศร้าคำนึงถึงดวงสมร ครั้นตีสามต้องกลับไปหลับนอน จำต้องย้อนหันหลังอีกครั้งครา ยังเรียกสายปลายทางอย่างมุ่งหวัง แม้ทุกครั้งไม่เป็นเช่นปรารถนา หวังเพียงแค่โทรศัพท์ตอบกลับมา ช้ำอุราเหตุไฉนไร้สัญญาณ อยากงอนง้อขอวอนงามงอนเจ้า อย่ามัวเฝ้าถือโทษโปรดสงสาร โปรดกลับมาเคียงกันดั่งวันวาน เพื่อร่วมสานถักสร้อยร้อยรักเรา มีชีวิตจิตใจโดยไร้รัก จึงตระหนักนิยามแห่งความเศร้า ปราศจากเธอผู้เป็นเช่นดังเงา เกินบรรเทาไฟทุกข์ลุกท่วมตัว ต้องโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาเศร้าใจแท้ ดุจใบไม้อ่อนแก่แลหลุดขั้ว แล้วล่องลอยเคว้งคว้างอย่างหวาดกลัว ทั้งพันพัวด้วยระทมขมขื่นครัน เป็นความรักประจักษ์จิตคิดห่วงหา- อาทรมารัดรึงซึ่งใจฉัน ? แม้ใคร่เผยความจริงสิ่งสำคัญ เกินจำนรรจ์บอกไปให้รู้ความ ว่าตัวฉันหวั่นไหวเช่นไรบ้าง ความอ้างว้างท่วมท้นจนเกรงขาม ยามนี้ยังเผชิญทุกข์ที่ลุกลาม เกินหักห้ามสิเนหาเพราะอาลัย ( สร้อย ) เยือนแว่นแคว้นแดนดินทุกถิ่นฐาน ดั่งดวงมานของฉันเฝ้าฝันใฝ่ เสียงคร่ำครวญคำนึงถึงทรามวัย เพียงหวังให้เธอนั้นพลันกลับมา เปิดหัวใจให้ฉันนั้นมอบรัก ได้สานถักไมตรีสิเนหา ด้วยยังเปี่ยมความหวังอีกครั้งครา ยังปรารถนาโอบเอื้อด้วยเยื่อใย เยือนแว่นแคว้นแดนดินทุกถิ่นฐาน ดั่งดวงมานของฉันเฝ้าฝันใฝ่ เสียงคร่ำครวญคำนึงถึงทรามวัย เพียงหวังให้เธอนั้นพลันกลับมา เปิดหัวใจให้ฉันนั้นมอบรัก ได้สานถักไมตรีสิเนหา ด้วยยังเปี่ยมความหวังอีกครั้งครา ยังปรารถนาโอบเอื้อด้วยเยื่อใย เพียงชั่วคราวราวกับอาภัพนัก ได้ประจักษ์ความจริงอันยิ่งใหญ่ ว่าความรักหลุดลอยคล้อยจากไกล เกินฝันใฝ่ไขว่คว้ามาครอบครอง ฤๅวันชื่นคืนสุขทุกสิ่งสรรพ นั้นล่วงลับร้างไกลไปทั้งผอง แล้วคืนสู่สามัญตามครรลอง จำใจต้องยอมรับกับเหตุการณ์ แต่บ้านเมืองทั้งมวลล้วนปรากฏ- ความรันทดปวดร้าวราวหักหาญ รู้ซึ้งว่าสิ้นหวังนั่งทรมาน เพียงพบพานอีกครั้งยังจนใจ ( สร้อย ) เยือนแว่นแคว้นแดนดินทุกถิ่นฐาน ดั่งดวงมานของฉันเฝ้าฝันใฝ่ เสียงคร่ำครวญคำนึงถึงทรามวัย เพียงหวังให้เธอนั้นพลันกลับมา เปิดหัวใจให้ฉันนั้นมอบรัก ได้สานถักไมตรีสิเนหา ด้วยยังเปี่ยมความหวังอีกครั้งครา ยังปรารถนาโอบเอื้อด้วยเยื่อใย เยือนแว่นแคว้นแดนดินทุกถิ่นฐาน ดั่งดวงมานของฉันเฝ้าฝันใฝ่ เสียงคร่ำครวญคำนึงถึงทรามวัย เพียงหวังให้เธอนั้นพลันกลับมา เปิดหัวใจให้ฉันนั้นมอบรัก ได้สานถักไมตรีสิเนหา ด้วยยังเปี่ยมความหวังอีกครั้งครา ยังปรารถนาโอบเอื้อด้วยเยื่อใย ๚ะ๛
อัลมิตรา 20 พ.ย. 2547 22:39 น. - ID 65940 
15349
21
0
19 สิงหาคม 2555 10:16 น. - comment id 167571
แปลได้ไพเราะสุดซาบซึ้้งเหลือเกินใจของฉันกำลังร้องไห้ขอบคุณที่แปลเนื้อหาได้กินใจมากค่ะ
19 สิงหาคม 2555 10:22 น. - comment id 167572
แปลเพลงได้ไพเราะกินใจ ซาบซึ้งมากค่ะขอบคุณมากมาย หัวใจฉันกำลังร้องไห้
31 ตุลาคม 2555 21:15 น. - comment id 167880
เปิดเพลงนี้ฟัง ต้องการทราบความหมายของเพลงนี้ ผู้แปลได้เรียงร้อยความหมายของบทเพลงนี้เป็นภาษาไทยได้ลึกซึ้งโดนใจจริง บังเอิญเปิดพบเวบนี้ ขอบคุณมากครับ
5 กรกฎาคม 2555 21:01 น. - comment id 167937
ผมก็ชอบเพลงนี้นะคับ เข้ากับชีวิตผมมาก อยากขอความช่วยเหหลือคับ คือผมไม่ค่อยเก่งเรื่องแต่งเพลง ถ้าแต่งเพลงนี้เป็นภาษาไทย คำร้องไทย แต่ใช้ทำนองเดิมผมเชื่อว่าเพลงนี้จะเพราะ และเศร้ามาก ขอบคุณคับ
8 ธันวาคม 2555 10:49 น. - comment id 172304
สุดยอดมากๆค่ะ..ให้ 1,000 ไลค์เลยค่ะ
5 สิงหาคม 2554 23:11 น. - comment id 172407
ชอบมาก :) http://www.facebook.com/NirachA01
4 ตุลาคม 2553 05:18 น. - comment id 234866
Thank you!!
17 ธันวาคม 2552 19:21 น. - comment id 293026
ความหมายสุดซึ้งจริงๆคับ ไม่รู้จะได้เจอกันอีกป่าวนะ?เศร้าจัง
7 ตุลาคม 2554 12:42 น. - comment id 312704
ลงเนื้อเพลงผิดนะคะ ผิดเยอะเลย เข้าใจว่าแกะจากเพลงเองใช่ไหมคะ อาจฟังผิดค่ะ กรุณาเข้ามาแก้ด้วยนะคะ...นานมากแล้วแต่ก็แก้ได้นะคะ..
21 กันยายน 2552 20:07 น. - comment id 343190
เศร้ามากครับ
20 พฤศจิกายน 2547 23:20 น. - comment id 374284
...Always somewhere ... ( Scorpions ) ... Drive at seven, the place is free No time to call you today I count till eleven, Time reaches three Back to the hotel again I call your number, The line arent free Id like to tell you come to me A life without you Seems like a lost leaf Love I cant tell you how I feel Always somewhere, Miss you where Ive been Ill be back to love you again Always somewhere, Miss you where Ive been Ill be back to love you again Another moment, And now Ive reached The only day off is far away But every city Sees me is the end And bring me to you again Always somewhere, Miss you where Ive been Ill be back to love you again Always somewhere, Miss you where Ive been Ill be back to love you again... ..สวัสดีอย่างเป็นทางการอีกคราครั้งค่ะ ขอให้มีความสุขสดใสเสมอในวันที่แสนแจ่มใส... ...อัลมิตรานั่งเขียนบทกวีที่แปลงจากเพลง always somewhere ของ scorpions... ...นั่งอ่านหลายรอบและเปิดเพลงกลับไปกลับมาจนนับครั้งไม่ถ้วน... ...พยายามจินตนาการเพื่อบรรยายความหมายของเพลง... ...ที่ต้องมีเค้าต้นฉบับเดิมให้มากที่สุด... ...แต่วรรณกรรมต่างด้าว..จะมีลักษณะและรูปแบบที่แตกต่างจากเรามากเลย... ...ของเราจะมีฉันทลักษณ์เป็นรูปแบบที่ตายตัวแน่นอน... ...เมื่อประพันธ์ออกมา ไม่ว่าจะเป็นวรรณกรรมใดย่อมมีความไพเราะในรูปแบบนั้น... ...ซึ่งการประพันธ์แบบคนต่างด้าวเราอาจยังไม่รู้ซึ้งและเข้าใจแบบเจ้าของภาษานั้น... ...จึงเป็นการยากที่จะสื่อความเป็นวรรณกรรมไทย..ในแบบสั้น... ...และสามารถครอบคุมเนื้อความและความหมายได้... ...จึงจำเป็นต้องย้อนไปย้ายมาให้ไกล อ้อมไปบ้าง... ...เปรียบเสมือนการขับรถ mini ของอังกฤษ... ...ย่อมคล่องแคล่วเลี้ยวซ้ายขวาได้ดีกว่า... ...เนื่องจากเป็นยานยนต์ที่มีขนาดเล็กกระทัดรัด (แต่แสนจะแพง )... ...แต่การที่เราไปขับรถสิบล้อบนสถานที่ที่จำกัด... ...ย่อมต้องใช้การพยายามที่จะบังคับและขับไปในทิศทางที่ต้องการได้... ...แม้บางครั้งอาจต้องนอกลู่นอกทางไป... ...แต่อย่างไรก็มีล้ออยู่ในทางสัญจรบ้างล้อหนึ่งก็ยังดี..ใช่ไหมเอ่ย... ...ในความเข้าใจของอัลมิตรา พยายามที่จะเข้าใจความรู้สึกของผู้ประพันธ์เพลงนี้... ...คือคนเขียนเพลงนี้..เขาค่อนข้างเสเพล... ...ตอนที่มีเธออยู่กลับไม่ดูแลเอาใจใส่เธอ ...เป็นจิ้งจอกราคะนิดหน่อย... ...เมื่อก่อนหญิงคนหนึ่งซึ่งรักเขามาก... ...แต่เขากลับไม่เคยดูแลเอาใจใส่... ...และเมื่อวันนึง...เธอทนไม่ได้อีกแล้ว... ...เลยขนของหนีคนเขียนเพลงนี้ไป......ไปโดยไร้วี่แวว ...ตราบเมื่อเธอจากไปแล้ว...เขาจึงรู้ว่าสูญเสียคนที่รักอย่างแท้จริงไป... ...บังเกิดความเจ็บปวดแสนสาหัส... ...จึงออกติดตามไปยังสถานที่ต่าง ๆ ...เช้าขับรถตามหา...เมื่อไม่พบต้องกลับมาร่ำไห้ที่ โรงแรม. ...เช่นนี้...จึงเรียกว่า..ช้ำอย่างเจ็บปวด และแสนเสียดาย... ...เมื่อมีคนรักที่จริงใจ..กลับไม่ไยดี... ...มาถึงตอนนี้ ..เมื่อต้องสูญเสียไป..กลับมาร่ำไห้คร่ำครวญ... ...น่าเสียดาย ..ที่บางอย่างไม่อาจกลับคืนมาดั่งเดิม... ...Always somewhere ... ( Scorpions ) ... ขับรถเมื่อเวลาทุ่มตรง ( สรรพสิ่งช่างแสนอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวยิ่งนัก ) ในห้วงเวลาที่หัวใจเพรียกพร่ำร่ำหาเธอทุกคืนวัน พลันบังเกิดความสับสนกังวลใจ วันนี้ไม่มีเวลาที่จะร่ำร้องหาเธอแล้ว ฉันยังเฝ้าเพ่งดู ( เวลา ) จนกระทั่ง 5 ทุ่ม เวลาพลันล่วงเลยไปจนถึงตี 3 จึงจำเป็นต้องหวนคืนสู่โรงแรมที่พักEีกคราครั้ง ฉันยังคงเฝ้าโทรหาเธออีก แต่ดูเหมือนคู่สายกลับไม่มีสัญญาณเลย อยากอ้อนวอนว่าขอให้เธอกลับมาหาฉันด้วยเถิด เพราะการดำรงชีวิตอยู่โดยปราศจากเธอ ช่างเคว้งคว้างว่างเปล่าไร้จุดหมายปลายทาง ดั่งใบไม้ที่ปลิดปลิว ( จากขั้ว ) ความสิเนหา ? ฉันไม่รู้จะพร่ำบอกเธออย่างไรดี ว่าฉันนั้นมีรู้สึกเช่นไรบ้าง ( ถึงความรู้สึกระทมทุกข์ที่ฉันเผชิญอยู่ในตอนนี้ ) ทุก ๆ แห่งหน ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ใด ฉันได้แต่ครวญคร่ำร่ำไรคิดถึงเธอ ด้วยยังคงเปี่ยมความหวังว่าเธอจะหวนกลับมา... เพื่อที่ฉันจะได้รักเธออีกคราครั้ง ดังเดิม ทุก ๆ แห่งหน ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ใด ฉันได้แต่ครวญคร่ำร่ำไรคิดถึงเธอ ด้วยยังคงเปี่ยมความหวังว่าเธอจะหวนกลับมา... เพื่อที่ฉันจะได้รักเธออีกคราครั้ง ดังเดิม เพียงชั่วขณะเดียว ทำให้ผมมีความรู้สึกเสมือนประหนึ่งว่า ความรักพลันหลุดลอยไปไกลเกินไขว่คว้ามาครอบครองแล้ว วันชื่นคืนสุขของเรา มันช่างห่างไกลกันเหลือเกินแล้ว แต่ทุก ๆ เมือง ที่ผ่านมามากมาย ทำให้รับรู้ถึงความหมดสิ้นความหวัง อีกทั้งการนำฉันมาให้พบเธอ อีกคราครั้ง ทุก ๆ แห่งหน ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ใด ฉันได้แต่ครวญคร่ำร่ำไรคิดถึงเธอ ด้วยยังคงเปี่ยมความหวังว่าเธอจะหวนกลับมา... เพื่อที่ฉันจะได้รักเธออีกคราครั้ง ดังเดิม ทุก ๆ แห่งหน ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ใด ฉันได้แต่ครวญคร่ำร่ำไรคิดถึงเธอ ด้วยยังคงเปี่ยมความหวังว่าเธอจะหวนกลับมา... เพื่อที่ฉันจะได้รักเธออีกคราครั้ง ดังเดิม มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
20 พฤศจิกายน 2547 23:22 น. - comment id 374287
: งามภาษาจริงๆ ร้อยเรียงออกมาได้ความหมายดีมาก เลยนะครับ คุณ อัลมิตรา อืมๆ ชื่นชมครับ ชอบ มิตรภาพที่ยั่งยืนคร้าบบบ ลป...คราวนี้ถ้ามีแก้อีก รูปู มีบอมบ์บ้านกลอนไทย แล้วนะฮับ
20 พฤศจิกายน 2547 23:33 น. - comment id 374290
เพลงฝรั่ง ไม่ค่อยได้ฟัง..ทุกครา-เสมอ..ทำไมเพลงยาวจัง..วันนี้เข้ามาดึก..เจอเพลงสากล.. คราวหลังขอเพลงไทยเดิมบ้างนะครับ..สวัสดีครับ...
21 พฤศจิกายน 2547 00:53 น. - comment id 374304
....ถ้อยแถลง แมงป่อง พยองเดช บอกสาเหตุ เศร้าใจ ในความหลัง ความเสียดาย ตายเปล่า เศร้าใจจัง สิ่งที่หวัง สลาย เพราะสายเกิน.... ...................สวัสดีครับ....................
21 พฤศจิกายน 2547 00:54 น. - comment id 374305
มาละลายค่ะ โอยยยย เพราะจัง เพราะมากจริงๆค่ะ นี่ถอดความออกมาต้นตำหรับอาจงงว่าทำไมสวยได้ขนาดนี้ล่ะ จริงๆนะ
21 พฤศจิกายน 2547 05:15 น. - comment id 374332
ชอบบทกวีที่มีการก้าวไปของเวลา มีเหตุการณ์ต่าง ๆ มารั้งจังหวะของเวลาไว้ อ่านแล้วได้ความเคลื่อนไหวของเรื่องราวชัดเจน อย่างงานชิ้นนี้ของคุณอัลมิตรา แปลได้อารมณ์มากครับ ...
21 พฤศจิกายน 2547 09:12 น. - comment id 374338
^_^ เก่งจังเลยค่ะ จะชอบเพลงสากลก็เพราะคุณอัลมิตรานี่หละ ชื่นชมเสมอค่ะ
21 พฤศจิกายน 2547 12:36 น. - comment id 374394
ขอบอกว่าสุดยอดจริง ๆ ภาษาสวย บวก กับนักเขียนที่มีฝีมือ มีหนังสือเป็นของตัวเองบ้างหรือยัง จะช่วยอุดหนุน
21 พฤศจิกายน 2547 13:17 น. - comment id 374403
ได้อ่านผ่านๆตามาอย่างรวดเร็ว จนถึง มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า .. นี่แหละ รวมถึงความเห็นทุกคนด้วย
21 พฤศจิกายน 2547 15:54 น. - comment id 374449
/*// วิจิตรขอร่วมทางไปด้วยคนครับ..
21 พฤศจิกายน 2547 16:52 น. - comment id 374459
เพราะจังเลย ขอไปด้วยคนนะค่ะคิกๆๆๆ ขึ้นเขาลงดอยก็ไปค่ะ คิดถึงค๊า
21 พฤศจิกายน 2547 18:47 น. - comment id 374498
หลายเพลงที่คุณ อัลมิตราเขียน ถึง เป็นเพลงที่ผมชอบ น่ะครับ ถ้าผู้แต่งเพลงนี้ อ่านภาษาไทยเข้าใจ เขาคงยินดีมาก ขอเพลงได้ไหมครับ ? @@@@@@@@@@@@@@
21 พฤศจิกายน 2547 22:00 น. - comment id 374603
คุณบอกอกูรู .. เอาน่า ถ้าบอมป์มา จะเรียกชื่อคุณว่า รูปู ตลอดชาตินะคะ คุณผู้เฒ่า .. เพลงนี้อัลมิตราชอบความหมายนะคะ ทั้งที่ตอนแรกๆ แก้วหูสะเทือนกับเพลงของแมงป่องผยองเดชจังค่ะ คุณที่รักของฉัน.. แสนเสียดายความรักที่สูญสิ้น อกพังภินท์ยับเยินเกินแก้ไข ทุกข์ท่วมท้นความเศร้ารุมเร้าใจ เทียวตามหาทรามวัยไม่พบเจอ คุณรำนำ .. หัวใจคล้ายไอติม ชิมคงหวานนะคะ คุณรมย์ บุริน .. อัลมิตราหารูปใบไม้ที่กำลังร่วง ไม่ได้เลยค่ะ เห็นแต่ต้นไม้เปลี่ยนสีสวยๆ ซึ่งไม่เข้ากับบรรยากาศของร้อยกรองชุดนี้ อยากได้รูปนั้นจัง .. ( เผื่อมีส้มหล่น)ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเยือน คุณคนเมืองลิง ..ขอบคุณมากค่ะ คุณแสนแก้ว .. ขอบคุณมากค่ะ อัลมิตรามีหนังสือของตัวเองแล้วค่ะ คัดเก็บเองด้วยลายมือ แต่ไม่ได้รวมเล่มเพื่อจำหน่ายหรือแจกจ่ายค่ะ ยังไม่มีความคิดนี้ในสมองเลย เขียนยังไม่ค่อยดีนัก ขืนเอาไปแพร่ ..อายเค้า คุณลักษณ์ .. อ่านรวดเร็ว เร็วกว่าวอกไหมคะ :) ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาเยือน คุณวิจิตร .. คนรักหาย เหมือนชายที่ร้องเพลงนี้หรือคะ ขอให้เจอนะคะ คุณเพราะรัก .. อ้าว ! นั่นแน่ ถ้างั้นป้วนเปี้ยนอยู่แถวนี้ละกัน รอให้เต็มคันรถก่อนค่ะ คุณเรไร .. ได้ค่ะ ยินดีค่ะ คุณชอบเพลง I STARTED A JOKE ... (The Bee Gees )... ไหมคะ ตอนนี้อัลมิตรากำลังถอดความค่ะ คิดว่าจะเขียนเป็นโคลง เอาไว้คุณเลือกเพลงได้ ค่อยบอกอัลมิตรานะคะ จะเขียนให้ค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
21 พฤศจิกายน 2547 23:37 น. - comment id 374717
เพลงไพเราะมาก กลอนก็ไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
22 พฤศจิกายน 2547 16:28 น. - comment id 375155
ตั้งแต่ wind of change ที่คุณอัลมิตราเขียนเป็นฉันท์ ผมก็จดจ่อว่าเมื่อไหร่เพลงนี้จะถูกคุณอัลมิตราหมายตา นานจนใจหายเหมือนกันครับ บอกได้ว่าสุดยอด
22 พฤศจิกายน 2547 20:18 น. - comment id 375348
ไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษซะด้วย ผ่านไปไม่เหมือนเก่า ทุกเรื่องราวล้วนผกผัน แน่นอนตัดรอนกัน เรื่องราวนั้นหันเปลี่ยนไป
22 พฤศจิกายน 2547 22:38 น. - comment id 375517
คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณค่ะ คุณคนผ่านมา .. :) ไม่เจอเสียหลายวัน หวังว่าคุณคงสบายดีนะคะ คุณชัยชนะ .. คุณคิดว่าหากอ่านตามความที่แปลนี้ จะสงสารหรือสมน้ำหน้าชายผู้นี้ดีคะ .. กว่าจะรู้สึกว่าสูญเสียของมีค่าไป ก็สายเกินไปกว่าที่จะคว้าคืน ..
22 พฤศจิกายน 2547 23:43 น. - comment id 375587
เซพเอาไว้ ไม่ได้ตอบ เข้ามาอ่านหลายรอบเลยคุณอัลมิตรา เราไม่เก่งภาอังกฤษเลย บทนี้คุณแปลแล้วแต่งได้ไพเราะมากเลยนะ
22 พฤศจิกายน 2547 23:57 น. - comment id 375603
คุณรัถยา ..ขอบคุณมากนะคะ ตะกี้อัลมิตราลง url ที่กระทู้ของคุณ เวปของครูไหวใจร้ายค่ะ .. ราตรีสวัสดิ์ค่ะ (ง่วงแล้วล่ะ)
23 พฤศจิกายน 2547 12:09 น. - comment id 375812
หน้าส่วนตัว
ชื่นชมค่ะ คุณอัลฯ
23 พฤศจิกายน 2547 12:48 น. - comment id 375844
ภาษาอังกฤษ ไม่ค่อยได้เหมือนกัน ว่าจะคุยเป็นภาษาต่างประเทศสักหน่อย คงสาบยดีนะครับ สารคาม ทางนี้อากาศหนาวอญู่เหมือนกัน ว่าแต่อยู่ส่วนไหนของประเทศครับ สุขรับลมหนาวนะคับ
23 พฤศจิกายน 2547 12:58 น. - comment id 375857
คุณรดา ... ขอบคุณมากค่ะ :) คุณกฏหมาย ..อัลมิตราอยู่เมืองหลวงค่ะ อากาศในตอนกลางวันร้อน ในช่วงค่ำเย็นสบาย เช้าสดชื่นมากค่ะ เสื้อกันหนาวสีสดๆ ยังจดจ้องอยู่ คงต้องรอให้อากาศเย็นกว่านี้ค่อยนำมาสวมค่ะ เพลงที่อัลมิตราถอดความมา ผิดบ้างถูกบ้างขออภัยด้วยนะคะ บางคำ แปลทับศัพท์ตรงๆแล้วได้ความแปร่งๆ อัลมิตราเลยรวบทั้งประโยคถอดความเอาค่ะ มหาสารคาม .. ยังไม่มีโอกาสแวะไปเยือนเลย ต้องกางแผนที่ก่อนว่าอยู่ตรงไหน คุณต้องดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ ที่นั่นคงหนาวกว่ากรุงเทพค่ะ
23 พฤศจิกายน 2547 13:16 น. - comment id 375874
ต้องฟังคู่กับ Still loving you หรือปล่าวน๊า......... ***แวะมาทักทายครับ
23 พฤศจิกายน 2547 13:34 น. - comment id 375897
คุณบินเดี่ยวฯ ... อั่นแน่ อั่นแน่ ...ต้องฟังคู่กันค่ะ ( เอ ... มีอะไรซ่อนนัยมาหรือเปล่าน๊า .. หลังปีใหม่นะคะ เคลียร์งานสักระยะ พอจะมีเวลาบ้างค่ะ )
24 พฤศจิกายน 2547 13:30 น. - comment id 376796
เห็นแมงป่องแล้วนึกถึงบางแมงป่อง นะ ☼☺☼☺☼☺
24 พฤศจิกายน 2547 15:35 น. - comment id 376898
บางแมงป่องคืออะไร อยู่ที่ไหน ง่ะ คุณ idaho ป.ล. เวลานี้เธออยู่ที่ไหนนะดวงใจของฉัน(ขออนุญาตหวานซึ้ง นิดนึง) พอดีว่าโต๊ะข้างๆกะลังเปิดalway somewhere ก็พลอยได้ฟังเพลงนี้ไปด้วยเลย เข้าใจว่าถ้านั่งฟังไปเรื่อยๆ คงได้ฟังstill loving you และอื่นๆ ครบทั้งอัลบั้ม น่าอิจฉาไหม จาก สายลมแห่งความเปลี่ยนแปลง wind of change นั่นแหละ แหะๆ..
24 พฤศจิกายน 2547 21:38 น. - comment id 377252
ไอซ์ .. ท่าจะหนาวจัดนะจ๊ะ พกพระอาทิตย์มาแยะเชียวค่ะ คุณลักษมณ์ .. wind of change ... พระพายอันกลายผัน .. ๑. .....วาระบทจรมุสู่วิหาร ระหว่างวิถีและอุทยาน......................สราญรมย์ แว่วพระพายระรินระรวยประสม ณ รัตติกาลระรื่นระงม.......................ภิรมย์ใจ พบทหารวิกรานต์เกษมฤทัย กระฉับกระเฉง เขลงกระไร..............พิไรลม ข้าพเจ้าพินิจพิเคราะห์ปฐม พิภพพินาศทลายถล่ม......................นิยมใด ปรารถนาประดิษฐ์ประสิทธิ์ไฉน ณ กาลวิบัติและอายุขัย......................ผิวายปราณ โอ้วิมานพิสุทธิ์พิเศษตระหง่าน ณ ห้วงภวังค์ประทังอุทาร...................ตระการเกิน สรรพสิ่งสลายมลายเผชิญ พระพายกระโชกระหกระเหิน............ประเมินเหมือน โปรดประคับประคองมิร้างมิเลือน ประสิทธิ์ประสาทผดุงเสมือน...............มิเบือนกานท์ ฯ ๒. .....พึงกระนั้นคะครึ้นระรื่นฤดี ประสบพิสุทธ์วิมุติศรี........................สุธีฐาน เยาวชนผิว์เยี่ยง ณ เคียงพิชาน ก็เสพและจับประทับผลาน................ปริปราณปัน ย้อนอดีตวิจิตรสมานฉันท์ ฤทัยระรื่นรติกระนั้น........................ถวัลย์คง ด้วยพระพายละมุนและอุ่นผจง อดีตระทมระทวยประสงค์..................เจาะจงหาย โปรดสนับสนุนมโนภิปราย มุมั่นประสงค์ตะเกียกตะกาย.............ชม้ายฝัน- อันพิลาสเจริดประเสริฐกระนั้น ณ รัตติกาลสราญนิรันดร์..................และหรรษา เพียงแสดงแถลงประกาศกถา เสมือนประคบประหงมยุพา-..............ดรุณชน ด้วยผสมผสานสมานกมล ขยม*และท่านสิหมั่นถกล..................ประดนเกียรติ์ ฯ ๓. ..ห้วงพระพายประจักษ์อนิจตา ประดุจสุบินพิลาสประภา...................คละวนเวียน ท่านและข้าพเจ้าสิเฝ้าชระเมียน มิท้อมิถอยเผชิญกระเสียร................เสถียรคง เฉกระหัดสิหมุนสนองประสงค์- มิหยุดมิหย่อนพระพายยุยง..............มิหลงภรานต์ เพียงหทัยผิว์มั่นผดุงวิธาน พิทักษ์ประจักษ์และภักดิ์ขนาน..........ประสานปรีดิ์ ดัชนีขยับ ณ เส้น ณ คีย์ สดับเสนาะและเพราะฉะนี้................ฤดีหมาย ฯ ( สร้อยโซโล่ ) .....โปรดสนับสนุนมโนภิปราย มุมั่นประสงค์ตะเกียกตะกาย.............ชม้ายฝัน อันพิลาสเจริดประเสริฐกระนั้น ณ รัตติกาลสราญนิรันดร์.................และหรรษา เพียงแสดงแถลงพิลาสกถา เสมือนประคบประหงมยุพา..............ดรุณชน ด้วยผสมผสานสมานกมล ขยมและท่านสิหมั่นถกล..................ประดนเกียรติ์ สร้างสุบินพิลาสสถิตเสถียร ระหว่างพระพายระรวยผละเผียน......และเปลี่ยนแปลง ฯ คำว่ากีตาร์ ใช้คำว่า ณ เส้น ณ คีย์ ... คำว่าผิวปาก ใข้คำว่า พิไรลม .. มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
25 พฤศจิกายน 2547 18:09 น. - comment id 377972
ขอทั้งอัลบั้มเลยได้ไหมนี่..
25 พฤศจิกายน 2547 22:17 น. - comment id 378169
เอาซีดี หรือ เอาเทปคาสเซ็ท คะ ... :) หยอกนิดน่า .. อัลมิตรารู้จักเพลงไม่ค่อยแยะ นะคะ ตอนเป็นนักเรียน อาศัยซิสเตอร์ชอบร้องเพลง ในชั่วโมงภาษาอังกฤษ ยังสู้อุตส่าห์เจียดเวลาพานักเรียนไปโบสถ์ สอนร้องเพลง และแปลสำนวนของเพลง .. ตอนนี้อัลมิตราถอดความก็ใช้ verb to moua (มั่ว) ค่ะ .. มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
30 พฤศจิกายน 2547 21:05 น. - comment id 381344
ไม่เคยผิดหวังเวลามาอ่านกลอนพี่อัล ค่ะ
30 พฤศจิกายน 2547 22:03 น. - comment id 381362
หายไปไหนมาคะ คิดถึงจังค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
